ITPB2/415-795/10/GR

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 listopada 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-795/10/GR

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu 27 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1993 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. W listopadzie 2009 r. nastąpił rozwód i w wyniku sądowego podziału majątku Wnioskodawczyni stała się jedyną właścicielką przedmiotowego mieszkania. Podział majątku nie był równy, tzn. mąż Wnioskodawczyni uzyskał większą część majątku. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż nabytego w wyniku podziału majątku mieszkania (podpisanie aktu notarialnego ma nastąpić w dniu 13 września 2010 r.) i dokonać zakupu większego mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od sprzedaży lub zakupu nieruchomości. Jeśli tak, to w jakiej wysokości i czy musi powiadomić odrębnie Urząd Skarbowy, że wydatkuje pieniądze ze sprzedaży na zakup nowego mieszkania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z informacji jakie otrzymała wynika, że ponieważ od 1993 r. upłynęło już ponad 5 lat, a ponadto pieniądze uzyskane ze sprzedaży mieszkania przeznaczone na zakup nowego mieszkania nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku. Zdaniem Wnioskodawczyni winna Ona złożyć PIT-39 do kwietnia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1993 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W wyniku sądowego podziału majątku Wnioskodawczyni stała się wyłączną właścicielką mieszkania. Podział majątku jednakże nie był równy, gdyż były małżonek Wnioskodawczyni nabył jego większą część. Przedmiotowy lokal Wnioskodawczyni zamierzała sprzedać w dniu 13 września 2010 r.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 r. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej - intercyzy) i obejmuje dorobek małżonków (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności lub wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków, ogłoszenia upadłości przez jednego z nich.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności, dział spadku, podział majątku wspólnego - jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku pochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie nieruchomości na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Za datę nabycia nieruchomości, która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego) pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości, która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego.

Z zaprezentowanego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego wynika, iż na skutek podziału majątku wspólnego stała się Ona faktycznie jedyną właścicielką lokalu mieszkalnego, nabytego w 1993 r. wraz z małżonkiem do majątku wspólnego. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawczynię lokalu mieści się w udziale jaki przysługiwał Jej w majątku dorobkowym, ponieważ w wyniku sądowego podziału, który nie był równy większą część majątku otrzymał małżonek Wnioskodawczyni. Tym samym za datę nabycia ww. lokalu należy przyjąć dzień jego nabycia w trakcie trwania wspólności ustawowej, tj. rok 1993 co oznacza, że pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, upłynął z końcem 1998 r.

Wobec powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu nie będzie stanowiło źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkowało obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego oraz złożenia zeznania podatkowego PIT-39. Tym samym, nie ma znaczenia w jaki sposób zostaną wydatkowane środki uzyskane przez Wnioskodawczynię ze wskazanej transakcji. Obowiązku zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych nie będzie powodował również zakup lokalu mieszkalnego, ponieważ źródłem przychodu, co jednoznacznie wynika z treści wskazanego wyżej przepisu, jest odpłatne zbycie nieruchomości oraz praw majątkowych w nim wymienionych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl