ITPB2/436-224/14/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2014 r. (data wpływu 19 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2014 r. (data wpływu 9 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości objętej majątkiem spółki jawnej do majątku odrębnego wspólników - jest prawidłowe.

W dniu 19 września 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 9 grudnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej między innymi podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania przeniesienia własności nieruchomości objętej majątkiem spółki jawnej do majątku odrębnego wspólników.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są wspólnikami dwuosobowej spółki jawnej. W spółce tej posiadają udziały po 1/2 w zyskach i stratach. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej - na mocy ustawy - Kodeks spółek handlowych.

Jeszcze przed przekształceniem spółki cywilnej w jawną, spółka nabyła nieruchomości wniesione tytułem wkładów przez wspólników. Nieruchomości te zostały ujęte w ewidencji środków trwałych w 2001 r.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają na mocy uchwały spółki wycofać ww. nieruchomości ze spółki i przenieść na wspólność majątkową małżeńską. Uchwała wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego (z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania wpisu w księdze wieczystej). Wnioskodawczyni zaznacza, że podstawą przeniesienia własności będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne małżonków, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości. Umowa ta, jak podkreśla Wnioskodawczyni, nie przyjmie formy umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie dotyczące podatku od spadków i darowizn.

Czy wycofanie nieruchomości stanowiących majątek spółki jawnej na cele własne wspólników podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycofanie nieruchomości z majątku spółki jawnej i przekazanie ich na potrzeby własne Wnioskodawczyni i Jej męża na podstawie jednomyślnej uchwały oraz umowy nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości nie będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn.

Wnioskodawczyni zauważa, że opodatkowaniu podlega nabycie przez osoby fizyczne rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem: dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego, darowizny, polecenia darczyńcy, zasiedzenia, nieodpłatnego zniesienia współwłasności, zachowku, nieodpłatnej renty, użytkowania oraz służebności. Zdaniem Wnioskodawczyni, katalog czynności podlegających opodatkowaniu ww. podatkiem oznacza, że opodatkowaniu podlega tylko i wyłącznie nabycie rzeczy lub praw majątkowych, które w sposób wyraźny zostało wskazane w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tymczasem wolą wspólników spółki w niniejszej sprawie nie jest zawarcie umowy darowizny. Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że planowane podjęcie uchwały i zawarcie umowy nieodpłatnego przekazania na potrzeby własne wspólników przy zachowaniu proporcji w udziale w nieruchomości odpowiednich do udziałów w zyskach i stratach w spółce, nie będzie wyczerpywało znamion umowy darowizny.

Podsumowując, Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, iż nie będzie ciążył na Niej obowiązek zapłaty podatku od spadków i darowizn.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci (art. 1 ust. 2 ustawy).

Stosownie zaś do art. 2 przytoczonej ustawy nabycie własności rzeczy znajdujących się za granicą lub praw majątkowych wykonywanych za granicą podlega podatkowi, jeżeli w chwili otwarcia spadku lub zawarcia umowy darowizny nabywca był obywatelem polskim lub miał miejsce stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Wyliczenie zawarte w art. 1 przytoczonej ustawy ma charakter katalogu zamkniętego, tzn. opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega wyłącznie nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem w nim wymienionym. Pamiętać przy tym należy, że o kwalifikacji czynności prawnej stanowiącej podstawę nabycia, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę (dotyczy to przede wszystkim umowy darowizny) i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikacje pod względem prawnym.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem są wspólnikami dwuosobowej spółki jawnej. W spółce tej posiadają udziały po 1/2 w zyskach i stratach. Spółka powstała w wyniku przekształcenia spółki cywilnej. Jeszcze przed przekształceniem spółka nabyła nieruchomości wniesione tytułem wkładów przez wspólników. Nieruchomości te zostały ujęte w ewidencji środków trwałych w 2001 r. Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem zamierzają na mocy uchwały spółki wycofać ww. nieruchomości ze spółki i przenieść na wspólność majątkową małżeńską. Uchwała wspólników zostanie podjęta w formie aktu notarialnego (z uwagi na przedmiot czynności i konieczność dokonania wpisu w księdze wieczystej). Wnioskodawczyni zaznacza, że podstawą przeniesienia własności będzie jednomyślna uchwała wspólników o wycofaniu nieruchomości na potrzeby własne małżonków, a w jej wykonaniu zostanie sporządzona umowa nieodpłatnego przekazania własności nieruchomości. Umowa ta nie przyjmie formy umowy darowizny.

Uwzględniając więc zakres przedmiotowy ustawy o podatku od spadków i darowizn stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie Wnioskodawczyni na Jej rzecz udziałów w nieruchomościach - na podstawie uchwały wspólników spółki jawnej oraz umowy nieodpłatnego przekazania - nie stanowiące darowizny, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, bowiem czynność ta nie mieści się w określonym w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn katalogu jako jeden z tytułów nabycia, podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jednocześnie tut. organ zauważa że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.