ITPB2/436-186/10/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 27 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 27 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2010 r. Spółka zawarła umowę pożyczki, na podstawie której pożyczyła wspólnikowi Spółki oraz prezesowi zarządu Spółki środki pieniężne. Pożyczki zostały wypłacone wspólnikowi i prezesowi zarządu. Pożyczki udzielane były z wolnych środków własnych Spółki. Zgodnie z zapisami umów pożyczek, pożyczkobiorca zobowiązany jest do zapłaty odsetek od danej pożyczki na rzecz Spółki. Pożyczkodawca - Spółka była i jest czynnym podatnikiem VAT.

Spółka klasyfikuje udzielenie pożyczek pod symbolem PKWiU 65.22. - "Usługi udzielenia pożyczek świadczone poza systemem bankowym". Udzielanie pożyczek nie jest podstawową działalnością Spółki i nie zostało wpisane w umowie Spółki jako zakres działalności i tym samym ujawnione w przedmiocie prowadzenia działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. W zakresie pytania drugiego, trzeciego i czwartego wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność polegająca na zawarciu umowy pożyczki pomiędzy Spółką oraz wspólnikiem lub prezesem zarządu tej spółki podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie bowiem z art. 2 pkt 4 nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w myśl art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług w Polsce, rozumiane jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Na podstawie zaś art. 720 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuję się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W opinii Spółki udzielenie pożyczki będzie spełniać definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, ponieważ w wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę, jednak zasilają one tylko czasowo jego majątek. Biorący pożyczkę obowiązany jest bowiem do zwrotu, czyli do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy.

Zatem jeżeli Spółka z tytułu dokonania czynności zawarcia umowy pożyczki podlega przepisom ustawy o VAT, to czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym nie należy składać deklaracji p.c.c. Takie też stanowisko zdaniem Wnioskodawcy prezentuje Izba Skarbowa w Warszawie w wydanej interpretacji indywidualnej z dnia 29 kwietnia 2009 r. Nr IPPP2/443-170/09-2/AZ.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymienione w pkt 1 lit. b umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Przepis art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

Dla powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych istotne jest zatem to, aby w momencie zawarcia umowy jej przedmiot w postaci środków pieniężnych lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku znajdował się na terenie kraju, a w przypadku gdy znajduje się on za granicą, aby nabywca miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i jednocześnie czynność dokonana została na terytorium Polski.

Jeżeli zatem przedmiot umowy pożyczki znajduje się w chwili zawierania umowy w granicach Polski, wówczas umowa taka co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jednakże na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 22 kwietnia 2010 r., nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Natomiast zgodnie z brzmieniem ww. przepisu obowiązującym od dnia 22 kwietnia 2010 r. nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Niemniej jednak należy wskazać, iż nowelizacja omawianego przepisu, która weszła w życie w dniu 22 kwietnia 2010 r., dotyczyła sformułowania jednego z wyjątków, a mianowicie umowy spółki i zmiany umowy spółki, które od ww. daty są co do zasady opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych niezależnie od ich traktowania na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Stąd też wskazana zmiana przepisu nie ma wpływu na opodatkowanie przedmiotowej umowy pożyczki.

Ponadto zgodnie z definicją zawartą w art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych użyte w tej ustawie określenie "podatek od towarów i usług" oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu przytoczonej ustawy o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Przepis art. 2 pkt 4 przytoczonej ustawy ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2010 r. Spółka zawarła umowę pożyczki, na podstawie której pożyczyła wspólnikowi Spółki oraz prezesowi zarządu Spółki środki pieniężne.

W wydanej na wniosek Spółki w zakresie podatku od towarów i usług interpretacji indywidualnej z dnia 10 grudnia 2010 r., znak ITPP1/443-942a/10/AT stwierdzono, że opisana we wniosku usługa udzielania pożyczek poza systemem bankowym podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i jako niewymieniona w wyłączeniach w pkt 1-9 załącznika 4 do tej ustawy, korzysta ze zwolnienia od tego podatku, o ile faktycznie czynność ta została prawidłowo sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 65.22 zgodnie z Polską Kwalifikacją Wyrobów i Usług z 1997 r.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że opisana we wniosku umowa pożyczki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zawarcie przedmiotowej umowy nie spowodowało więc obowiązku zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych oraz obowiązku złożenia deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych, według ustalonego wzoru.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.