ITPB2/415-833/11/BK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 września 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem była współwłaścicielem lokalu mieszkalnego położonego w K. W dniu 26 września 2006 r. nastąpiło zbycie tego lokalu przed upływem 5 lat od jego nabycia.

Przychód uzyskany z tej sprzedaży w wysokości 134.000 zł został w całości przeznaczony na nabycie nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym położonej L. Pozostała część kosztów (cena nabytej nieruchomości oraz opłaty sądowej) w wysokości 134.732 zł 40 gr została zapłacona z kredytu udzielonego teściowej Wnioskodawczyni. Warunkiem przyznania kredytu-jak wskazuje Wnioskodawczyni - było ustanowienie kredytobiorcy - teściowej - jedynym właścicielem nieruchomości do czasu spłaty kredytu.

Nabycie przedmiotowej nieruchomości w L. w sensie uzyskania prawa własności nastąpiło przez teściową Wnioskodawczyni. Zgodnie z warunkami udzielonego kredytu, teściowa musi pozostać jedynym właścicielem nieruchomości do czasu spłaty kredytu, t.j. do dnia 10 grudnia 2011 r.

Wnioskodawczyni wskazała, że sprzedaży lokalu mieszkalnego położonego w L. dokonała z myślą o przeznaczeniu środków uzyskanych z tej sprzedaży wyłącznie w celu nabycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym w L. i zamieszkania w nim. Podkreśla, iż jest to Jej miejsce zamieszkania, co poświadcza zameldowanie na pobyt stały pod tym adresem.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego przeznaczony na nabycie opisanej we wniosku nieruchomości podlega zwolnieniu od podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r.) stanowi, iż przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości są zwolnione od podatku dochodowego w części wydatkowanej na nabycie budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni uważa, że artykuł ten nie precyzuje, że chodzi o nabycie budynku na własność przez osobę, która uzyskała przychód ze sprzedaży innej nieruchomości. Ustęp 16 precyzujący pojęcie własnego budynku nie może mieć zastosowania do ust. 1 pkt 32 lit. a), w którym jest mowa jednoznacznie o budynku mieszkalnym, nie zaś o własnym budynku mieszkalnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponieważ w przedstawionym stanie faktycznym nabycie lokalu mieszkalnego nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r., do ustalenia skutków podatkowych jego sprzedaży należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. Zgodnie bowiem z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1588), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) do dnia 31 grudnia 2006 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2007 r.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Na podstawie art. 28 ust. 2 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. podatek od przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) powołanej ustawy ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Stosownie do art. 28 ust. 2a ww. ustawy powyższa zasada nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), którzy w terminie 14 dni od dnia dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub lit. e).

W myśl art. 28 ust. 3 ww. ustawy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) lub e) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r. - podatek płatny jest najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami naliczanymi;

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c):

Przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 1 pkt 32 lit. a), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie (art. 21 ust. 16).

Należy również wskazać, iż zgodnie z art. 21 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1 pkt 32 i 32a nie mają zastosowania, jeżeli:

Podkreślić należy, że zacytowany wyżej przepis określa warunki skorzystania z ulgi podatkowej, będącej wynikającym z woli ustawodawcy odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania. Tego rodzaju przepisy muszą być wykładane ściśle. Nie jest, więc dopuszczalna ani ich wykładnia rozszerzająca, ani ścieśniająca.

Analiza treści art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy wskazuje, że warunkiem uzyskania przez podatnika prawa do przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie w określonym terminie przychodu ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na nabycie m.in. budynku mieszkalnego oraz nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem. Skoro ww. przepis wymaga "nabycia" budynku mieszkalnego, wraz z przynależnym gruntem, to żadne inne działanie nie może być uznane za spełnienie tego warunku.

"Nabycie", o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ww. ustawy mimo, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje samodzielnie tego pojęcia nie może być rozumiane inaczej, niż jako uzyskanie przez podatnika własności nieruchomości lub ograniczonego prawa rzeczowego. Przy czym z uwagi na konstrukcję omawianego zwolnienia, którego zastosowanie uzależnione jest od wydatkowania przychodu nabycie to musi być związane ze świadczeniem wzajemnym - zwykle zapłatą ceny.

Zatem dopiero przeznaczenie w określonym terminie przychodu ze sprzedaży na nabycie rozumiane jako uzyskanie przez podatnika prawa własności nieruchomości lub ograniczonego prawa rzeczowego wymienionego w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutkuje uzyskaniem zwolnienia od podatku uregulowanego w tym przepisie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 26 września 2006 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego, przed upływem 5 lat od jego nabycia. Środki uzyskane z tej sprzedaży w kwocie 134.000 zł w całości przeznaczyła na nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym przez teściową.

Skoro więc nabycie ww. nieruchomości nastąpiło przez teściową, to nie można przyjąć, że Wnioskodawczyni spełnia warunki do zastosowania zwolnienia podatkowego, nawet w sytuacji, gdy nabyty budynek służy zaspokajaniu Jej potrzeb mieszkaniowych.

W związku z powyższym, przychód jaki Wnioskodawczyni uzyskała w 2006 r. ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, wydatkowany na nabycie nieruchomości przez inną osobę podlega opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.