ITPB2/415-947/10/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2010 r. (data wpływu 12 października 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 4 stycznia 2011 r. (data wpływu 10 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia garażu - jest prawidłowe, jednakże z innych względów aniżeli wskazane we wniosku.

W dniu 12 października 2010 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony pismem w dniu 10 stycznia 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia garażu.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 8 sierpnia 2000 r. podpisała Pani wraz z małżonkiem umowę ze spółdzielnią na budowę garażu. W dniu 18 maja 2001 r., jako członek spółdzielni otrzymała Pani przydział garażu na warunkach własnościowego prawa do lokalu. W marcu 2007 r. majątek małżeński został podzielony (przed sprawą rozwodową), w wyniku czego stała się Pani właścicielką całego garażu. Podziałowi nie towarzyszyły żadne spłaty ani dopłaty. Przedmiotem podziału majątku było spółdzielcze własnościowe prawo do garażu oraz umowa dożywocia. Wartość otrzymanych w wyniku podziału składników majątku ekwiwalentnego w naturze mieściła się w udziale jaki przysługiwał Pani przed podziałem dorobku małżeńskiego. W dniu 10 czerwca 2009 r. została ustanowiona odrębna własność lokalu, oraz założono księgę wieczystą. W lipcu 2010 r. sprzedała Pani garaż za kwotę 26.500 zł.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą garażu Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku z tytułu dokonanej sprzedaży, ponieważ nie osiągnęła dochodu o którym mowa w art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Koszty związane z nabyciem nieruchomości przewyższyły osiągnięty przychód.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe, jednakże z innych względów aniżeli wskazane we wniosku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Dla ustalenia określonego w ww. przepisie pięcioletniego terminu niezbędnym jest zatem określenie momentu nabycia przedmiotowych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, podziału majątku wspólnego czy działu spadku jest nabyciem tych rzeczy.

Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego podziału, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie w majątku wspólnym.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Jest to ich majątek wspólny. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez Sąd między małżonkami ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 42 ww. Kodeksu).

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa - w przypadku ich zbycia, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko wówczas jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku podziału majątku mieści się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez danego małżonka nieruchomości lub prawa przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości lub prawa, która przekracza udział danego małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego. Nabyciem nieruchomości lub praw w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego ale tylko wtedy, jeśli podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty lub dopłaty.

Jak wskazano we wniosku, w dniu 8 sierpnia 2000 r. Wnioskodawczyni podpisała wraz z małżonkiem umowę ze spółdzielnią na budowę garażu. W dniu 18 maja 2001 r., jako członek spółdzielni otrzymała przydział garażu na warunkach własnościowego prawa do lokalu. W marcu 2007 r. majątek małżeński został podzielony (przed sprawą rozwodową), w wyniku czego Wnioskodawczyni stała się właścicielką całego garażu. Podziałowi nie towarzyszyły żadne spłaty ani dopłaty. Wartość otrzymanych w wyniku podziału składników majątku ekwiwalentnego w naturze mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed podziałem dorobku małżeńskiego. W lipcu 2010 r. Wnioskodawczyni sprzedała garaż za kwotę 26.500 zł.

Podkreślenia wymaga, iż w sytuacji nabycia przez podatnika spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego przekształconego następnie w odrębną własność w trybie ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1116 z późn. zm.), za datę nabycia lokalu od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Ustanowienie odrębnej własności jest bowiem tylko zmianą formy prawnej zbywalnego prawa do lokalu. Zatem nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, następuje w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż - jak wskazano we wniosku - podział majątku był ekwiwalentny w naturze, nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty a wartość otrzymanych przez Wnioskodawczynię składników majątku mieściła się w udziale jaki przysługiwał Wnioskodawczyni przed podziałem w majątku dorobkowym małżeńskim, za datę nabycia garażu uznać należy datę pierwotnego nabycia do majątku małżeńskiego w 2001 r. spółdzielczego własnościowego prawa do tegoż garażu. W konsekwencji więc uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód z odpłatnego zbycia garażu nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zbycie zostało bowiem dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W konsekwencji nie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo jednak wskazać należy, że jeśli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.