ITPB2/415-81/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 stycznia 2011 r. (data wpływu 27 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spotkaniach okazjonalnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w spotkaniach okazjonalnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest urzędem realizującym zadania organów powiatu, w tym Zarządu Powiatu i Rady Powiatu na podstawie art. 33 ustawy o samorządzie powiatowym. Tradycyjnie organizowane są przez Niego okazjonalne spotkania (np. z okazji dożynek powiatowych, Święta Niepodległości, Nowego Roku), na które zapraszani są przedstawiciele organów samorządu terytorialnego z terenu powiatu i województwa, przedstawiciele organizacji, partii politycznych, kościoła, przedsiębiorców oraz osób znanych i zasłużonych dla społeczności lokalnej. Nie są to zatem przypadkowe osoby, ale które - co do zasady - są zaangażowane w budowanie, rozwój i podtrzymywanie prawidłowych relacji służących rozwojowi powiatu.

Spotkania te mają na celu, oprócz uczczenia danej rocznicy czy święta, również wyrażanie uznania dla poczynań i działań zaproszonych osób oraz integracji społeczeństwa lokalnego. Lista osób zaproszonych jest znaczna i znajduje się na niej od kilkudziesięciu do kilkuset osób. Natomiast Wnioskodawca nie prowadzi listy osób faktycznie uczestniczących w spotkaniach. Poza danymi widocznymi na zaproszeniu organizator nie posiada innych danych osób zapraszanych.

Na spotkaniach tych, po części oficjalnej i artystycznej, organizuje się zwyczajowy poczęstunek dla uczestników, którego koszt pokrywa Wnioskodawca lub współorganizatorzy, tj. Starostwo wraz z urzędami poszczególnych gmin powiatu. Część uczestników opuszcza spotkanie po części oficjalnej lub artystycznej.

Wśród zaproszonych gości są również pracownicy Wnioskodawcy i kierownicy powiatowych jednostek organizacyjnych.

Na poczęstunek - w zależności od charakteru spotkania - składa się np. tradycyjna zupa wraz z chlebem upieczonym z tegorocznych zbiorów albo inne dania konsumpcyjne i ciasta. Poczęstunek ten nie ma charakteru okazałości i należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.

Uczestnictwo w spotkaniach jest dla jednych uczestników związane z pełnioną funkcją w organach samorządowych, partiach politycznych czy stowarzyszeniach, a dla innych jest formą uznania dla ich działalności społecznej, czy oświatowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy - z definicji określonej w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że w przypadku świadczeń w naturze warunkiem koniecznym powstania przychodu jest rzeczywiste otrzymanie świadczenia przez podatnika. Brzmienie przepisu wskazuje, że przychód z tytułu nieodpłatnego świadczenia powstaje wyłącznie w takiej sytuacji, w której jest możliwe indywidualizowanie świadczenia i jego wartości pieniężnej oraz możliwości przyporządkowania go do konkretnej osoby - podatnika.

W przedstawionym stanie faktycznym nie sposób stwierdzić, czy podatnik ze świadczenia w naturze skorzystał, ani też ustalić jaka była ich wartość.

W ocenie Wnioskodawcy, opisane zdarzenia nie wypełniają cech wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 9, w związku z art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z powodu braku możliwości zidentyfikowania uczestników, jak również braku możliwości ustalenia wartości świadczenia pochodzącego ze wskazanego wyżej źródła oraz braku znajomości wszystkich danych osobowych niezbędnych do sporządzenia imiennych informacji o wysokości przychodu.

Wnioskodawca uważa zatem, że opisane świadczenia nie stanowią przychodu uczestników spotkań okazjonalnych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2a ustawy wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Dla celów podatkowych przyjmuje się - co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie - że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie to rodzić obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę do przychodów ze stosunku pracy (stosunku służbowego) zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się więc zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zaliczyć należy zatem również uczestnictwo w spotkaniach okazjonalnych, a w zasadzie ich równowartość.

Równocześnie stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak wynika z powyższego przepisu katalog przychodów zaliczanych do tzw. przychodów z innych źródeł jest katalogiem otwartym. Tym samym do tegoż źródła należy zaliczyć wszystkie inne przychody, które nie mogą być zakwalifikowane do pozostałych kategorii źródeł, szczegółowo wymienionych w treści art. 10 ust. 1 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca jest urzędem realizującym zadania organów powiat, w tym Zarządu Powiatu i Rady Powiatu na podstawie art. 33 ustawy o samorządzie powiatowym. Tradycyjnie organizowane są przez Niego okazjonalne spotkania (np. z okazji dożynek powiatowych, Święta Niepodległości, Nowego Roku), na które zapraszani są przedstawiciele organów samorządu terytorialnego z terenu powiatu i województwa, przedstawiciele organizacji, partii politycznych, kościoła, przedsiębiorców oraz osób znanych i zasłużonych dla społeczności lokalnej. Nie są to zatem przypadkowe osoby, ale co do zasady osoby, które są zaangażowane w budowanie, rozwój i podtrzymywanie prawidłowych relacji służących rozwojowi powiatu.

