ITPB2/415-966/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Instytutu przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 23 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania egzemplarzy autorskich książek - jest prawidłowe.

W dniu 23 listopada 2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania egzemplarzy autorskich książek.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się m.in. wydawaniem książek, autorami których są często pracownicy zatrudnieni w Instytucie na podstawie umowy o pracę. Pracownicy Ci w umowie nie mają wyodrębnionego wynagrodzenia za korzystanie z praw autorskich. Jednak zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90. poz. 631 z późn. zm.) przysługują im egzemplarze autorskie, które powinni otrzymać od Instytutu nieodpłatnie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie przez pracownika egzemplarzy autorskich książek będzie przychodem z praw autorskich wg art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będą tu miały zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady wyrażonej w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog zwolnień przedmiotowych określony w art. 21 ww. ustawy nie zawiera zwolnienia od podatku dochodów osiąganych przez autorów z tytułu otrzymanych od wydawnictwa egzemplarzy autorskich. Dlatego też dochód uzyskany przez podatnika z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Artykuł 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród źródeł przychodów w pkt 7 wymienia - kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c). Za przychód z praw majątkowych, zgodnie z art. 18 tej ustawy, uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Stosownie do postanowień art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania (art. 11 ust. 2 ww. ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Odrębne przepisy, o których mowa w powołanym przepisie, zawiera ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

Na podstawie art. 63 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli umowa obejmuje sporządzenie egzemplarzy przeznaczonych do udostępnienia publiczności, twórcy należą się egzemplarze autorskie w liczbie określonej w umowie. Przepis ten stanowi zatem o prawie twórcy do egzemplarzy autorskich, o ile zawarta przez twórcę umowa obejmuje sporządzenie egzemplarzy przeznaczonych do udostępnienia publiczności.

Egzemplarze autorskie nie są wliczane do nakładu i nie mogą również być brane pod uwagę przy obliczaniu wynagrodzenia autorskiego w tych przypadkach, gdy jest ono związane z liczbą egzemplarzy dzieła. Niezależnie jednak od tego, że egzemplarzy autorskich nie zalicza się do nakładu utworu, ani nie stanowią podstawy obliczenia wynagrodzenia autora, to ich wartość stanowi, z uwagi na brak wyłączenia z opodatkowania, przychód autora z tytułu praw autorskich i praw pokrewnych. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż dochód z tego tytułu w sposób bezpośredni wiąże się z honorarium twórcy za wydanie dzieła.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej dokonujące świadczeń z praw majątkowych (w tym z praw autorskich) obowiązane są - jako płatnicy do poboru zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przekazanie egzemplarzy autorskich jest formą dodatkowego wynagrodzenia twórcy, niezależnie od wypłaconego honorarium, a prawo do tych egzemplarzy ma charakter prawa majątkowego. Tym samym, skoro prawo autorskie dla osoby fizycznej, jako prawo majątkowe określone w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy, to dochody uzyskane z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, wartość przekazanych autorowi, będącemu osobą fizyczną, egzemplarzy autorskich, stanowi jego przychód, którego wartość należy obliczyć przy zastosowaniu zasad określonych w art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku. Do przychodów z omawianego tytułu, co do zasady, mają zastosowanie koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy. Przychód z praw autorskich (w tym z tytułu otrzymanych egzemplarzy autorskich) dla osoby fizycznej - mającej miejsce zamieszkania na terytorium RP, płatnik wykazuje w rocznej informacji PIT-11.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.