ITPB2/436-103/11/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2011 r. (data wpływu 5 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. (data wpływu 25 sierpnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy pożyczki - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 25 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 26 kwietnia 2011 r. Wnioskodawca zawarł z obywatelem Niemiec umowę pożyczki na kwotę 60.000 euro z przeznaczeniem na zakup działki. Ww. umowa została zawarta w Niemczech i w momencie jej zawierania pieniądze znajdowały się na terenie Niemiec. Wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie i niemieckie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy umowa pożyczki zawarta na terenie Niemiec, w sytuacji gdy pieniądze w wysokości 60.000 euro zostały przekazane przez pożyczkodawcę również na terenie Niemiec, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa zawarta na terenie Niemiec (pieniądze znajdujące się na terenie Niemiec - poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4 oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2 (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy).

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 5, jeżeli ich przedmiotem są:

W świetle powyższego przepisu opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega umowa pożyczki, której przedmiot w chwili zawarcia umowy znajduje się na terytorium Polski. W przypadku gdy przedmiotem pożyczki są rzeczy, w tym pieniądze, znajdujące się za granicą, umowa pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski i umowę zawarto na terytorium Polski. Konstrukcja tego przepisu wskazuje, że oba ww. warunki muszą być spełnione kumulatywnie. Nie wystąpienie jednego z nich powoduje, że czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) Kodeks cywilny przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

O zawarciu przedmiotowej umowy, a tym samym, co wynika z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, o chwili powstania obowiązku podatkowego decyduje chwila dokonania czynności cywilnoprawnej (złożenia zgodnego oświadczenia woli stron). W związku z powyższym, dla opodatkowania danej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, warunki określone w art. 1 ust. 4 ww. ustawy spełnione być powinny w chwili zawarcia umowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 kwietnia 2011 r. zawarł Pan umowę pożyczki z obywatelem Niemiec. Przedmiot umowy - pieniądze - w chwili jej zawarcia znajdowały się za granicą, a umowa została zawarta na terytorium Niemiec. Taki stan sprawia, że czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na niespełnienie przesłanek określonych w art. 1 ust. 4 pkt 2 ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.