ITPB2/436-2/10/TJ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki zawartej przez polską spółkę akcyjną z podmiotem zagranicznym.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2009 r. (data wpływu 7 stycznia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 7 stycznia 2010 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2010 r. (data wpływu 1 marca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka akcyjna) zamierza zawrzeć umowę pożyczki (tzw. Committed Revolving Credit Facility Agreement) z podmiotem zagranicznym (Pożyczkodawcą), mającym siedzibę we Francji, nie będącym udziałowcem Spółki i nie zarejestrowanym w Polsce dla potrzeb podatku od towarów i usług. Pożyczkodawca jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej we Francji, nie jest bankiem i nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce.

Na podstawie umowy pożyczki Wnioskodawca uprawniony będzie do korzystania z kwot pożyczek wypłacanych w transzach każdorazowo na żądanie Spółki. Wynagrodzenie Pożyczkodawcy z tytułu korzystania przez Spółkę ze środków finansowych ustalone zostanie w formie odsetek obliczanych na podstawie wskaźnika LIBOR, powiększonego o marżę. Zgodnie z umową pożyczki data spłaty ustalana jest przez Spółkę w momencie każdorazowego żądania udostępnienia transzy środków przez Pożyczkodawcę. Odsetki podlegają zapłacie wraz ze spłatą kwoty głównej pożyczki.

Opisana powyżej umowa pożyczki ma zastąpić umowę pożyczki zawartą przez Spółkę we wrześniu 2007 r. z tym samym podmiotem, na zbliżonych warunkach do obecnie planowanej umowy. Pożyczki udzielane Spółce na podstawie umowy pożyczki z 2007 r. zakwalifikowane zostały przez Ośrodek Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupowaniu PKWiU 65.22.10-00.90 "Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym, pozostałe". W uzyskanej przez Spółkę klasyfikacji Urząd Statystyczny wskazał również, że zgodnie z Klasyfikacją PKWiU z roku 1997 (obowiązującą obecnie dla celów podatkowych, w tym podatku VAT) udzielanie pożyczek mieści się w grupowaniu PKWiU 65.22.10 - 00.00 "Usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym".

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że dla celów niniejszej interpretacji należy przyjąć, że środki pieniężne udostępniane Spółce na podstawie rozważanej umowy pożyczki mogą być w chwili zawarcia umowy zlokalizowane zarówno w Polsce, jak i poza granicami Polski. Analogicznie, przedmiotowa umowa może być zawarta zarówno na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak i poza jej terytorium.

Spółka informuje także, że wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zwolnienia z podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych, umowy pożyczki zawartej w 2007 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie drugie. Odpowiedź na pytanie pierwsze jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ umowa pożyczki stanowi usługę zwolnioną z podatku VAT, taka umowa wyłączona jest z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, co do zasady zawarcie umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest wyłączona z opodatkowania.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Z powyższych przepisów wynika w szczególności, że wolne od podatku są czynności cywilnoprawne, w tym umowy pożyczki, jeżeli co najmniej jedna ze stron umowy jest z tytułu jej zawarcia zwolniona z podatku VAT. O wyłączeniu czynności spod działania przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych decyduje zatem okoliczność, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowania podatkiem VAT lub jest z tego podatku zwolniona. Jeżeli zatem dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT lub jest z niego zwolniona, pożyczkobiorca nie podlega z tytułu jej dokonania obowiązkowi zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Udostępnienie przez Pożyczkodawcę środków pieniężnych za wynagrodzeniem na rzecz Wnioskodawcy, na podstawie umowy pożyczki, stanowi usługę finansową, z tytułu importu której Spółka zwolniona jest z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, w zw. z załącznikiem nr 4 poz. 3 ustawy o VAT. Zatem na podstawie art. 2 ust. 4 pkt b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych Spółka nie jest obowiązana do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych, z tytułu zawarcia umowy pożyczki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. b) tego artykułu umowa pożyczki.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Zgodnie z art. 1a pkt 7 ww. ustawy użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, będący spółką akcyjną, zamierza zawrzeć z podmiotem zagranicznym umowę pożyczki. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Wnioskodawcy, nie jest w Polsce zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, nie jest bankiem oraz jest podmiotem zarejestrowanym dla potrzeb podatku od wartości dodanej w kraju swojej siedziby.

W wydanej na wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług interpretacji indywidualnej z dnia 25 marca 2010 r. uznano w całości za prawidłowe stanowisko Spółki, zgodnie z którym udzielenie Spółce przez podmiot zagraniczny pożyczki w zamian za wynagrodzenie odsetkowe stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, w zw. z załącznikiem nr 4 poz. 3, udzielenie pożyczki, będące usługą finansową, jest zwolnione od podatku. Wnioskodawca powinien wykazywać ww. czynność jako import usług zwolniony z podatku od towarów i usług. W konsekwencji, biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przytoczone rozstrzygnięcie, zawarte w interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że zawarcie przez Spółkę planowanej umowy pożyczki, nie będzie podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie zauważyć należy, że w treści wniosku wskazano, że przedmiotowa umowa pożyczki może zostać zawarta zarówno na terytorium Polski, jak i poza nim. Analogicznie środki pieniężne, będące przedmiotem umowy, w chwili jej zawarcia mogą znajdować się zarówno na terytorium Rzeczypospolitej, jak i poza nim.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, iż stosownie do art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych o ile pożyczkobiorca ma siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym, gdyby do zawarcia planowanej przez Spółkę umowy pożyczki doszło poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej i tam też, w chwili zawarcia umowy, znajdowałyby się będące jej przedmiotem środki pieniężne, umowa taka w ogóle nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Z tego też względu, bez znaczenia dla skutków podatkowych opisanej czynności, miałaby kwestia jej opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.