ITPB2/415-857/13/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 12 września 2013 r. (data wpływu 16 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. (data wpływu 9 grudnia 2013 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w 1988 r. nabył w drodze darowizny udział w wysokości 1/8 w zabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą XXX w wyniku czego stał się jej współwłaścicielem. W dniu 29 kwietnia 2008 r. zmarła matka Wnioskodawcy. W wyniku spadkobrania po matce Wnioskodawca nabył udział w wysokości 4/8 w prawie własności w ww. nieruchomości, tym samym Jego udział zwiększył się do 5/8. Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 4 grudnia 2009 r.

W toku postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym w sprawie o zniesienie współwłasności udział Wnioskodawcy w prawie własności nieruchomości objętej XXX w dniu 6 czerwca 2012 r. zwiększył się dodatkowo o 1/8, ponieważ siostra Wnioskodawcy zrzekła się na Jego rzecz swojego udziału. W ten sposób Wnioskodawca stał się właścicielem udziału wynoszącego łącznie 6/8 w ww. nieruchomości. W następstwie zniesienia współwłasności dokonanego na mocy postanowienia (postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 6 grudnia 2012 r. zmienia powyższe postanowienie wyłącznie w kwestii kosztów postępowania) Wnioskodawca nabył na wyłączną własność, wchodzącą w skład przedmiotowej nieruchomości, niezabudowaną działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 57/4 oraz lokal mieszkalny wraz z przynależnym, udziałem w prawie własności nieruchomości (gruntu) oznaczonej numerem ewidencyjnym 57/3.

W dniu 20 maja 2013 r. Wnioskodawca sprzedał należącą do Niego działkę nr 57/4. Pieniądze uzyskane z jej sprzedaży przeznaczył na spłatę zobowiązań alimentacyjnych, zapłatę podatku z tytułu spadku po zmarłej matce, pokrycie kosztów postępowania prowadzonego w sprawie nabycia spadku po matce oraz zniesienia współwłasności. Część pieniędzy Wnioskodawca przeznaczył na remont lokalu znajdującego się na działce 57/3, w którym obecnie mieszka. Przez cały okres, aż do chwili obecnej Wnioskodawca był i jest zameldowany na przedmiotowej nieruchomości.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku z tytułu zbycia nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę o numerze ewidencyjnym 57/4, a w przypadku odpowiedzi twierdzącej, w jakiej wysokości powinien zapłacić podatek dochodowy, w jakim terminie oraz na jakiej deklaracji podatkowej powinien ująć przychód obciążony tym podatkiem.

Wnioskodawca uważa, że nie powinien płacić podatku, gdyż prawo do nieruchomości nabył jeszcze przed nabyciem większej części udziału w drodze spadku po matce i w drodze darowizny od siostry (w wyniku zniesienia współwłasności siostra zrzekła się na Jego rzecz swojego udziału).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wnioskodawca wskazuje, że prawo do udziału w nieruchomości w wysokości 1/8 nabył jeszcze przed 2008 r. Matka zmarła w dniu 29 kwietnia 2008 r.

Stosownie do art. 922 Kodeksu cywilnego spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Zdaniem Wnioskodawcy, oznacza to, że dniem nabycia przez niego spadku jest data śmierci matki. Natomiast postanowienie Sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że z chwilą śmierci matki nabył w drodze dziedziczenia testamentowego dalszy udział w nieruchomości wynoszący 4/8, a z chwilą dokonania darowizny (zrzeczenia się) przez siostrę udział wynoszący dalsze 1/8. Jego zdaniem nie zmienia to jednak faktu, że prawo do udziału w nieruchomości wynoszącego 1/8 posiadał jeszcze przed nabyciem pozostałych udziałów w drodze spadku i darowizny (zniesienia współwłasności) przed upływem pięcioletniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca wskazuje, że przez cały okres był i jest zameldowany na spornej nieruchomości, stanowiącej przedmiot własności jego, matki, siostry i braci.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, że własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy. Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli w każdym czasie może domagać się zniesienia współwłasności. Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności, jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy wspólnej. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat.

