ITPB2/415-815/14/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 1września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.).

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar podpisać umowę na grupowe ubezpieczenie na życie swoich pracowników z Towarzystwem Ubezpieczeniowym. Ze względu na dużą ilość pracowników ubezpieczyciel udzielił zniżki w składce w wysokości 50% jej uprzedniej wartości. Umowa ubezpieczeniowa zostanie zawarta z Wnioskodawcą (pracodawcą), jednakże kwota składki w całości potrącana będzie z wynagrodzenia pracownika na podstawie jego oświadczenia o przystąpieniu do ubezpieczenia i zgodzie na potrącanie składki w wysokości X. Płatnikiem składki, jak i uprawnionym do otrzymywania świadczenia, jest pracownik. W opłacanie składek Wnioskodawca (pracodawca) nie angażuje własnych środków, wartość polisy wynosi X i taka też kwota zostanie potrącona pracownikowi. Pomiędzy kwotą potrącaną pracownikom którzy przystąpią do ubezpieczenia a wartością wpłacaną do Towarzystwa Ubezpieczającego nie będzie dopłaty po stronie pracodawcy.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca wartość udzielonej zniżki w składce ubezpieczeniowej powinien doliczyć pracownikom do przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i pobrać zaliczki na podatek zgodnie z art. 31 ww. ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby u pracownika powstał przychód, musi on otrzymać lub mieć postawione do dyspozycji pieniądze, wartości pieniężne, świadczenia w naturze lub inne nieodpłatne świadczenia. Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ponoszonych przez pracodawcę wlicza się do przychodu. Ponieważ składka będzie wynosić X złotych a pracownikowi w całości kwota ta będzie potrącana od wynagrodzenia (tekst jedn.: pracownik sam opłaca za siebie składkę), a pracodawca nie partycypuje w kosztach, nie można mówić o uzyskanym przez pracownika przychodzie podlegającym opodatkowaniu. Wynegocjowana przez pracodawcę zniżka akwizycyjna nie stanowi przychodu po stronie pracownika, gdyż wartość rynkowa danego ubezpieczenia wynosi tyle ile jest wskazane na zawartej polisie o grupowym ubezpieczeniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń zgodnie z art. 11 ust. 2a cyt. ustawy ustala się:

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b (art. 12 ust. 3 ustawy).

W myśl przepisów art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku, a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Na podstawie treści powyższych przepisów należy stwierdzić, że zakład pracy jest obowiązany jako płatnik obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tego zakładu m.in. przychody ze stosunku pracy. Jednakże aby obowiązki płatnika wynikające z art. 31 ustawy wystąpiły musi zaistnieć fakt dokonywania przez ww. podmiot świadczeń na rzecz osób będących jego pracownikami.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma zamiar podpisać umowę na grupowe ubezpieczenie na życie swoich pracowników z Towarzystwem Ubezpieczeniowym. Ze względu na dużą ilość pracowników ubezpieczyciel udzielił zniżki w składce w wysokości 50% jej uprzedniej wartości. Umowa ubezpieczeniowa zostanie zawarta z Wnioskodawcą (pracodawcą), jednakże kwota składki w całości potrącana będzie z wynagrodzenia pracownika na podstawie jego oświadczenia o przystąpieniu do ubezpieczenia i zgodzie na potrącanie składki w wysokości X. Płatnikiem składki, jak i uprawnionym do otrzymywania świadczenia, jest pracownik. W opłacanie składek Wnioskodawca (pracodawca) nie angażuje własnych środków, wartość polisy wynosi X i taka też kwota zostanie potrącona pracownikowi. Pomiędzy kwotą potrącaną pracownikom którzy przystąpią do ubezpieczenia a wartością opłacaną do Towarzystwa Ubezpieczającego nie będzie dopłaty po stronie pracodawcy.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że udzielona przez Towarzystwo Ubezpieczeniowe zniżka w składce ubezpieczeniowej w ramach umowy grupowego ubezpieczenia na życie nie będzie stanowić dla pracowników dokonanego przez Wnioskodawcę na ich rzecz nieodpłatnego świadczenia a w konsekwencji przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z czym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany wartości udzielonej zniżki doliczać pracownikom do przychodów ze stosunku pracy tym samym do pobierania zaliczki na podatek dochodowy, o którym mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.