ITPB2/415-88/08/TJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 marca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-88/08/TJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 22 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie warunków skorzystania z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 25 lutego 2008 r. (data wpływu 26 lutego 2008 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie warunków skorzystania z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 1990 r., wspólnie z żoną posiadał Pan spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, położonego w zasobach spółdzielni mieszkaniowej. W lokalu tym byliście Państwo zameldowani na pobyt stały: żona od 25 stycznia 1990 r. do 15 stycznia 2008 r., a Pan od 25 stycznia 1990 r. do 10 marca 2005 r. i od 17 października 2007 r. do 15 stycznia 2008 r. W dniu 11 października 2007 r. na mocy umowy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego, zawartej ze spółdzielnią mieszkaniową, ustanowiona została odrębna własność lokalu na Państwa rzecz. W dniu 19 grudnia 2007 r. zawarli Państwo umowę sprzedaży, na mocy której zbyli Państwo przedmiotowy lokal mieszkalny. Dodatkowo wyjaśnił Pan, iż w terminie 14 dni od daty zbycia przedmiotowego mieszkania zarówno Pan, jak i Pana żona, złożył we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków koniecznych do skorzystania z ulgi meldunkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z odpłatnym zbyciem lokalu mieszkalnego, stanowiącego odrębną nieruchomość, przysługuje określone w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólnie z żoną spełnia warunki do zwolnienia od podatku dochodowego, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ponieważ w lokalu tym zameldowani byli na pobyt stały przez okres zdecydowanie dłuższy niż wymagany treścią przepisu. Jego analiza wskazuje bowiem jednoznacznie, że przy braku ustawowych ograniczeń okres 12 miesięcznego zameldowania powinien być liczony wstecz od daty zbycia lokalu mieszkalnego. Za taką interpretacją przemawia także wykładnia celowościowa, albowiem zamiarem ustawodawcy wprowadzającego ulgę meldunkową, nie było pozbawienie możliwości skorzystania z niej przez osoby zamieszkujące w lokalu przez wiele lat lecz przez osoby dokonujące obrotu lokalami mieszkalnymi, nabytymi tylko w celu dalszej odsprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz wynikającego z przydziału spółdzielni prawa do domu jednorodzinnego, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), wprowadzono nowe zasady opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości. Mają one zastosowanie do przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) po 31 grudnia 2006 r.

W myśl art. 30e powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. - podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r., wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22. Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy). Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania, nie uzależnia zameldowania, a tym samym prawa do zwolnienia, od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez wyżej wskazany okres.

Na gruncie polskiego systemu prawa, a w szczególności prawa podatkowego, można mówić o zasadzie pierwszeństwa wykładni językowej. Posługując się jedną z reguł tej wykładni można stwierdzić, że - skoro omawiany przepis nie określa ani daty początkowej, od której należy liczyć bieg terminu zameldowania, ani też nie wymaga aby była zachowana jego ciągłość - to, zgodnie z treścią przepisu art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, przyjąć należy, że do zwolnienia uprawnia zameldowanie w zbywalnym lokalu na pobyt stały przez okres obejmujący (co najmniej) 12 miesięcy wstecz od daty zbycia.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym podaje Pan, że w sprzedanej nieruchomości zameldowany był Pan na pobyt stały przez okres dłuższy niż 12 miesięcy, a mianowicie od dnia 25 stycznia 1990 r. do dnia 10 marca 2005 r. oraz od dnia 17 października 2007 r. do dnia 15 stycznia 2008 r. Dodatkowo oświadcza Pan, iż dopełnił obowiązku wynikającego z art. 21 ust. 21 Oznacza to, że spełnione został warunki do skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości korzystał będzie ze zwolnienia określonego we wskazanym przepisie.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. nieruchomość była wspólną własnością Pana i małżonki, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również małżonki, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy.

Pana małżonka, chcąc uzyskać interpretację indywidualną, powinna wystąpić z wnioskiem o jej wydanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej, oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl