ITPB2/436-201a/13/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 października 2013 r. (data wpływu 10 października 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 10 października 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 17 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy darowizny.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna) jest założycielem Wyższej Szkoły. Powyższa uczelnia posiada odrębną osobowość prawną. Na przestrzeni lat funkcjonowania uczelni zostały dokonane na jej rzecz przez Wnioskodawczynię jako założyciela pożyczki na cele statutowe, w tym na zakup nieruchomości gruntowej oraz budowę siedziby uczelni. W chwili obecnej uczelnia będzie podlegała procesowi likwidacji (nie został ustalony termin rozpoczęcia procesu likwidacyjnego, istnieje natomiast zgoda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego na przeprowadzenie takiej likwidacji). Jedynym wierzycielem uczelni w chwili obecnej pozostaje jej założyciel. Uczelnia dysponuje jedynym majątkiem w postaci nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem. Szacowana wartość nieruchomości przewyższa wartość udzielonych pożyczek oraz należnych odsetek na rzecz założyciela. W otwartym procesie likwidacji uczelni (zgodnie ze statutem) budynek zostanie przekazany założycielowi w formie darowizny. Nabywając ww. nieruchomość w formie darowizny nabywca nie przejmuje jakichkolwiek długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, bowiem z chwilą przeniesienia własności na jego rzecz te ulegają wygaśnięciu.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu nabycia nieruchomości w drodze darowizny jej nabywca (podatnik) będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają umowy darowizny tylko w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. Wobec powyższego, skoro wraz z dokonaną darowizną nie przechodzą na obdarowanego długi i ciężary darczyńcy nie można mówić o opodatkowaniu darowizny podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają:

Zawarty w przytoczonym przepisie katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że tylko czynności w nim wymienione mogą być przedmiotem tego podatku.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni, w związku z likwidacją szkoły, której była założycielem, może otrzymać w drodze darowizny budynek, będący własności szkoły (osoby prawnej). W związku z nabyciem Wnioskodawczyni nie przejmie jakiegokolwiek długu i ciężaru albo zobowiązania darczyńcy, gdyż z chwilą przeniesienia własności wszystkie one ulegną wygaśnięciu.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnić należy, że co do zasady, umowa darowizny, jako jeden ze sposobów nieodpłatnego nabycia rzeczy i praw majątkowych, podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, o którym mowa w ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768). Jednakże, zgodnie z zacytowanym art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa darowizny podlega również temu podatkowi, ale wyłącznie wówczas, gdy związana jest z przejęciem przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy.

Pod pojęciem długów, ciężarów i zobowiązań, o których mowa w tym przepisie rozumieć należy całość obowiązków, do wykonania których zobowiązany będzie obdarowany w związku z przyjęciem darowizny. Mogą to być zarówno długi i ciężary bezpośrednio związane z przedmiotem przyjętej darowizny, jak również mogą to być przypadki, gdy obdarowany w związku z przyjęciem darowizny przejmuje zobowiązania, które nie są bezpośrednio związane z przedmiotem przyjętej darowizny, lecz wynikają z innych zdarzeń, takich jak umowy cywilnoprawne, jednostronne czynności prawne dokonane przez darczyńcę czy też zobowiązania wynikające z mocy ustawy.

Skoro jednak - jak przedstawiono w treści wniosku - Wnioskodawczyni w związku z opisaną umową darowizny nie przejmie żadnych długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy to czynność ta, jako niewymieniona w art. 1 ustawy, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.