ITPB2/436-189/09/TJ - Zachowanie prawa do ulgi meldunkowej.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 11 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/436-189/09/TJ Zachowanie prawa do ulgi meldunkowej.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 29 sierpnia 2006 r. nabył Pan w drodze darowizny od rodziców 2 pokojowe mieszkanie, o powierzchni 47,9 m2. W związku ze spełnieniem wszystkich warunków, określonych w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym zobowiązania do zamieszkiwania w ww. lokalu przez okres 5 lat, skorzystał Pan z ulgi podatkowej. W chwili nabycia lokalu rodzina Pana składała się z trzech osób. Obecnie, w związku z powiększeniem rodziny (narodziny trzeciego dziecka), jest Pan zmuszony do zmiany miejsca zamieszkania. Dlatego też zamierza Pan sprzedać posiadany lokal mieszkalny, a uzyskane z tego tytułu środki pieniężne przeznaczyć na budowę domu na działce, której jest Pan właścicielem. Podaje Pan także, iż posiada już pozwolenie na budowę, które wydane zostało we wrześniu 2009 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ulga określona w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn przysługuje w sytuacji, gdy pieniądze pochodzące ze sprzedaży (przed upływem 5 lat) darowanego mieszkania zostaną przeznaczone na budowę domu mieszkalnego, gdy pozwolenie na budowę uzyskano przez zbyciem nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn, sprzedaż lokalu mieszkalnego z przedstawionych we wniosku powodów, oraz przeznaczenie uzyskanych pieniędzy na własne cele mieszkaniowe, tj. budowę domu w ciągu 6 miesięcy od dnia zbycia, nie będzie stanowiło podstawy do wygaśnięcia decyzji o uldze. Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretację indywidualną Ministerstwa Finansów z dnia 1 sierpnia 2008 r. Nr PL/LM/834/44/CHI/08/PK-412.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych (powiększenie rodziny), zamierza Pan sprzedać lokal mieszkalny, nabyty w dniu 29 sierpnia 2006 r. w drodze darowizny od rodziców, a uzyskane środki pieniężne przeznaczyć na budowę domu mieszkalnego, na którą pozwolenie uzyskał Pan w maju 2009 r., tzn. przed datą sprzedaży.

Ponieważ nabycie ww. nieruchomości w drodze darowizny nastąpiło przed dniem 1 stycznia 2007 r. w niniejszej sprawie zastosowanie mają przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 222, poz. 1629) do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

W myśl z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r., podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy. Natomiast zgodnie z dyspozycją wyrażoną w art. 6 ust. 1 pkt 4, przy nabyciu w drodze darowizny, powstaje on z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy - z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Podstawa opodatkowania określona została w art. 7 ust. 1 ustawy, a stanowi ją wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku nabycia budynku mieszkalnego lub jego części, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym:

1.

w drodze spadku lub darowizny przez osoby zaliczane do I grupy podatkowej,

2.

w drodze spadku przez osoby zaliczane do II grupy podatkowej,

3.

w drodze spadku przez osoby zaliczane do III grupy podatkowej, sprawujące przez co najmniej dwa lata opiekę nad wymagającym takiej opieki spadkodawcą, na podstawie umowy zawartej z nim przed organem gminy,

*

nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m2 powierzchni użytkowej budynku lub lokalu.

Wskazana ulga, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

1.

spełniają wymogi określone w art. 4 ust. 4;

2.

nie są właścicielami innego budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość bądź będąc nimi przeniosą własność budynku lub lokalu na rzecz zstępnych, Skarbu Państwa lub gminy;

3.

nie dysponują spółdzielczym lokatorskim prawem do lokalu lub nie są właścicielami spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego oraz wynikających z przydziału spółdzielni mieszkaniowych: prawa do domu jednorodzinnego lub prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym, a w razie dysponowania tymi prawami przekażą je zstępnym lub przekażą do dyspozycji spółdzielni, w terminie 3 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego;

4.

