ITPB2/415-77/08/ENB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-77/08/ENB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2008 r. (data wpływu 23 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka mając na względzie poprawienie efektywności pracy oraz zapewnienie wykonywania przez pracowników swoich obowiązków służbowych w sposób profesjonalny i zgodny z obowiązującymi przepisami prawa kieruje / wysyła pracowników na szkolenia, kursy, seminaria i studia podyplomowe. Szkolenia, kursy, seminaria a także studia podyplomowe są pozaszkolnymi formami kształcenia. Pracownikom podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych spółka udziela świadczeń zgodnie z zapisami Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych oraz Rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie pracodawcy polegające na opłaceniu nauki i podnoszenia kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych stanowi dla pracowników przychód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, opłacanie pracownikowi przez pracodawcę nauki i podnoszenia kwalifikacji zawodowych zgodnie z zapisami art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy. Zdaniem Spółki zgodnie z zapisami art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy przychód ten korzysta ze zwolnienia od opodatkowania w zakresie opisanym w art. 21 ust. 1 pkt 90, tj. na podstawie tego przepisu wolne od podatku są wartości świadczeń przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami. (Zwolnienie nie obejmuje wynagrodzeń za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy). Z zapisów ustawowych wynika, że ze zwolnienia od podatku korzystają te świadczenia, które zostały przyznane przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami. W przypadku pozaszkolnych form kształcenia oraz skierowania przez pracodawcę są to: zwrot kosztów uczestnictwa (w tym zakwaterowania, przejazdu, wyżywienia), urlop szkoleniowy oraz zwolnienie z części dnia pracy - wynika to z par. 9 ust. 1 przywoływanego powyżej rozporządzenia z 1993 r. Zdaniem Spółki bez znaczenia dla opisanego zwolnienia pozostają zapisy rozporządzenia z 2006 r. w zakresie uprawnień organizatorów do kształcenia osób dorosłych w formach pozaszkolnych, a w szczególności bez znaczenia pozostaje fakt uzyskania przez te podmioty akredytacji przyznawanej w drodze decyzji przez kuratora oświaty. Zdaniem Spółki z zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika jedynie, że zwolnienie uzyskanych przez pracownika świadczeń w zakresie podnoszenia kwalifikacji zawodowych zależne jest jedynie od skierowania pracownika przez pracodawcę na dokształcanie. Spółka uważa, że jeżeli kieruje pracownika na dokształcanie w formie pozaszkolnej, o której mowa w par. 2 rozporządzenia MEN z 2006 r. i finansuje to dokształcanie to oznacza to, że Spółka przyznała świadczenie zgodnie z par. 9 ust. 1 rozporządzenia z 1993 r. tj. zgodnie z odrębnymi przepisami w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy. Dopiero brak skierowania przez pracodawcę skutkuje u pracownika koniecznością opodatkowania otrzymanych świadczeń z tytułu podnoszenia kwalifikacji w formach pozaszkolnych. Spółka uważa, że kryterium posiadania akredytacji przez prowadzącego pozaszkolne formy dokształcania ma znaczenie jedynie wtedy, gdy wymóg taki wprost wynika z zapisów prawa (np. kursy na prawo jazdy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a i 52c wymienionej ustawy oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń przyznanych, zgodnie z odrębnymi przepisami, przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z części dnia pracy, przysługujących pracownikom podejmującym naukę w szkołach lub podnoszącym kwalifikacje zawodowe w formach pozaszkolnych.

Odrębne przepisy o których mowa w powyższym przepisie, regulujące możliwość przyznania pracownikowi dodatkowych świadczeń w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawiera rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych (Dz. U. Nr 103, poz. 472 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216 z późn. zm.).

Należy przy tym zauważyć, że szkolenia pracowników opłacane przez zakład pracy można podzielić na dwa rodzaje:

1.

szkolenia podnoszące posiadane kwalifikacje zawodowe w sensie umiejętności wykonywania bieżącej pracy, do których należą: seminaria, odczyty, prelekcje, wykłady, kursy,

2.

szkolenia podnoszące poziom wiedzy ogólnej i zawodowej pracownika (nauka w szkołach publicznych i niepublicznych, w szkołach wyższych, na studiach podyplomowych itp.).

W przypadku dokształcania i doskonalenia zawodowego pracownika wyróżnić można sytuację, w której szkolenia są niezbędne dla wykonywania obowiązków zawodowych pracownika w firmie na danym stanowisku, a pracownicy mają obowiązek w tych szkoleniach uczestniczyć. Jeśli zostaną spełnione powyższe warunki, wówczas koszty ponoszone za takie szkolenie przez zakład pracy nie stanowią przychodu pracownika i nie podlegają opodatkowaniu.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, Wnioskodawca mając na względzie poprawienie efektywności pracy oraz zapewnienie wykonywania przez pracowników swoich obowiązków służbowych w sposób profesjonalny i zgodny z obowiązującymi przepisami prawa, kieruje / wysyła pracowników na szkolenia, kursy, seminaria. Zatem w przypadku gdy szkolenia, kursy, seminaria na które Wnioskodawca kieruje pracowników są niezbędne do wykonywania obowiązków w firmie na danym stanowisku, wówczas dofinansowanie kosztów przez pracodawcę nie będzie stanowiło dla pracowników przychodu

Natomiast, jeśli szkolenie, kurs, seminarium nie jest związane z wykonywaniem czynności przez pracownika na danym stanowisku pracy, tylko ma na celu podniesienie ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia, wówczas koszty ponoszone przez zakład pracy na to szkolenie, stanowią przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychód ten może być jednak w określonych sytuacjach zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ww. ustawy w związku z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych oraz obowiązującym od 14 marca 2006 r. rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełnienia przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych

Zakres pozaszkolnych form nauczania reguluje drugie z wymienionych rozporządzeń. Zgodnie z § 2 ust. 1 tego rozporządzenia uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

1.

kurs;

2.

kurs zawodowy;

3.

seminarium;

4.

praktyka zawodowa.

Natomiast na podstawie § 9 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 12 października 1993 r. w sprawie zasad i warunków podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego dorosłych pracownikowi podejmującemu, na podstawie skierowania, naukę w formach pozaszkolnych przysługuje zwrot kosztów uczestnictwa, w tym zakwaterowania, wyżywienia i przejazdu. Zatem powyższe świadczenia przyznane pracownikowi posiadającemu skierowanie, zgodnie ze wskazanymi przepisami korzystają ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę brzmienie art. 21 ust. 1 pkt 90 ustawy, należy stwierdzić, iż przepis ten nie uzależnia stosowania określonego w nim zwolnienia podatkowego od posiadania akredytacji przez organizatora kształcenia. