ITPB2/436-210/11/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 12 grudnia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży złomu - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania sprzedaży złomu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą z zakresu złomowania oraz sprzedaży odpadów i złomu. W obecnej chwili od zakupionego złomu o wartości powyżej 1000 zł od osób prywatnych płaci Pan 2% podatek od czynności cywilnoprawnych. Do 30 marca 2011 r. czynności związane ze sprzedażą odpadów i złomu opodatkowane były 22% podatkiem od towarów i usług. Obecnie nie jest Pan w stanie przewidzieć, czy złom sprzedany zostanie osobie fizycznej i czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, czy też zostanie on sprzedany do dalszej odsprzedaży podmiotowi prowadzącemu działalność w tym zakresie i podatek od tej czynności zostanie rozliczony przez nabywcę.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy od czynności zakupu złomu i odpadów o wartości powyżej 1000 zł od osób fizycznych powinien zostać opłacony podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%.

Zdaniem Wnioskodawcy czynność zakupu nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 4 pkt 1 przy umowie sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym. Podstawa opodatkowania przy umowie sprzedaży określona została w art. 6 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym stanowi ją wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, przy czym, co wynika z ust. 2 powołanego przepisu, wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Natomiast stawka podatku określona została w art. 7 ustawy i zgodnie z ust. 1 pkt 1 lit. a przy umowie sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym wynosi 2%.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Stosownie do art. 2 pkt 4 wskazanej ustawy, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą z zakresu złomowania oraz sprzedaży odpadów i złomu. Obecnie od czynności zakupu złomu powyżej 1000 zł od osób prywatnych płaci Pan podatek od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%. Wyjaśnia Pan również, że nie jest w stanie określić, czy nabyty złom zostanie sprzedany osobie fizycznej i wtedy czynność ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki 23%, czy też do dalszej odsprzedaż, w związku z czym podatek ten zostanie rozliczony przez nabywcę.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym podkreślić należy, iż jakkolwiek zapytanie Pana dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży złomu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności wymaga rozstrzygnięcia kwestia opodatkowania powyższej transakcji podatkiem od towarów i usług, jako że ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Analiza treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje bowiem jednoznacznie, że dla zastosowania wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem określonej czynności cywilnoprawnej nie jest wystarczająca okoliczność, że strony tej czynności są podatnikami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług i dokonują czynności objętych zakresem tej ustawy. Dla skorzystania z omawianej preferencji podatkowej konieczne jest opodatkowanie jednej ze stron tej konkretnej czynności podatkiem od towarów i usług lub jej zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

Tylko więc w sytuacji, gdy z tytułu zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie której nabywa Pan złom i odpady, którakolwiek ze stron tej konkretnej czynności (tekst jedn.: Pan jako nabywca lub osoba fizyczna, od której nabywany jest złom i odpady) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona, wówczas czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z wystąpieniem warunków do zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym dla kwestii podlegania lub nie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy sprzedaży, na podstawie której nabywa Pan złom i odpady, nie ma znaczenia fakt ich dalszej odsprzedaży osobom fizycznym lub innym podmiotom zajmującym się obrotem złomem i kwestia opodatkowania tych transakcji podatkiem od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.