ITPB2/415-986/09/IB - Zasady zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych wartości posiłków profilaktycznych wydawanych pracownikom.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 23 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-986/09/IB Zasady zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych wartości posiłków profilaktycznych wydawanych pracownikom.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 listopada 2009 r. (data wpływu 30 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe, pod warunkiem, że posiłki profilaktyczne są wydawane na podstawie obowiązujących przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pracodawca, stosownie do art. 232 Kodeksu pracy jest zobowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w szczególnie uciążliwych warunkach, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje. Jednocześnie w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. (Dz. U. Nr 60, poz. 279 z późn. zm.) zostały uregulowane zasady wydawania posiłków, tj. czas wydawania, ich kaloryczność itp. Wnioskodawca mając na względzie powyższy przepis Kodeksu pracy dokonał zmian w Regulaminie (w załączeniu kopia wraz z opinią zewnętrznego specjalisty BHP), zobowiązując się do zapewnienia pracownikom pracującym w określonych warunkach posiłków profilaktycznych. Przedmiotowe posiłki są wydawane pracownikom, którzy wykonują powierzone im zadania nieprzerwanie przez 10 godzin dziennie. Pracownicy Wnioskodawcy pracują m.in. przy obsłudze imprez masowych, zajmując się montażem - demontażem sceny czy innych urządzeń technicznych do obsługi imprez kulturalnych. Wnioskodawca, oprócz wskazanego powyżej kryterium czasowego (praca powyżej 10 godzin dziennie) nie wprowadził dodatkowego kryterium, które pozwalałoby scharakteryzować pracę jako uciążliwą, albowiem w jego ocenie taki charakter ma już praca wykonywana przez jego pracowników ponad 10 godzin dziennie (powyżej 8-godzinnej obowiązkowej normy czasu pracy), bez możliwości jej przerwania, z różnych względów od strony pracodawcy. Wnioskodawca nie prowadzi jednak żadnej dokumentacji (oprócz ewidencji czasu pracy) ani też badań pozwalających zobiektywizować warunki uciążliwości (np. poprzez zbadanie i udokumentowanie wydatku energetycznego podczas wykonywania pracy, poziom hałasu, temperatury itp.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przepis art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga udokumentowania w zobiektywizowany sposób warunków będących podstawą do wydawania posiłków profilaktycznych, aby posiłki profilaktyczne podlegały zwolnieniu określonemu w tym przepisie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 232 Kodeksu pracy, aby posiłek wydany przez pracodawcę mógł zostać uznany za posiłek profilaktyczny, praca musi być wykonywana w uciążliwych warunkach. W ustawodawstwie brak definicji legalnej pojęcia "uciążliwe warunki pracy". W piśmiennictwie określa się je jako subiektywnie odczuwalną lub dającą się stwierdzić obiektywnie reakcję organizmu na wykonywanie pracy, której intensywność przekracza granice obciążenia optymalnego lub też reakcję na wykonywanie pracy o optymalnej intensywności, ale też w warunkach środowiska pracy, których nie można uznać za optymalne. Powszechnie akceptowany jest pogląd, iż o uznaniu danej pracy za uciążliwą nie mogą przesądzać kwestie o charakterze osobniczym, dotyczące konkretnej osoby. Brak jednak przepisów określających w sposób choćby kierunkowy rozumienia pojęcia "zatrudnienie w warunkach szczególnie uciążliwych". W ocenie Wnioskodawcy ogranicza to możliwość sprawowania przez organy państwa funkcji kontrolnej w tym zakresie, pozostawiając kwestie posiłków profilaktycznych, tj. w jakich konkretnych warunkach będą wydawane, w gestii pracodawcy oraz pracowników (ewentualnie organizacji związkowej) oraz intuicyjnej oceny czy dane warunki przekraczają typową normę pracy. Zatem skoro brak jest regulacji, które wymagałyby od pracodawcy dowodów na uciążliwość pracy, to takiego obowiązku nie może nakładać art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z treści tego przepisu nie można wyinterpretować takiego wymogu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe pod warunkiem, że posiłki profilaktyczne są wydawane na podstawie obowiązujących przepisów w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Zwolnienie przedmiotowe wynikające z zacytowanego wyżej przepisu można zastosować zatem tylko wówczas, jeżeli do wydawania świadczeń w postaci posiłków profilaktycznych pracodawcę zobowiązują szczegółowe przepisy prawa pracy, rangi ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na podstawie tych ustaw. Zgodnie z art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania.

Rozporządzeniem tym jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. Nr 60, poz. 279).

Zgodnie z § 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1.

posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej: "posiłkami", w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,

2.

napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Na podstawie § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

1.

związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2.000 kcal (8.375 kJ) u mężczyzn i powyżej 1.100 kcal (4.605 kJ) u kobiet,

2.

związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1.500 kcal (6.280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1.000 kcal (4.187 kJ) u kobiet, wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżej 10°C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25°C,

3.

związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1.500 kcal (6.280 kJ) u mężczyzn i powyżej 1.000 kcal (4.187 kJ) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca,

4.

pod ziemią.

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, oraz szczegółowe zasady ich wydawania, a także warunki uzasadniające zapewnienie posiłków w sposób, o którym mowa w § 2 ust. 2, ustala pracodawca w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi, a jeżeli u danego pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowa - pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników (§ 5 ww. rozporządzenia).

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca mając na względzie przepisy Kodeksu pracy dokonał zmian w Regulaminie Pracy, zobowiązując się do zapewnienia posiłków profilaktycznych pracownikom, którzy wykonują powierzone im zadania nieprzerwanie przez 10 godzin dziennie. Pracownicy pracują m.in. przy obsłudze imprez masowych, zajmując się montażem - demontażem sceny czy innych urządzeń technicznych do obsługi imprez kulturalnych. Wnioskodawca oprócz wskazanego powyżej kryterium czasowego (tj. praca powyżej 10 godzin dziennie) nie wprowadził dodatkowego kryterium, które pozwalałoby scharakteryzować pracę jako uciążliwą, albowiem w ocenie Wnioskodawcy taki charakter ma już praca wykonywana przez Jego pracowników w wymiarze ponad 10 godzin dziennie, bez możliwości jej przerwania.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić zatem należy, iż obowiązek zapewnienia pracownikom posiłków profilaktycznych dotyczy tylko pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych. Niemniej jednak, do pojęcia "warunków szczególnie uciążliwych" odwołują się w swojej dyspozycji powołane wyżej przepisy prawa pracy, a nie przepisy prawa podatkowego. Rozstrzygnięcie znaczenia tego pojęcia, jak również obowiązku czy zasadności wydawania pracownikom posiłków profilaktycznych, ewentualnie też kwestii prowadzenia stosownej dokumentacji w tym zakresie nie leży zatem w kompetencji organów podatkowych.

Niezależnie jednak od powyższego wartość posiłków profilaktycznych wydawanych pracownikom korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod warunkiem, że ww. posiłki przysługują im na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz zasady ich przyznawania wynikają z tych przepisów, a w konsekwencji więc również pod warunkiem, że są one otrzymywane przez pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnie uciążliwych w rozumieniu tychże przepisów.

Powyższej interpretacji indywidualnej udzielono wyłącznie na podstawie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl