ITPB2/415-845/13/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2013 r. (data wpływu 20 września 2013 r.), uzupełnionym w dniu 9 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 grudnia 2013 r., o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów zagranicznych.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca posiadał w roku podatkowym 2012 rezydencję podatkową w Polsce. W ww. okresie uzyskiwał dochody z pracy najemnej na statkach eksploatowanych (zarządzanych) w transporcie międzynarodowym przez armatora/pracodawcę posiadającego faktyczny (efektywny) zarząd i siedzibę usytuowaną w Norwegii.

Statek na którym Wnioskodawca świadczył pracę do dnia 11 maja 2012 r. podnosił banderę Wysp Marshalla. W maju 2012 r. statek ten zmienił banderę. Od 12 maja 2012 r. statek na którym Wnioskodawca świadczył pracę G. był zarejestrowany w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.).

Podatnik nie uzyskał w ww. roku podatkowym żadnych innych dochodów w Polsce, które podlegałyby łączeniu z ww. dochodami.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca będzie podlegał obowiązkowi podatkowemu w Polsce w związku z uzyskaniem dochodów z ww. źródła w 2012 r., a tym samym czy będzie obowiązany do złożenia zeznania podatkowego w Polsce w związku z uzyskaniem dochodów z ww. źródła w 2012 r.

2. Czy do ww. stanu faktycznego znajdą zastosowanie przepisy Konwencji między Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu podpisanej w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899).

3. Czy w odniesieniu do Wnioskodawcy znajduje zastosowanie przepis art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Powyższa regulacja wskazuje, iż podstawową przesłanką określenia miejsca (kraju), w którym osoba fizyczna podlega obowiązkowi podatkowemu jest miejsce zamieszkania podatnika. Zasada ta dotyczy zarówno osób uzyskujących dochody na terenie Polski, jak i osób, których źródła przychodu położone są za granicą. Zmiany w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, które obowiązują od 1 stycznia 2007 r. wprowadzają nową regulację zgodnie, z którą za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną która:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swych dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przytoczony powyżej "nieograniczony obowiązek podatkowy" jest korygowany w oparciu o art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym stwierdza się, iż przepis art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie natomiast z Komentarzem do Modelowej Konwencji OECD (pkt 9) w zakresie art. 15 ust. 3, do wynagrodzeń załóg statków morskich lub statków powietrznych eksploatowanych w transporcie międzynarodowym (...) stosuje się zasadę, która zgodna jest z zasadą odnoszącą się do dochodów z żeglugi morskiej, śródlądowej i transportu lotniczego, zatem podlegają one opodatkowaniu w państwie, w którym znajduje się faktyczny zarząd przedsiębiorstwa.

Dla rozstrzygnięcia, jaką umowę międzynarodową należy zastosować do osoby wykonującej pracę na pokładzie statku morskiego - niezależnie od tego pod jaką banderą pływa - istotne jest więc w jakim państwie znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa eksploatującego ten statek.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 1 nowej Konwencji z Norwegią określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę albo inne kryteria o podobnym charakterze (...). Art. 1 reguluje, że Konwencja dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub obu Umawiających się Państwach. Z kolei z treści normatywnej art. 3 pkt 1 ppkt c) wynika, że określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób.

Na mocy Konwencji z 2009 r. z Norwegią ustalenie sytuacji podatkowej marynarza posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce, który uzyskał dochody w związku z wykonywaniem pracy najemnej na statkach zarejestrowanych w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.) eksploatowanych przez przedsiębiorstwa z efektywnymi (faktycznymi) zarządami w Norwegii, przebiegać będzie w oparciu o treść normatywną art. 14 ust. 3 nowej Konwencji z Norwegią.

W oparciu o treść normatywną art. 14 ust. 3 Konwencji o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Królestwem Norwegii "wynagrodzenie uzyskiwane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie. Jednakże, jeżeli wynagrodzenie zostało uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego zarejestrowanego w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.), wynagrodzenie to podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca wynagrodzenia ma miejsce zamieszkania".

Powyższy artykuł wprowadza pojęcie "statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo umawiającego się państwa". Biorąc pod uwagę wykładnię językową oraz cel wprowadzenia tego pojęcia, w ocenie Wnioskodawcy, jest ono tożsame z pojęciem faktycznego zarządu przedsiębiorstwa. Eksploatowanie to inaczej zarządzanie zarówno ładunkiem na statku jak i jego załogą. Czynności wykonywane przez personel danego przedsiębiorstwa niczym nie odbiegają od czynności wykonywanych przez przedsiębiorstwo zarządzające danym statkiem. W kontekście ustalenia państwa, w którym przebiega eksploatacja/zarząd statkiem nowa umowa nie wprowadza żadnych zmian.

Według Wnioskodawcy, zgodnie z powyższą umową międzynarodową dochody uzyskane w kraju będącym stroną umowy "mogą" być opodatkowane w drugim państwie, co nie oznacza możliwości wyboru przez podatnika, w którym państwie ma być przedmiotowy dochód opodatkowany. Sformułowanie to oznacza natomiast, że drugie państwo ma prawo opodatkować taki dochód, jeżeli na podstawie przepisów tego państwa dochód ten podlega w tym państwie opodatkowaniu. Użyty w art. 14 ust. 3 ww. Konwencji zwrot "może być opodatkowane" oznacza brak wyłączności do opodatkowania tego dochodu przez państwo, w którym znajduje się miejsce rzeczywistego zarządu przedsiębiorstwa.

Ponieważ dochód z pracy najemnej wykonywanej na statku morskim podlega opodatkowaniu w Norwegii, musi być on opodatkowany poza Polską (w sytuacji wykonywania pracy najemnej na statkach morskich u pracodawcy/armatora mającego faktyczny zarząd w Norwegii). W związku z powyższym przepis ten tworzy podstawy do tego, aby w sytuacji gdy podmiot zatrudniający marynarza posiada miejsce faktycznego zarządu w Norwegii, tam też opodatkować dochód osiągnięty przez osobę wykonującą pracę najemną na pokładzie statku eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej.

Jednakże zgodnie z drugim zdaniem art. 14 ust. 3, jeżeli marynarz "wykonuje pracę najemną na pokładzie statku morskiego zarejestrowanego w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.)" to wynagrodzenie jakie otrzymał w związku z wykonywaniem pracy "podlega opodatkowaniu tylko w tym umawiającym się państwie, w którym odbiorca wynagrodzenia ma miejsce zamieszkania". Sytuacja ta stanowi wyjątek od zasady opodatkowania dochodu z pracy najemnej na statku w miejscu gdzie faktycznie statek podlega eksploatacji. W związku z powyższym, wykonywanie pracy najemnej na pokładzie statku zarejestrowanego w N.I.S. przez obywatela Polski skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego jedynie w Polsce. Tym samym, po spełnieniu ww. przesłanek podatnik będzie obowiązany do złożenia deklaracji do polskiego Urzędu Skarbowego. Jednakże dochód uzyskany przez podatnika z pracy wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Norwegii do 11 maja 2012 r., tj. do dnia podnoszenia przez statek G. bandery Wysp Marshalla, będzie miał wpływ na wysokość stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodu podlegającemu opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolniona z podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwolnienie przedmiotowe znajduje zastosowanie w odniesieniu do podatników na których ciąży nieograniczony obowiązek podatkowy, a więc mających miejsce zamieszkania na terytorium RP. Została bowiem zwolniona od opodatkowania przez art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy podatkowej, część dochodów uzyskana przez nich za granicą z tytułu stosunku pracy lub stypendiów do wysokości odpowiadającej równowartości diet określonych w odrębnych przepisach obowiązujących w przedsiębiorstwach państwowych w sprawie pokrywania kosztów podróży służbowych poza granicami kraju, obliczonych za okres, w którym była wykonywana praca lub było otrzymywane stypendium. Te odrębne przepisy to rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 stycznia 2003 r.

Wnioskodawca uważa, że dochód uzyskany przez podatnika z wykonywania pracy najemnej na rzecz armatora z faktycznym zarządem w Norwegii na pokładzie statków zarejestrowanych w N.I.S. podlega wyłącznie opodatkowaniu w Polsce i będzie traktowany jako dochód osiągnięty na terytorium państwa polskiego. Opodatkowanie ww. dochodu następuje na zasadach ogólnych (interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy znak ITPB2/415-409a/11/IB). Jednakże dochód uzyskany przez podatnika z pracy wykonywanej na pokładzie statku eksploatowanego przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Norwegii do dnia 11 maja 2012 r., tj. do dnia podnoszenia przez statek G. bandery Wysp Marshalla, będzie miał wpływ na wysokość stopy procentowej mającej zastosowanie do dochodu podlegającemu opodatkowaniu w Polsce. Ponadto podatnikowi jako pracownikowi świadczącemu pracę poza granicami kraju przysługuje uprawnienie do skorzystania ze zwolnienia zgodnie z którym zwolniona z podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 3 konwencji z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899) w brzmieniu obowiązującym do 1 kwietnia 2013 r., bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa, może być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie. Jednakże, jeżeli wynagrodzenie zostało uzyskane w związku z wykonywaniem pracy najemnej na pokładzie statku morskiego zarejestrowanego w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.), wynagrodzenie to podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym odbiorca wynagrodzenia ma miejsce zamieszkania.

