ITPB2/436-194/12/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku złożonym w dniu 22 października 2012 r., uzupełnionym pismem z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży samochodu - jest prawidłowe.

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży samochodu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie nauki jazdy kierowców zwolnioną przedmiotowo z podatku VAT. Na potrzeby prowadzonej działalności zakupił samochód osobowy. Sprzedający, który również prowadzi działalność gospodarczą przedmiotowo zwolnioną z VAT, wystawił rachunek (nie fakturę VAT, nie umowę kupna - sprzedaży). W uzupełnieniu wniosku wskazano natomiast, że przy zakupie samochodu sprzedającemu nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, w związku z czym przy sprzedaży podatek ten również nie został naliczony, gdyż sprzedającemu przysługiwało zwolnienie. Dlatego też wystawiony został rachunek. Również Wnioskodawca, jako nabywca, nie odliczy VAT od zakupu. W związku z powyższym oświadczył, że jedna ze stron z tytułu dokonania umowy sprzedaży była zwolniona z podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego przedstawiono do rozstrzygnięcia następującą kwestię:

Czy w opisanej sytuacji zastosowanie znajduje art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a więc czy powstał obowiązek złożenia deklaracji p.c.c.-3 i zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki lub jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług. Wobec powyższego uważa, że nie miał obowiązku złożenia deklaracji p.c.c.-3 jak również zapłaty podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. a umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 przy umowie sprzedaży, podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie natomiast z art. 6 ust. 2 ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Natomiast zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy przy sprzedaży nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym stawka podatku wynosi 2%. Jednocześnie zauważyć należy, że stosownie do art. 4 pkt 1 obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca, osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą przedmiotowo zwolnioną z podatku VAT, nabył na potrzeby prowadzonej działalności od innej osoby, również prowadzącej działalność gospodarczą przedmiotowo zwolnioną z VAT, samochód osobowy. Opisana transakcja udokumentowana została wystawionym przez sprzedającego rachunkiem. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał natomiast, że przy zakupie samochodu sprzedający nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT, w związku z czym przy sprzedaży podatek ten nie został naliczony, gdyż sprzedającemu przysługiwało zwolnienie. Również Wnioskodawca nie odliczył podatku VAT od zakupu. Jedna ze stron z tytułu dokonania umowy sprzedaży samochodu była więc zwolniona z podatku VAT.

W związku z powyższym wyjaśnić należy, że stosownie do art. 2 pkt 4 ustawy, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Analiza treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazuje jednoznacznie, że dla zastosowania wyłączenia z opodatkowania tym podatkiem określonej czynności cywilnoprawnej konieczne jest, aby strony tej czynności były podatnikami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, dokonującymi czynności objęte zakresem tej ustawy, jak również to, aby jedna ze stron tej konkretnej czynności była z tytułu jej dokonania opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przysługiwało jej zwolnienie z opodatkowania tym podatkiem.

Jeżeli więc, tak jak podaje Wnioskodawca, jedna ze stron opisanej transakcji - sprzedający - była z tytułu jej dokonania zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wówczas czynność taka nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku ze spełnieniem warunków do zastosowania wyłączenia, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a więc na Wnioskodawcy nie ciążył obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tego tytułu, jak również nie był zobowiązany do składania deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych na druku p.c.c.-3.

Końcowo wyjaśnić należy, że interpretacja wydana został wyłącznie w oparciu o przedstawiony we wniosku i jego uzupełnieniu stan faktyczny i jego dotyczy, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.