ITPB2/415-810/08/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 sierpnia 2008 r. (data wpływu 21 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie doliczenia do dochodu kwoty uprzednio odliczonych wydatków w ramach tzw. "ulgi na wynajem" - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 sierpnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie doliczenia do dochodu kwoty uprzednio odliczonych wydatków w ramach tzw. "ulgi na wynajem".

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, pismem z dnia 18 września 2008 r. nr ITPB2/415-810/08/MM Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów wezwał Panią o uzupełnienie tego wniosku, tj. przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 23 września 2008 r..

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym z dnia 23 września 2008 r. przedstawiono następujący stan faktyczny.

W zeznaniu podatkowym za rok 1999 odliczyła Pani wraz z małżonkiem wydatki poniesione na zakup gruntu pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalami na wynajem. Od dochodu została odliczona kwota 29.230 zł, czyli 54,13% wartości nieruchomości.

W roku 2005 Pani i jej małżonek przekazali synowi w formie darowizny udział wynoszący 1.837/10 000 części w prawie własności nieruchomości, tj. działki niezabudowanej, a w roku 2008 pozostałą część udziału w nieruchomości (nadal niezabudowanej). Darowizna na rzecz syna - dokonana w roku 2005 - nie obejmowała tej części wartości działki, która w roku 1999 została odliczona od dochodu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powstaną konsekwencje podatkowe, w sytuacji gdy część wydatków na zakup gruntu została odliczona od dochodu w zeznaniu za rok 1999 w ramach ulgi na zakup gruntu pod wynajem, a następnie, tj. w roku 2005 i 2008 grunt ten został przekazany synowi w formie darowizny.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność opisana powyżej nie stanowi zbycia (sprzedaży), gdyż przekazanie nieruchomości nie zostało dokonane za pieniądze, zatem nie ma obowiązku doliczenia do dochodu kwoty wydatków poniesionych na zakup gruntu, w części odliczonych od dochodu w roku 1999.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r. podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-7 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków poniesionych w roku podatkowym na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem, oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Za lokale przeznaczone na wynajem nie uważa się lokali mieszkalnych wynajętych osobom, które w stosunku do właściciela lub chociażby do jednego ze współwłaścicieli zaliczone są do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Przesłanki utraty nabytego prawa do ulgi określał przepis zawarty w art. 26 ust. 10 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2001 r..

Ustawą z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2000 r. Nr 104, poz. 1104) uchylono przepisy uprawniające do ulgi określonej w przepisie art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. polegającej na odliczaniu od dochodu wydatków ponoszonych na budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego, z przeznaczeniem znajdujących się w nim co najmniej pięciu lokali mieszkalnych na wynajem oraz wydatków na zakup działki pod budowę tego budynku. Skreśleniu uległy także przepisy wiążące się z tą ulgą, tj. między innymi art. 26 ust. 2-4 oraz 8-12 ustawy.

Obecnie kwestię tę reguluje art. 7 ust. 14 i 14a ww. ustawy, zgodnie z którym podatnicy, którzy korzystali z odliczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w latach 1997-2000 i przed upływem dziesięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym:

Na mocy art. 7 ust. 14a ww. ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, dziesięcioletni okres, o którym mowa w ust. 14:

Jak wynika z wniosku o interpretację z dnia 12 sierpnia 2008 r. oraz z pisma uzupełniającego, w 1999 r. nabyła Pani wraz z małżonkiem działkę pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego na wynajem w związku z czym małżonkowie korzystali z odliczeń w ramach tzw. ulgi na wynajem.

Należy zatem uznać, iż w 1999 r. nabyła Pani wraz z małżonkiem nieruchomość gruntową. Nieruchomość ta do daty jej zbycia nie była zabudowana. W tym przypadku obowiązek doliczenia wydatków uprzednio odliczonych w ramach tzw. ulgi na wynajem normują art. 7 ust. 14 pkt 4 i ust. 14a pkt 2 powołanej powyżej ustawy nowelizującej.

Z treści wskazanych przepisów wynika, że obowiązek doliczenia do dochodu kwoty uprzednio odliczonej powstaje w każdym przypadku, gdy zbycie nastąpiło przed upływem 10 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie działki lub prawa wieczystego użytkowania gruntu pod budowę tego budynku; nie ma przy tym znaczenia, czy zbycie gruntu było odpłatne, czy też nieodpłatne. Zatem w Pani przypadku dokonane przeniesienie na podstawie umowy darowizny - na syna - własności działki pod budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego, jako nieodpłatna forma zbycia skutkować będzie obowiązkiem doliczenia do dochodów roku podatkowego, w którym nastąpiło zbycie, kwot uprzednio odliczonych.

Dodać należy, że przytoczone we wniosku - skierowane do Państwa - pismo Urzędu Skarbowego w Gdańsku w tej sprawie, zostało wydane w 1999 r., tj. w innym stanie prawnym.

Jednocześnie mając na uwadze, iż ww. nieruchomość stanowiła wspólną własność Pani i Małżonka oraz, że współmałżonkowie odliczali we wspólnym zeznaniu poniesione wydatki z tytułu zakupu przedmiotowej nieruchomości, zaznacza się, że niniejsza interpretacja dotyczy również Małżonka, z tym, że zgodnie z art. 14k § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa zastosowanie się do niej przed jej zmianą lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego tę interpretację nie może szkodzić - również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej - tylko Wnioskodawcy.

Małżonek Pani chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.