ITPB2/436-161/10/TJ - Opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych umowy pożyczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku złożonym w dniu 24 sierpnia 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 24 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - Sp. z o.o. - udzielił dwóch oprocentowanych pożyczek innym spółkom z o.o., przy czym nie posiadał wówczas w zakresie działalności pozostałego pośrednictwa finansowego (64.19 wg Polskiej Klasyfikacji Działalności 2007), tj. udzielanie pożyczek wykraczało poza zakres czynności zgłoszonych jako przedmiot działalności w Krajowym Rejestrze Sądowym. Nie było wymienione również w umowie Spółki. Odpowiednie wpisy w KRS i umowie Spółki zostaną dokonane w najbliższym czasie, gdyż istnieje możliwość, że Wnioskodawca będzie w przyszłości udzielał kolejnych pożyczek. Zarówno Wnioskodawca, jak i pożyczkobiorcy (Spółki z o.o.) są czynnymi podatnikami VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie 1 w zakresie opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W pozostałym zakresie wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2, a także art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie udzielonej pożyczki, Wnioskodawca występował w charakterze podatnika VAT, a tym samym powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w VAT z tytułu udzielania pożyczek poza systemem bankowym (PKWiU 65.22.1). Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą w sposób częstotliwy i poszczególne rodzaje działalności powinny podlegać VAT nawet jeżeli dana czynność wykonywana jest sporadycznie. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi udzielania pożyczek poza systemem bankowym maja charakter odpłatny (odpłatność w formie odsetek), a zatem podlegają przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, korzystając przy tym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 tej ustawy. Jednocześnie, na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność ta nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych. O wyłączeniu decyduje fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania przedmiotowej transakcji podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług bądź jest z tego podatku zwolniona. Warunek ten, zdaniem Wnioskodawcy, w omawianym przypadku uznać należy za spełniony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649) zawiera zamknięty katalog czynności objętych opodatkowaniem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie czynności enumeratywnie wskazane w art. 1 ust. 1, w tym wymieniona w pkt 1 lit. b) tego artykułu umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Zatem, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka udzieliła innym spółkom z o.o. dwóch oprocentowanych pożyczek, przy czym w zakresie swojej działalności nie posiadała usług udzielania pożyczek poza systemem bankowym. W wydanej na wniosek Spółki interpretacji indywidualnej z dnia 18 listopada 2010 r., znak ITPP1/443-821/10/BJ w zakresie kwestii skutków, jakie transakcje te wywołały na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stwierdzono, że opisana usługa udzielania pożyczek poza systemem bankowym podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług i jako niewymieniona w wyłączeniach w pkt 1-9 załącznika nr 4 do tej ustawy korzysta ze zwolnienia od tego podatku, o ile faktyczne czynność ta została prawidłowo sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 65.22, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług z 1997 r.

Oznacza to, że opisane we wniosku czynności, z zastrzeżeniem powyższego, nie podlegały opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z wystąpieniem wyjątku, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.