nie są najemcami lokalu lub budynku lub będąc nimi rozwiążą umowę najmu;

5.

będą zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat:

a.

od dnia złożenia zeznania podatkowego - jeżeli w chwili złożenia zeznania nabywca mieszka w nabytym lokalu lub budynku,

b.

od dnia zamieszkania w nabytym lokalu lub budynku - jeżeli nabywca zamieszka w ciągu roku od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie osób najbliższych darczyńcy (w przypadku darowizny ulga ta przysługuje wyłącznie osobom należącym do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn) oraz bliskich i najbliższych spadkodawcy znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat. Ulga ta przysługuje po spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w omawianym przepisie Naruszenie chociaż jednego z nich powoduje utratę prawa do ulgi, co skutkuje ustaleniem przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego podatku od spadków i darowizn.

Jednakże nie wszystkie naruszenia warunków wymaganych do skorzystania z omawianej ulgi podatkowej powodują jej utratę. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 7 ww. ustawy nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji m.in. zbycie udziału w budynku lub lokalu, jeżeli było ono uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych, a nabycie innego budynku lub uzyskanie pozwolenia na jego budowę albo nabycie innego lokalu nastąpiło nie później niż w ciągu sześciu miesięcy od dnia zbycia. Pamiętać jednak należy, iż obie z przedstawionych przesłanek muszą wystąpić łącznie.

Ponieważ przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn nie definiują pojęcia "konieczność zmiany warunków mieszkaniowych" interpretując to pojęcie odwołać się należy do orzecznictwa sądów administracyjnych. Zgodnie z nim konieczność zmiany warunków mieszkaniowych w rozumieniu art. 16 ustawy winna mieć charakter imperatywny, wskazujący na sytuację wyjątkową, gdyż chodzi o kwalifikowaną potrzebę takiej zmiany, a zatem konieczność zmiany warunków mieszkaniowych występuje wówczas, gdy zachodzi nagła, nieoczekiwana sytuacja życiowa, w której znalazł się podatnik, np. w sytuacji, gdy warunki mieszkaniowe wymagają poprawy. Uzasadnieniem zbycia lokalu będzie więc konieczność ulokowania uzyskanych w ten sposób środków w inwestycję mającą na celu poprawę warunków mieszkaniowych, a dochowanie tego przeznaczenia należy rozumieć jako warunek zachowania ulgi. Taka okoliczność zachodzi w przedmiotowym przypadku.

Odnosząc się do drugiego ze wskazanych warunków do zachowania prawa do ulgi stwierdzić należy, iż przy wykładni omawianego przepisu należy stosować reguły zarówno wykładni językowej jak i systemowej oraz celowościowej, które prowadzą do konkluzji, zgodnie z którą nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych zbycie przed upływem 5 lat darowanego lokalu mieszkalnego, jeżeli uzyskane przez obdarowanego pozwolenie na budowę nastąpiło przed dniem nabycia (zbycia) tego lokalu lub budynku.

Wskazać należy również, że inna interpretacja powyższego przepisu prowadziłaby do wniosku, iż ulga byłaby niemożliwa w praktyce do wykorzystania, mając na względzie 6 miesięczny okres od dnia zbycia do uzyskania pozwolenia na budowę oraz wymogi, jakie inwestor musi spełnić (uzgodnienia, wyrażenie zgody. opinie), wynikające z przepisów ustawy - Prawo budowlane, aby to pozwolenie otrzymać.

Powyższe oznacza więc, że uzasadnione koniecznością zmiany warunków mieszkaniowych (powiększenie rodziny) zbycie nabytego w drodze darowizny lokalu mieszkalnego, a następnie wydatkowanie uzyskanych środków pieniężnych na budowę domu mieszkalnego, w przypadku gdy pozwolenie na jego budowę zostało uzyskane przed zbyciem, spełniało będzie obie przesłanki do zachowania ulgi z art. 16 ust. 7 ustawy, a zatem, w sytuacji opisanej we wniosku, prawo do ulgi nie wygasa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl