ITPB2/415-848/09/MM - Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2009 r. (data wpływu 19 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia dochodu za rok 2008 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko i skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia dochodów za rok 2008 w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz możliwości skorzystania z odliczeń w ramach tzw. ulgi prorodzinnej.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 11 grudnia 2009 r. Nr ITPB2/415-848/09-2/MM wezwano Panią do ich usunięcia. Wniosek uzupełniła Pani pismem z dnia 18 grudnia 2009 r. (data wpływu 22 grudnia 2009 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jest Pani prawnym opiekunem córki urodzonej dnia 14 października 1978 r. Córka posiada pierwszą grupę inwalidztwa i jest osobą ubezwłasnowolnioną. Z tytułu swego inwalidztwa córka uzyskuje rentę rodzinną z zasiłkiem pielęgnacyjnym. Pani natomiast otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne na córkę w kwocie 420 zł miesięcznie. Oprócz świadczeń pielęgnacyjnych na córkę nie uzyskuje Pani innych dochodów albowiem Pani nie pracuje i pracować nie może. W dniu 10 marca 2009 r. złożyła Pani - po uprzedniej konsultacji telefonicznej z Biurem Krajowej Informacji Podatkowej - zeznanie podatkowe, wybierając opodatkowanie w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, wykazując w tym zeznaniu dochód pełnoletniej córki. Urząd Skarbowy zakwestionował dokonany przez Panią sposób rozliczenia dochodów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania pierwszego i drugiego, odpowiedź na pytanie trzecie udzielona zostanie w odrębnym piśmie.

Zdaniem Wnioskodawczyni ma ona prawo skorzystania z wspólnego rozliczenia dochodów jej i córki, wyboru sposobu opodatkowania przewidzianego dla osoby samotnie wychowującej dziecko oraz dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej. Przy tym będzie mogła skorzystać tylko z jednej ulgi, gdyż na wszystkie odliczenia nie wystarczy podatku. Skoro jest ulga, to przyznana została ona dla wszystkich dzieci, a dorosła niepełnosprawna córka nadal pozostaje dzieckiem. W ocenie Wnioskodawczyni nieważne jak będzie nazywało się rozliczenie, powinna mieć możliwość uzyskania zwrotu podatku, gdyż dochody matki i córki są niewielkie w stosunku do ich potrzeb.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - w zakresie pytania pierwszego i drugiego -uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, samotnie wychowujących w roku podatkowym dzieci:

* podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 5 ww. ustawy za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się jednego z rodziców albo opiekuna prawnego, jeżeli osoba ta jest panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów. Za osobę samotnie wychowującą dzieci uważa się również osobę pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 10 tej ustawy, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Z zacytowanych przepisów wynika, że z preferencyjnego sposobu opodatkowania może skorzystać m.in. osoba wychowująca dzieci bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną, ale pod warunkiem, że w określonym przez ustawę terminie osoba ta wyrazi wolę opodatkowania za dany rok podatkowy w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Należy w tym miejscu podkreślić, że ww. przepisy nie przewidują możliwości rozliczenia dochodów wspólnie z dzieckiem, lecz przewidują możliwość wyboru opodatkowania w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko.

Jak wskazano w złożonym wniosku jest Pani osobą samotnie wychowującą pełnoletnie niepełnosprawne dziecko, które otrzymuje rentę rodzinną i zasiłek pielęgnacyjny. Pani natomiast otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne na córkę, lecz nie uzyskuje przychodów podlegających opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w przedstawionym stanie faktycznym nie zachodzą przesłanki do preferencyjnego opodatkowania dochodów wynikające z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Użycie przez ustawodawcę w ww. przepisie sformułowania, iż podatek może być określony na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci wskazuje, że warunkiem skorzystania z tego sposobu opodatkowania jest uzyskiwanie dochodów podlegających opodatkowaniu przez osobę samotnie wychowującą dzieci, wymienioną w art. 6 ust. 5 ustawy. W sytuacji więc gdy w roku 2008 takich dochodów Pani nie osiągnęła to oczywistym jest, że ten preferencyjny sposób opodatkowania nie mógł mieć do niej zastosowania.

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 1 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r.), od podatku dochodowego, obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć rocznie kwotę, obliczoną zgodnie z ust. 2, jeżeli w roku podatkowym wychowywał własne lub przysposobione dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4. W myśl art. 27 ust. 2, odliczeniu podlega kwota stanowiąca iloczyn liczby wychowywanych dzieci i dwukrotności kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Odnosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że dla skorzystania z odliczeń od podatku w ramach ulgi prorodzinnej koniecznym jest uzyskanie w roku podatkowym dochodów, od których obliczony zgodnie z art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek przekracza kwotę podlegającej odliczeniu składki zdrowotnej. Na skutek braku podstaw prawnych, aby do dochodów tych zaliczyć dochody pełnoletnich nawet ubezwłasnowolnionych dzieci warunki te nie zostały przez Panią spełnione, w konsekwencji nie było też możliwe dokonanie przedmiotowego odliczenia.

Reasumując stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż w roku podatkowym 2008 nie uzyskała Pani przychodu podlegającego opodatkowaniu nie miała Pani obowiązku składania zeznania podatkowego, a tym samym nie mogła rozliczyć się w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko i dokonać odliczenia tzw. ulgi prorodzinnej. Nieprawidłowo wykazała Pani dochody niepełnosprawnej pełnoletniej córki w swoim zeznaniu podatkowym, gdyż pełnoletnie dziecko, które w roku podatkowym uzyskało dochody podlegające opodatkowaniu - zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest obowiązane do samodzielnego złożenia zeznania podatkowego. Powyższy obowiązek nie powstanie w sytuacji, gdy dziecko uzyskuje dochody tylko z jednego źródła i zostało rozliczone za pośrednictwem płatnika na druku PIT-40 lub PIT-40A.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.