ITPB2/436-22/08/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa po0datkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 28 stycznia 2008 r. (data wpływu 1 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 1 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (pożyczkodawca) udzieliła oraz zamierza w przyszłości udzielać polskim podmiotom pożyczek pieniężnych. Pożyczkodawca nie jest bankiem, nie jest również udziałowcem pożyczkobiorców. Zgodnie z umową pożyczki, pożyczkobiorcy są i będą zobowiązani do płacenia na rzecz pożyczkodawcy określonych w umowie odsetek od pożyczki.

Udzielane przez Spółkę pożyczki na jej indywidualny wniosek, zostały zakwalifikowane przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urząd Statystyczny w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.00 "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy zawarcie umów pożyczek sklasyfikowanych w PKWiU w grupowaniu 65.22.10 - 00.00 - jako "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym" nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisane we wniosku umowy pożyczki sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 65.22.10- 00.00 "usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym" nie podlegają opodatkowaniu p.c.c. zgodnie z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c.

Zgodnie z treścią ww. przepisu nie podlegają opodatkowaniu tym podatkiem czynności, w których przynajmniej jedna ze stron jest opodatkowana lub zwolniona z podatku VAT. Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki w opisanym stanie faktycznym należy rozstrzygnąć skutki udzielonych i planowanych pożyczek na gruncie podatku VAT.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 wskazanej ustawy.

Mając powyższe na uwadze, świadczenie usług podlegających zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce ma miejsce wówczas, gdy:

Powyższe przesłanki muszą być spełnione łącznie.

W ocenie Spółki, udzielenie pożyczki należy uznać za odpłatne świadczenie usług, bowiem następuje ono w zamian za wynagrodzenie płatne w formie oprocentowania naliczanego od udzielonej pożyczki. W opisanym stanie faktycznym przesłanka wskazana w punkcie a) powyżej jest zatem spełniona.

W odniesieniu do przesłanki wskazanej w punkcie b) Spółka podnosi, iż zgodnie art. 27 ust. 1 ustawy o VAT uznaje się, iż miejscem świadczenia usług jest miejsce gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce, gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności. W opisanym stanie faktycznym Spółka posiada siedzibę na terytorium Polski zatem, przesłanka wskazana w punkcie b) również jest spełniona. Powyższe potwierdza również art. 454 § 1 ustawy - Kodeks cywilny z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) stanowiący m.in. iż "świadczenie pieniężne powinno być spełnione w miejscu zamieszkania lub w siedzibie wierzyciela w chwili spełnienia świadczenia..."

W omawianym przypadku Spółka jest wierzycielem z tytułu udzielonych pożyczek a zatem świadczenie, również w świetle przywoływanego przepisu powinno być spełnione w Polsce.

W opisanym stanie faktycznym, przesłanki opisane w punkcie c) i d) są również spełnione. W konsekwencji, należy uznać że udzielenie przez Spółkę opisanych pożyczek stanowi odpłatne świadczenie usług, których miejscem świadczenia jest Polska,

Zdaniem Spółki, ww. pożyczki stanowią usługę korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w Polsce na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT w związku, z poz. 3 załącznika nr 4 do ustawy o VAT. Załącznik nr 4 definiuje usługi zwolnione z VAT w Polsce odnosząc się do symboli PKWiU poszczególnych usług, w pozycji nr 3 tego załącznika jako zwolnione z opodatkowania VAT w Polsce wymienione zostały usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowane w PKWiU sekcja J ex (65-67).

Udzielenie pożyczki, jako usługi pośrednictwa finansowego sklasyfikowanej pod symbolem PKWiU 65.22.10-00.00 - korzysta zatem ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT w Polsce na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w zw. z poz. 3 załącznika nr 4 Ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o p.c.c., umowy pożyczki podlegają opodatkowaniu p.c.c. w Polsce.

Zgodnie jednakże z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c. nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkami, nie znajdującymi zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym).

Jak wskazano powyżej, pożyczka stanowi transakcję zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, z tego względu - zdaniem Spółki, opisane pożyczki nie podlegają opodatkowaniu p.c.c. na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o p.c.c.

Spółka wskazuje, iż zasadność prezentowanego przez nią stanowiska, zgodnie z którym ww. umowy pożyczki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT i w konsekwencji nie podlegają opodatkowaniu p.c.c., znajduje odzwierciedlenie w licznych pismach organów podatkowych (np. postanowienie Naczelnika Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu z dnia 25 października 2006 r. sygn. nr ZP/436-17/O6).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450) podatkowi podlegają następujące czynności cywilnoprawne: umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych, umowy pożyczki, umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, umowy dożywocia, umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat, ustanowienie hipoteki, ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności, umowy depozytu nieprawidłowego a także umowy spółki (akty założycielskie).

Przepis art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

* opodatkowana VAT,

* zwolniona z podatku VAT, z wyjątkiem - umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy spółki i jej zmiany oraz umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron (pożyczkodawca) z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 25 kwietnia 2008 r. Nr ITPP1/443-367/08/MN dokonano oceny przedstawionego we wniosku stanowiska w zakresie podatku od towarów i usług. Stwierdzono w niej, iż usługa udzielania pożyczek sklasyfikowana w PKWiU 65.22.10-00.00 stanowi czynność podlegającą ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), przy czym korzysta ona ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy w powiązaniu z poz. 3 załącznika nr 4.

W związku z tym, mając na uwadze wyżej wskazane przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych uznać należy, że pożyczki udzielane przez Spółkę, stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie tut. organ nadmienia, iż w myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę, nie zaś na pożyczkodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.