ITPB2/436-184/09/TJ - Możliwość zachowania prawa do ulgi, o której mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, w przypadku nieodpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na rzecz innego spadkobiercy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 listopada 2009 r. (data wpływu 9 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jest prawidłowe.

W dniu 9 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie zachowania prawa do ulgi podatkowej określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Zgodnie z postanowieniem sądu rejonowego z dnia 9 grudnia 2008 r., na podstawie ustawy, wprost, nabyła Pani spadek po zmarłym w dniu 8 kwietnia 2008 r. ojcu, w udziale wynoszącym 1/3 części. Przedmiotem spadku był udział wynoszący 1/2 w prawie własności nieruchomości, stanowiącej działkę o powierzchni 114 m^2, zabudowaną budynkiem mieszkalnym, o łącznej powierzchni użytkowej wynoszącej 180 m^2. Decyzją właściwego Naczelnika Urzędu Skarbowego ustalono podatek od spadków i darowizn, pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 16 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przedmiotowej decyzji stwierdzono także, że w przypadku niedotrzymania warunków uprawniających do skorzystania z ulgi określonych w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy, zobowiązujących spadkobierców do zamieszkania w nabytym budynku przez okres pięciu lat, dokonany zostanie wymiar podatku od całej wartości przedmiotu opodatkowania ustalonej tak, jakby ulga nie przysługiwała. Obecnie zamierza Pani zbyć nieodpłatnie udział w budynku na rzecz innego spadkobiercy - matki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku nieodpłatnego zbycia udziału w nieruchomości na rzecz innego spadkobiercy zachowane zostanie prawo do ulgi, a w konsekwencji czy będzie to oznaczało brak zaległości podatkowych...

Zdaniem Wnioskodawczyni, w myśl art. 16 ust. 7 ustawy o podatku od spadków i darowizn nieodpłatne zbycie udziału w nieruchomości na rzecz innego spadkobiercy, nie spowoduje utraty prawa do ulgi w podatku od spadków i darowizn, co oznaczać będzie dla Wnioskodawczyni brak zaległości podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem dziedziczenia, zapisu, dalszego zapisu, polecenia testamentowego.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a powstaje on, zgodnie z dyspozycją wyrażoną w art. 6 ust. 1 pkt 1, przy nabyciu w drodze dziedziczenia - z chwilą przyjęcia spadku. Jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. W przypadku gdy nabycie nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przez podatnika przed organem podatkowym lub organem kontroli skarbowej na fakt nabycia (art. 6 ust. 4).

Podstawa opodatkowania określana została w art. 7 ust. 1 ustawy, a stanowi ją wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Zgodnie natomiast z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku nabycia własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie:

* nie wlicza się do podstawy opodatkowania ich czystej wartości do łącznej wysokości nieprzekraczającej 110 m² powierzchni użytkowej budynku lub lokalu. W przypadku nabycia części (udziału) budynku mieszkalnego lub lokalu albo udziału w spółdzielczym prawie do budynku mieszkalnego lub lokalu ulga przysługuje stosownie do wielkości udziału.

Wskazana ulga, zgodnie z ust. 2 powołanego przepisu, przysługuje osobom, które łącznie spełniają następujące warunki:

Celem norm zawartych w treści ww. art. 16 jest nieobciążanie osób najbliższych spadkodawcy lub darczyńcy znacznymi, pod względem finansowym, skutkami podatkowymi z tytułu przyrostu majątkowego w postaci nieruchomości bądź lokalu, gdy nie dysponują budynkiem lub lokalem mieszkalnym i zamierzają zamieszkiwać w nabytym lokalu lub budynku przez 5 lat. Ulga ta przysługuje po spełnieniu wszystkich warunków wskazanych w omawianym przepisie Naruszenie chociaż jednego z nich powoduje utratę prawa do ulgi, co skutkuje ustaleniem przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego podatku od spadków i darowizn.

Jednakże nie wszystkie naruszenia warunków wymaganych do skorzystania z omawianej ulgi podatkowej powodują jej utratę. Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 7 ww. ustawy nie stanowi podstawy do wygaśnięcia decyzji lub ustalenia zobowiązania podatkowego:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w drodze spadku po zmarłym w dniu 8 kwietnia 2008 r. ojcu nabyła Pani m.in. udział w nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Decyzją właściwego naczelnika urzędu skarbowego ustalono Pani podatek od spadków i darowizn, z uwzględnieniem ulgi określonej w art. 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Obecnie zamierza Pani przekazać nieodpłatnie przysługujący jej udział innemu spadkobiercy - matce. Powyższe oznacza, że jakkolwiek nie spełni Pani określonego w art. 16 ust. 2 pkt 5 ustawy warunku polegającego na zakazie zbycia nabytego lokalu przez okres 5 lat, to jego dokonanie, zgodnie z treścią powołanego art. 16 ust. 7 pkt 1 ustawy, nie spowoduje utraty prawa do ulgi. W konsekwencji więc nie zaistnieją przesłanki do wydania przez naczelnika właściwego urzędu skarbowego decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.