Zdaniem Wnioskodawcy, w jego sytuacji, zniesienie współwłasności dokonane postanowieniem Sądu z dnia 6 czerwca 2012 r. mieściło się w ramach udziału jaki jemu przypadał, zasądzona została też spłata od jednego z braci. Niemniej jednak trudno Wnioskodawcy uznać, aby działka nr 57/4, którą otrzymał w wyniku zniesienia współwłasności stanowiła nabycie rzeczy, skoro już przed zniesieniem działka ta była przedmiotem jego współwłasności w udziale wynoszącym 1/8 do chwili śmierci matki, w 5/8 po śmierci matki oraz w 6/8 po darowiźnie dokonanej (zrzeczeniu się) przez siostrę.

Wnioskodawca wskazuje, że za datę nabycia przez podatnika nieruchomości w przypadku gdy była ona przedmiotem zniesienia współwłasności, uważa się datę, w której dokonano przeniesienia własności nieruchomości na nowego właściciela, o ile jednak w wyniku zniesienia współwłasności takiej nieruchomości udział podatnika w niej się zwiększa, tj. przekracza posiadany uprzednio udział.

Zdaniem Wnioskodawcy jego udział nie uległ powiększeniu w drodze zniesienia współwłasności, ale wyłącznie w drodze spadkobrania (o 4/8) oraz darowizny (o 1/8). Nabycie w wyniku zniesienia współwłasności części majątku spadkowego, który nie należał do innych współwłaścicieli, tj. otrzymanie z tego majątku udziałów nie przekraczających jego pierwotnego udziału nie stanowi nabycia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że udział w nieruchomości wynoszący 1/8 posiadał jeszcze przed 2008 r.

Natomiast przyjmując, że nabycie udziału w drodze spadkobrania z chwilą śmierci matki w 2008 r. stanowiło "nowe nabycie" w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z tym skorzystał on z ulgi meldunkowej skoro na terenie przedmiotowej nieruchomości - tworzącej do chwili zniesienia współwłasności w 2012 r. jedną całość - był i jest cały czas zameldowany. Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości (działki nr 57/4) została przez niego przeznaczona między innymi na koszty sądowe oraz zastępstwa procesowego w sprawie o zniesienie współwłasności oraz koszty notariusza potwierdzone dowodem uiszczenia opłat sądowych oraz fakturą wystawioną przez pełnomocnika co jego zdaniem stanowi koszt nabycia w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Pozostałą część należności z tytułu sprzedaży Wnioskodawca przeznaczył na remont lokalu mieszkalnego oraz spłatę zobowiązań w tym zobowiązań publicznoprawnych z tytułu niezapłaconych alimentów, co również jego zdaniem winno podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Reasumując Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie nie może być obciążony obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego, a jeśli już to podatek winien wynosić 19% (z udziału nabytego od siostry w wysokości 1/8) ceny sprzedaży działki nr 57/4, po odliczeniu kosztów związanych z nabyciem prawa do tej nieruchomości. Przychód odpowiadający wielkości udziału, który Wnioskodawca miał przed 2008 r. (czyli po upływie 5 lat od chwili zbycia nieruchomości), jak również przychód odpowiadający udziałowi nabytemu w drodze spadku po matce (ulga meldunkowa) nie podlega opodatkowaniu, na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uważa, że opodatkowaniu podlegać może ewentualnie przychód w części odpowiadającej udziałowi w wysokości 1/8 nabytemu od siostry jak również kwota spłaty, której jeszcze nie otrzymał. Termin złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty podatku z tytułu sprzedaży mija w ostatnim dniu kwietnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przychody uzyskane z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości oraz ww. praw przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, co do zasady podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem w przypadku ich sprzedaży decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment nabycia nieruchomości lub prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w 1988 r. nabył w drodze darowizny udział w wysokości 1/8 w zabudowanej nieruchomości objętej księgą wieczystą XXX w wyniku czego stał się jej współwłaścicielem. W dniu 29 kwietnia 2008 r. zmarła matka Wnioskodawcy. W wyniku spadkobrania po matce Wnioskodawca nabył udział w wysokości 4/8 w prawie własności w ww. nieruchomości, tym samym Jego udział zwiększył się do 5/8. Stwierdzenie nabycia spadku nastąpiło na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 4 grudnia 2009 r.

W toku postępowania prowadzonego przed Sądem Rejonowym w sprawie o zniesienie współwłasności udział Wnioskodawcy w prawie własności nieruchomości objętej KW XXX w dniu 6 czerwca 2012 r. zwiększył się dodatkowo o 1/8, ponieważ siostra Wnioskodawcy zrzekła się na Jego rzecz swojego udziału. W ten sposób Wnioskodawca stał się właścicielem udziału wynoszącego łącznie 6/8 w ww. nieruchomości. W następstwie zniesienia współwłasności dokonanego na mocy postanowienia z dnia 6 czerwca 2012 r. (postanowienie Sądu Okręgowego z dnia 6 grudnia 2012 r. zmienia powyższe postanowienie wyłącznie w kwestii kosztów postępowania) Wnioskodawca nabył na wyłączną własność, wchodzącą w skład przedmiotowej nieruchomości, niezabudowaną działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 57/4 oraz lokal mieszkalny wraz z przynależnym, udziałem w prawie własności nieruchomości (gruntu) oznaczonej numerem ewidencyjnym 57/3.

W dniu 20 maja 2013 r. Wnioskodawca sprzedał należącą do Niego działkę nr 57/4. Pieniądze uzyskane z jej sprzedaży przeznaczył na spłatę zobowiązań alimentacyjnych, zapłatę podatku z tytułu spadku po zmarłej matce, pokrycie kosztów postępowania prowadzonego w sprawie nabycia spadku po matce oraz zniesienia współwłasności. Część pieniędzy Wnioskodawca przeznaczył na remont lokalu znajdującego się na działce 57/3, w którym obecnie mieszka. Przez cały okres, aż do chwili obecnej Wnioskodawca był i jest zameldowany na przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 Kodeksu cywilnego spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawcę spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Odnosząc się natomiast do instytucji zniesienia współwłasności, należy wskazać, że współwłasność jest instytucją prawa cywilnego polegającą na tym, iż własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 ustawy). Stosownie do art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo własnością w częściach ułamkowych albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej Kodeksu cywilnego - art. 196 § 2 tej ustawy.

Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Przez zniesienie współwłasności rozumie się likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego, która następuje w drodze umowy lub orzeczenia sądu. Natomiast na podstawie art. 211 i art. 212 Kodeksu cywilnego zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

W tej sytuacji za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza posiadany, przed dokonaniem tej czynności udział, uznać należy datę zniesienia współwłasności.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że nabycie przez Wnioskodawcę udziałów w sprzedanej w dniu 20 maja 2013 r. działce nastąpiło:

* w 1988 r. w drodze darowizny,

* w 2008 r. na skutek dziedziczenia po matce,

* w 2012 r. w związku z przeniesieniem przez siostrę swojego udziału na Jego rzecz.

Mając zatem na uwadze przytoczone przepisy, stwierdzić należy, iż uzyskany przez Wnioskodawcę przychód ze sprzedaży niezabudowanej działki nr 57/4 powstałej w wyniku zniesienia współwłasności, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1988 r., nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Sprzedaż została bowiem dokonana po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie ww. udziału. W konsekwencji nie stanowi ona źródła przychodu w rozumieniu ww. przepisów.

Natomiast, odpłatne zbycie ww. działki w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w drodze spadku po matce oraz w 2012 r. od siostry w toku postępowania o zniesienie współwłasności, które nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W kwestii zasad jego opodatkowania, należy stwierdzić, iż na mocy przepisu art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wobec tego do opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia niezabudowanej działki nr 57/4, w części nabytej w roku 2008 mają zastosowanie przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2008 r., natomiast w części nabytej w 2012 r. zasady opodatkowania obowiązujące od 1 stycznia 2009 r.

Przepis art. 30e ust. 1 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

W myśl art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw nabytych nieodpłatnie ustawodawca w cyt. wyżej art. 22 ust. 6d ww. ustawy precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Zatem, przychód uzyskany z tytułu odpłatnego zbycia niezabudowanej działki w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2008 r. w drodze spadku może zostać pomniejszony o kwotę podatku od spadku i darowizn, o ile taki wystąpił, jednakże tylko w wysokości jaka przypada proporcjonalnie na sprzedaną działkę nr 57/4. Natomiast kosztami uzyskania przychodu nie mogą być zapłacone kwoty opłat sądowych, zastępstwa procesowego w sprawie o zniesienie współwłasności oraz koszty notariusza, ponieważ nie mieszczą się one w kategorii kosztów, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r. - wolnymi od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Podkreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, których odpłatne zbycie objęte jest zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym.

Mając powyższe na uwadze, wskazane zwolnienie nie znajduje zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż zbycie niezabudowanej działki nie mieści się w ww. katalogu.

Uwzględniając zatem zaprezentowany we wniosku stan faktyczny oraz uregulowania prawne w tym zakresie należy stwierdzić, iż dochód uzyskany ze zbycia niezabudowanej działki nr 57/4 w części nabytej w 2008 r. po zmarłej matce podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek ten, zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do dnia 30 kwietnia 2014 r.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r., po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym podatnik powinien złożyć we właściwym urzędzie skarbowym odrębne zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 ww. ustawy).

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1.

nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub

* przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Odnosząc stan faktyczny do przedstawionego stanu prawnego stwierdzić należy, iż wydatkowanie przychodu ze sprzedaży niezabudowanej działki nr 57/4 w części nabytej w 2012 r., na remont własnego lokalu mieszkalnego mieści się w dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d. Wobec powyższego uprawnia do zwolnienia wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy.

Za wydatki uprawniające do korzystania z ww. zwolnienia nie można natomiast uznać spłat zobowiązań w tym zobowiązań publicznoprawnych z tytułu niezapłaconych alimentów, ponieważ nie zostały one wymienione w katalogu wydatków na cele mieszkaniowe.

Podsumowując, stwierdzić należy, że przychód jaki Wnioskodawca uzyskał ze sprzedaży niezabudowanej działki nr 57/4, w wysokości odpowiadającej udziałowi nabytemu w 1988 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ustawy o podatku dochodowym, zbycie przez Wnioskodawcę tego udziału nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Natomiast w związku z tym, że do przychodu ze sprzedaży ww. działki, w części przypadającej na udział nabyty w 2008 r. - w drodze spadku po matce, nie będzie miała zastosowania tzw. ulga meldunkowa, osiągnięty dochód podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Podatek ten powinien być wykazany w zeznaniu podatkowym, składanym za rok 2013. Rodzaj formularza będzie jednak uzależniony od innych dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę w danym roku podatkowym np. PIT-36, PIT-36L lub PIT-38.

Z kolei dochód ze sprzedaży udziału w niezabudowanej działce, nabytego w 2012 r. od siostry, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków na remont własnego lokalu mieszkalnego w przychodzie z odpłatnego zbycia, poniesionych nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, może korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. Natomiast kwota nie objęta zwolnieniem podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Dochody te, zgodnie z dyspozycją powyżej wskazanego art. 30e ust. 4 ww. ustawy, należy wykazać zeznaniu podatkowym PIT-39 za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Należny podatek należy zapłacić w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, tj. do dnia 30 kwietnia 2014 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.