Spotkania te mają na celu, oprócz uczczenia danej rocznicy czy święta, również wyrażanie uznania dla poczynań i działań zaproszonych osób oraz integracji społeczeństwa lokalnego. Lista osób zaproszonych jest znaczna i znajduje się na niej od kilkudziesięciu do kilkuset osób. Natomiast Wnioskodawca nie prowadzi listy osób faktycznie uczestniczących w spotkaniach. Poza danymi widocznymi na zaproszeniu organizator nie posiada innych danych osób zapraszanych.

Na spotkaniach tych, po części oficjalnej i artystycznej, organizuje się zwyczajowy poczęstunek dla uczestników, którego koszt pokrywa Wnioskodawca lub współorganizatorzy, tj. Starostwo wraz z urzędami poszczególnych gmin powiatu. Część uczestników opuszcza spotkanie po części oficjalnej lub artystycznej.

Wśród zaproszonych gości są również pracownicy Wnioskodawcy i kierownicy powiatowych jednostek organizacyjnych.

Na poczęstunek, w zależności od charakteru spotkania składa się np. tradycyjna zupa wraz z chlebem upieczonym z tegorocznych zbiorów albo inne dania konsumpcyjne i ciasta. Poczęstunek ten nie ma charakteru okazałości i należy do powszechnie obowiązujących kanonów kultury.

Uczestnictwo w spotkaniach jest dla jednych uczestników związane z pełnioną funkcją w organach samorządowych, partiach politycznych czy stowarzyszeniach, a dla innych jest formą uznania dla ich działalności społecznej, czy oświatowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że uczestnictwo w spotkaniach okazjonalnych zorganizowanych przez Wnioskodawcę stanowi nieodpłatne świadczenie dla osób w nich uczestniczących.

Wartość świadczenia przypadającego na daną osobę można obliczyć dzieląc globalną kwotę przypadającą do zapłaty na liczbę osób, którym postawiono do dyspozycji możliwość uczestnictwa w spotkaniu okazjonalnym. Zatem ustalenie przychodu u poszczególnych osób jest sprawą oczywistą, nawet jeżeli umowa (faktura) nie będzie określała jednostkowej ceny tego świadczenia.

Łączna wartość kosztów poniesionych przez Wnioskodawcę przydająca na osobę uczestniczącą w tym spotkaniu stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dla pracowników Wnioskodawcy uczestniczących ww. spotkaniach będzie to zatem przychód ze stosunku pracy, zaś dla pozostałych osób - przychód z innych źródeł.

Nieistotne jest przy tym, co i ile dana osoba skonsumuje i z jakich atrakcji podczas tego spotkania skorzysta, gdyż koszty zakupu poszczególnych postawionych do dyspozycji świadczeń ponoszone będą niezależnie od tego czy uprawnione osoby skorzystają z nich w pełnym zakresie, czy też nie. Istotnym dla celów podatkowych jest to, że świadczenia związane z tą imprezą zostaną postawione do ich dyspozycji.

W świetle przepisów prawa podatkowego nie można zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż nie sposób ustalić czy konkretna osoba rzeczywiście otrzymała świadczenie i jaka jest jego wysokość. Techniczne trudności w ustaleniu wartości świadczenia nie mogą bowiem stanowić podstawy do uznania, iż dana osoba świadczenia nie otrzymała. Jest to tylko problem organizacyjny możliwy do rozwiązania.

Stanowisko tutejszego organu potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego, z dnia 3 czerwca 1998 r., sygn. akt I SA/Ka 1719/96. Sąd stwierdził w nim, iż ewentualne trudności towarzyszące indywidualizacji świadczeń na rzecz poszczególnych osób mają charakter drugorzędny i nie mogą wpływać na byt i zakres obowiązku podatkowego.

Mając na względzie powołane przepisy prawa w tak przedstawionym stanie faktycznym należy stwierdzić, iż - wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy - udział ww. osób w okazjonalnym spotkaniu przez Niego zorganizowanym spowoduje powstanie przychodu podlegającego opodatkowaniu.

Wartość ww. świadczenia, które uzyskał pracownik - uczestnik spotkania - stanowi przychód ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wartość ww. świadczenia, płatnik ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłacanego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast świadczenie, które uzyskał uczestnik nie będący pracownikiem Wnioskodawcy należy zakwalifikować do przychodów z innych źródeł w rozumieniu art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do przepisu art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Wobec powyższego - na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na Wnioskodawcy ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C osobom, które brały udział w spotkaniach okazjonalnych. Ww. informacje Wnioskodawca ma obowiązek przekazywać podatnikom oraz właściwym organom podatkowym w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.