Na podstawie art. 3 ust. 1 lit. f ww. konwencji określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" oraz "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie.

W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, Wnioskodawca posiadający rezydencję podatkową w Polsce uzyskiwał dochody z pracy najemnej na pokładzie statków eksploatowanych (zarządzanych) w transporcie międzynarodowym przez armatora/pracodawcę posiadającego faktyczny (efektywny) zarząd i siedzibę w Norwegii. Statek na którym Wnioskodawca świadczył pracę do dnia 11 maja 2012 r. podnosił banderę Wysp Marshalla. W maju 2012 r. statek ten zmienił banderę. Od 12 maja 2012 r. statek na którym Wnioskodawca świadczył pracę G. był zarejestrowany w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków (N.I.S.).

Podatnik nie uzyskał w ww. roku podatkowym żadnych innych dochodów w Polsce, które podlegałyby łączeniu z ww. dochodami.

Biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny uznać zatem należy, że w stosunku do dochodów uzyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu pracy najemnej wykonywanej na pokładzie statków eksploatowanych przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w Norwegii znajduje zastosowanie przepis art. 14 ust. 3 umowy z dnia 9 września 2009 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu oraz Protokół do tej Konwencji.

W konsekwencji, dochody, które Wnioskodawca osiągnął z pracy najemnej na pokładzie statków nie zarejestrowanych w N.I.S. eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej mogą być opodatkowane zarówno w Norwegii, jak i w państwie rezydencji tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce - w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu - należy zastosować określoną w art. 22 ust. 1 lit. a umowy metodę unikania podwójnego opodatkowaniu (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Zgodnie z tym postanowieniem umowy jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji może być opodatkowany w Norwegii, Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, z zastrzeżeniem postanowień punktu b) niniejszego ustępu.

Wobec powyższego, jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania może być opodatkowany w Norwegii, to Polska zwolni taki dochód z opodatkowania, ale może przy obliczaniu podatku od pozostałej części dochodu lub majątku takiej osoby stosować stopę podatkową, która byłaby zastosowana w razie, gdyby zwolniona część dochodu lub majątku nie podlegała takiemu zwolnieniu.

W myśl art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych - podatek określa się w następujący sposób:

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego np. łącznie z małżonkiem. W przeciwnym razie, podatnik nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego w Polsce.

Natomiast dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z pracy najemnej na pokładach statków zarejestrowanych w N.I.S. podlegają opodatkowaniu wyłącznie w państwie rezydencji, tj. w Polsce. Nie będzie miała zastosowania w tym przypadku metoda unikania podwójnego opodatkowania, bowiem przedmiotowe dochody zgodnie z cytowaną umową podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce i tym samym nie występuje podwójne opodatkowanie.

W konsekwencji, dochody te podlegają opodatkowaniu w Polsce na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. według skali podatkowej i nie należy ich wykazywać w informacji o wysokości dochodów z zagranicy i zapłaconym podatku (w załączniku PIT/ZG do zeznania podatkowego).

Jednocześnie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 20 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku służbowym, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczym stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 15.

Zgodnie z art. 21 ust. 15 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 20, nie ma zastosowania do wynagrodzenia:

Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia z opodatkowania muszą być więc spełnione następujące warunki - osoba mająca nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce musi przebywać czasowo za granicą i uzyskiwać dochody ze stosunku pracy, przy czym nie mogą to być wynagrodzenia osób wymienionych w art. 21 ust. 15 ww. ustawy.

Reasumując, dochody uzyskane w 2012 r. z pracy najemnej na pokładzie statków eksploatowanych w transporcie międzynarodowym przez armatora z siedzibą w Norwegii nie zarejestrowanych w N.I.S. są zwolnione z opodatkowania w Polsce, ale mają wpływ na podatek od dochodów podlegających opodatkowaniu w Polsce, tj. należy uwzględnić te dochody do ustalenia stopy procentowej, według której Wnioskodawca powinien obliczyć podatek należny od dochodów z pracy najemnej na pokładzie statku zarejestrowanego w N.I.S. podlegających opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Jednocześnie, w sytuacji uzyskiwania przez Wnioskodawcę przychodów ze stosunku pracy z tytułu pracy wykonywanej za granicą przysługuje zwolnienie z opodatkowania określone w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy, tj. za każdy dzień pobytu za granicą, w którym pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.