ITPB2/415-944/14/DSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2014 r. (data wpływu 21 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 21 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest synem Krystyny B., zmarłej 4 października 1996 r., po której nabył spadek wraz z siostrą Ewą A., każde po 1/2 części (postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 20 września 2012 r.).

Matka Wnioskodawcy była jednym z pięciorga dzieci Bronisławy Z., zmarłej w dniu 3 października 1974 r., spadek po której na mocy dziedziczenia ustawowego nabyły dzieci: Krystyna B., Maria K., Paweł Z., Ignacy Z. oraz Wojciech Z. w udziałach wynoszących 1/5 każde z nich.

Spadkobiercy Bronisławy Z. na podstawie decyzji z dnia 25 kwietnia 1978 r. zostali wywłaszczeni na rzecz Skarbu Państwa z własności nieruchomości stanowiącej m.in. działkę oznaczoną nr 86 o obszarze 3.896 m², położonej w W. z przeznaczeniem na budowę osiedla. Część dawnej działki nr 86 stała się, zgodnie z art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu i dlatego spadkobiercy wnieśli do Urzędu Miasta wniosek o zwrot nieruchomości określonej jako działka 86.

Decyzją Starosty z dnia 8 stycznia 2014 r. przedmiotowa nieruchomość (jej część oznaczona jako działki ewidencyjne nr 86/3, 86/4, 86/5, 86/6 oraz działki nr 72/9, 72/10, 72/11) została zwrócona spadkobiercom Bronisławy Z.

W tej sytuacji Wnioskodawca podobnie jak pozostali spadkobiercy zbył swój udział w spadku na rzecz firmy "K." na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 lutego 2014 r. za kwotę 596 636 zł 10 gr.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z chwilą sprzedaży swojego udziału w spadku na rzecz kupującego, Wnioskodawca będzie musiał uiścić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wnioskodawca zauważa, że spadek został przez Niego nabyty z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 Kodeksu cywilnego). Matka Wnioskodawcy zmarła w dniu 4 października 1996 r. i jest to dla Wnioskodawcy data nabycia nieruchomości. Wnioskodawca stoi zatem na stanowisku, że przy sprzedaży nieruchomości nie wystąpi podatek dochodowy od osób fizycznych, gdyż do nabycia nieruchomości doszło z chwilą otwarcia spadku, tj. w 1996 r., w konsekwencji czego do sprzedaży doszło po upływie 5 lat o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest synem Krystyny B., zmarłej 4 października 1996 r., po której nabył spadek wraz z siostrą Ewą A., każde po 1/2 części. Matka Wnioskodawcy była jedną z pięciorga dzieci Bronisławy Z., zmarłej w dniu 3 października 1974 r., spadek po której na mocy dziedziczenia ustawowego nabyły jej dzieci w udziałach wynoszących 1/5 każde z nich.

Spadkobiercy Bronisławy Z. na podstawie decyzji z dnia 25 kwietnia 1978 r. zostali wywłaszczeni na rzecz Skarbu Państwa z własności nieruchomości stanowiącej m.in. działkę oznaczoną nr 86 o obszarze 3.896 m², położonej w W. z przeznaczeniem na budowę osiedla. Decyzją Starosty z dnia 8 stycznia 2014 r. przedmiotowa nieruchomość (jej część oznaczona jako działki ewidencyjne nr 86/3, 86/4, 86/5, 86/6 oraz działki nr 72/9, 72/10, 72/11) została zwrócona spadkobiercom Bronisławy Z.

Wnioskodawca następnie zbył swój udział w ww. nieruchomości na podstawie aktu notarialnego z dnia 13 lutego 2014 r. za kwotę 596.636,10 zł.

Wobec powyższego dla oceny skutków podatkowych zbycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości konieczne jest ustalenie, czy jej zwrot na podstawie decyzji właściwego organu administracji stanowi nabycie w myśl powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.) zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Stosownie do art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy, w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ. Warunkiem zwrotu nieruchomości jest zwrot przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę odszkodowania lub nieruchomości zamiennej stosownie do art. 140.

Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z tym w momencie zwrotu nieruchomości nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ma miejsce restytucja stosunków sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców. Zwrot uprzednio wywłaszczonej nieruchomości, do którego dochodzi na podstawie decyzji administracyjnej, jest więc zdarzeniem prawnym zmieniającym podmiotową stronę stosunku prawnorzeczowego odnośnie zwracanej nieruchomości, przywraca wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe. W związku z powyższym, jeżeli wywłaszczona nieruchomość jest zwracana następcy prawnemu osoby, której nieruchomość tę wywłaszczono, to prawo do zwrotu tej nieruchomości ma swe źródło w stosunku prawnym z którego wynika to następstwo prawne. Za datę nabycia takiej nieruchomości dla celów podatkowych należy zatem w odniesieniu do tej osoby przyjąć dzień, w którym osoba taka nabyła uprawnienie po osobie, której nieruchomość tę wcześniej wywłaszczono. W sytuacji gdy tytułem prawnym do nabycia uprawnienia do wywłaszczonej nieruchomości jest spadkobranie, wówczas za dzień jej nabycia uznać należy datę śmierci uprawnionego, tj. wywłaszczonego właściciela lub też jego spadkobierców. Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast data wydania decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości pozostaje bez wpływu dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości (jak też udziału w niej).

Z uwagi na przedstawioną wyżej argumentację stwierdzić należy, że do nabycia przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości zwróconej na podstawie decyzji administracyjnej Starosty doszło w dniu 4 października 1996 r., tj. w dniu śmierci Jego matki - współwłaścicielki wywłaszczonej nieruchomości. Zatem to ta data jest istotna dla ustalenia pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że sprzedaż przynależnego Wnioskodawcy udziału w zwróconej nieruchomości, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wyjaśnić należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Wnioskodawcy, jako współwłaściciela nieruchomości zwróconej na podstawie decyzji właściwego organu i tylko w stosunku do Niego może ona wywoływać określone przepisami skutki prawne. Oznacza to, że zastosowanie się do tej interpretacji przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego ją uchylającego nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy. Natomiast pozostali współwłaściciele, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.