ITPB2/436-279/14/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się skupem złomu.

Złom przyjmowany jest na podstawie formularza przyjęcia odpadów, określana jest masa złomu, rodzaj, cena jednostkowa i kwota do zapłaty dla dostarczającego złom. Jeżeli wartość dostarczanego złomu przez klienta przekracza 1000 zł, sporządzany jest formularz p.c.c.-3, naliczany i odprowadzany jest przez kupującego 2% podatek od transakcji.

Zdarzyło się, że jednego dnia klient dostarczył na przyczepce złom na kwotę 900 zł, a po 30 minutach dostarczył złom ponownie - na kwotę 850 zł.

Za każdym razem wypełniony został formularz przyjęcia odpadów i kwota została wypłacona. W momencie przywiezienia złomu po raz pierwszy, klient nie wspomniał, że tego dnia będzie jeszcze dostarczał złom.

Każda transakcja finalizowana była oddzielnie, w związku z powyższym kupujący nie sporządził p.c.c.-3 i nie odprowadził 2% podatku od sumy transakcji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z dwukrotnym dostarczeniem złomu przez klienta do punktu skupu na łączną kwotę 1750 zł (900 zł pierwsza transakcja, 850 zł druga) kupujący powinien sporządzić p.c.c.-3 i odprowadzić 2% podatek.

Według Wnioskodawcy nie powinno być sporządzane p.c.c.-3 oraz nie powinien być odprowadzony 2% podatek, gdyż transakcje były dwie, każda potwierdzona formularzem przyjęcia odpadu na kwotę poniżej 1000 zł, w odstępie kilkudziesięciominutowym.

Zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, sprzedaż rzeczy ruchomych o wartości poniżej 1000 zł jest zwolniona od podatku od czynności cywilnoprawnych. Sprzedaż, według definicji, jest to umowa cywilna, w której sprzedawca obowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę rzeczy w gotówce.

Wnioskodawca zauważa, że dostarczony każdorazowo złom w konkretnej ilości stanowi oddzielną transakcję, umowę sprzedaży, która potwierdzona jest formularzem przyjęcia odpadu, który zawiera datę, przedmiot - rodzaj odpadu, ilość, cenę, dane osoby przekazującej odpady i jej podpis oraz dane osoby - firmy przyjmującej odpady, a w związku z faktem, że transakcje opiewają na kwoty poniżej 1000 zł, to zgodnie z art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinno się sumować tych transakcji z racji dostarczenia złomu przez tę samą osobę (dwukrotnie w ciągu jednego dnia).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W myśl art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 przy umowie sprzedaży, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy przy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym stawka podatku wynosi 2%. Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy ciąży na kupującym

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż złomu kwalifikowana jest jako sprzedaż rzeczy i podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Niezależnie od powyższego, należy również wskazać, iż w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy np. umowa sprzedaży rzeczy jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 9 pkt 6 tej ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż rzeczy ruchomych, jeżeli podstawa opodatkowania nie przekracza 1000 zł.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika natomiast, że Wnioskodawca zajmuje się skupem złomu. Złom przyjmowany jest na podstawie formularza przyjęcia odpadów, określana jest masa złomu, rodzaj, cena jednostkowa i kwota do zapłaty dla dostarczającego złom. Jeżeli wartość dostarczanego złomu przez klienta przekracza 1000 zł, sporządzany jest formularz p.c.c.-3, naliczany i odprowadzany jest przez kupującego 2% podatek od transakcji.

Zdarzyło się, że jednego dnia klient dostarczył na przyczepce złom na kwotę 900 zł, a po 30 minutach dostarczył złom ponownie - na kwotę 850 zł. Za każdym razem wypełniony został formularz przyjęcia odpadów i kwota została wypłacona. W momencie przywiezienia złomu po raz pierwszy klient nie wspomniał, że tego dnia będzie jeszcze dostarczał złom. Każda transakcja finalizowana była oddzielnie, w związku z powyższym kupujący nie sporządził p.c.c.-3 i nie odprowadził 2% podatku od sumy transakcji.

Wobec tego należy wyjaśnić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy sprzedaży jako poszczególne jednostkowe czynności cywilnoprawne. Jeżeli np. w jednym dniu zostanie zawartych kilka umów sprzedaży, nawet pomiędzy tymi samymi osobami, każda z nich będzie podlegać odrębnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, chyba, że wartość przedmiotu konkretnej umowy sprzedaży nie będzie przekraczała 1.000 zł. Wówczas będzie miało bowiem zastosowanie zwolnienie podatkowe określone w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Nie istnieje bowiem możliwość sumowania wartości poszczególnych odrębnych umów sprzedaży.

W świetle powyższych wyjaśnień należy stwierdzić, że nabycie przez Wnioskodawcę na podstawie dwóch umów sprzedaży złomu od tej samej osoby zawartych tego samego dnia, najpierw za kwotę 900 zł a następnie za kwotę 850 zł korzysta ze zwolnienia z opodatkowania o którym mowa w art. 9 pkt 6 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie ciąży na Nim obowiązek wystawienia informacji p.c.c.-3 oraz pobrania i zapłacenia 2% podatku od ww. czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.