ITPB2/415-808/10/MM - Opodatkowanie wynagrodzenia nieprzekraczającego kwoty 200 zł.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. (data wpływu 30 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia sołtysów z tytułu poboru podatków w drodze inkasa - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia sołtysów z tytułu poboru podatków w drodze inkasa.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Rada Gminy w formie uchwały z dnia 16 listopada 2007 r. zarządziła, że na terenie Gminy pobór podatków od nieruchomości, rolnego i leśnego będzie następował w drodze inkasa. Na inkasentów wyznaczyła sołtysów z terenu poszczególnych sołectw. Inkasent zna wysokość podatku należnego do pobrania, pobiera go i wpłaca do kasy Urzędu Gminy lub na wskazany rachunek bankowy. Ponadto Rada Gminy w tej uchwale określiła wynagrodzenie inkasenta w wysokości 3% zainkasowanych należności. W związku z tym w jednym kwartale sołtys może otrzymać kwotę niższą niż 200 zł, a w innym kwotę przekraczającą 200 zł, w zależności od zainkasowanych należności. Wynagrodzenie inkasenta rozliczane i płacone jest po terminie płatności raty podatku (czyli w marcu, maju, wrześniu i listopadzie). Wynagrodzenie sołtysa nie wynika ze stosunku pracy, ani z umowy zlecenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do wynagrodzenia nie przekraczającego kwoty 200 zł, otrzymanego przez sołtysa z tytułu poboru podatku w drodze inkasa powinny być zastosowane przepisy mówiące o tym, że w takiej sytuacji nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodu, a zryczałtowany podatek wynosi 18%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wynagrodzeń powyżej 200 zł powinny być zastosowane koszty uzyskania przychodu i 18% podatek zryczałtowany, natomiast przy wynagrodzeniu poniżej 200 zł nie stosuje się kosztów uzyskania przychodów, a jedynie 18% zryczałtowany podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Zgodnie z art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zakwalifikowanie przychodów do działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych powoduje, iż na Urzędzie, jako płatniku dokonującym wypłat z powyższego tytułu ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 tej ustawy. W myśl powołanego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1 (art. 41 ust. 1a ww. ustawy).

Jednakże, w stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., ustawodawca ukonstytuował w art. 30 ust. 1 pkt 5a ww. ustawy odmienne zasady opodatkowania dla przychodów z działalności wykonywanej osobiście spełniających określone warunki.

Zgodnie z tym przepisem od dochodów (przychodów) z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 lub 5-9, jeżeli suma należności określonych w umowie lub w umowach zawartych z osobą nie będącą pracownikiem płatnika z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 18% przychodu. Zryczałtowany podatek od przychodów wymienionych wyżej pobierany jest bez pomniejszania tych przychodów o koszty ich uzyskania (art. 30 ust. 3 ustawy). Dodatkowo, przychody te nie łączą się z dochodami podlegającymi opodatkowaniu według skali podatkowej, co wynika z art. 30 ust. 8 ustawy.

Z kolei, przepis art. 41 ust. 4 ustawy obliguje płatnika do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z ww. tytułu.

Płatnik przekazuje kwoty zryczałtowanego podatku dochodowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek na rachunek urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika (art. 42 ust. 1 ustawy).

Dodatkowo, płatnik do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym przesyła deklarację roczną o zryczałtowanym podatku dochodowym do urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę, miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania płatnika, co bezpośrednio wynika z art. 42 ust. 1a ustawy.

Analiza normy wyrażonej w art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy wykazuje, że opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym ma miejsce gdy:

* suma należności określona w umowie lub umowach z tego samego tytułu nie przekracza miesięcznie od tego samego płatnika kwoty 200 zł oraz

* umowa lub umowy zawarte są z osobą nie będącą pracownikiem płatnika.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przepis art. 30 ust. 1 pkt 5a ustawy może mieć zastosowanie do dochodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2 lub pkt 5-9 cytowanej ustawy, a zatem obejmuje również dochody, o których mowa w pkt 6 w art. 13 ustawy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Rada Gminy w formie uchwały z dnia 16 listopada 2007 r. zarządziła, że na terenie Gminy pobór podatków od nieruchomości, rolnego i leśnego będzie następował w drodze inkasa. Na inkasentów wyznaczyła sołtysów z terenu poszczególnych sołectw. Inkasent zna wysokość podatku należnego do pobrania, pobiera go i wpłaca do kasy Urzędu Gminy lub na wskazany rachunek bankowy. Ponadto Rada Gminy w tej uchwale określiła wynagrodzenie inkasenta w wysokości 3% zainkasowanych należności. W związku z tym w jednym kwartale sołtys może otrzymać kwotę niższą niż 200 zł, a w innym kwotę przekraczającą 200 zł, w zależności od zainkasowanych należności. Wynagrodzenie inkasenta rozliczane i płacone jest po terminie płatności raty podatku (czyli w marcu, maju, wrześniu i listopadzie). Wynagrodzenie sołtysa nie wynika ze stosunku pracy, czy umowy zlecenia.

Uzasadniając powyższe stwierdzić należy, że wprawdzie Wnioskodawca nie zawiera umowy z sołtysami, to jednak na mocy Uchwały Rady Gminy zostali oni wyznaczeni do wykonywania określonych czynności - poboru podatku rolnego, leśnego i od nieruchomości. Niemniej jednak, skoro z tego dokumentu nie wynika należność jaka przysługuje sołtysom (inkasentom) za dany miesiąc, to oznacza, że nie są spełnione warunki do zastosowania opodatkowania zryczałtowanego na podstawie przepisu art. 30 ust. 1 pkt 5a cyt. ustawy.

W przypadku zatem, gdy akty wewnętrzne w postaci uchwały Rady Gminy nie zwierają określonej miesięcznie kwoty wynagrodzenia nie przekraczającej 200 zł, to płatnik powinien pobrać zaliczkę na podatek, nawet wówczas, gdy ostatecznie należność za miesiąc byłaby niższa.

Konsekwencją bowiem zaliczenia omawianych wynagrodzeń, do przychodu o którym mowa w treści art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest, spoczywający na Urzędzie Gminy, dokonującym wypłaty przedmiotowych kwot, obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, obowiązek naliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy - w przedstawionym stanie faktycznym - spoczywa na Urzędzie niezależnie od tego, czy wynagrodzenie sołtysa (inkasenta) w danym miesiącu przekroczy 200 zł. czy też nie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.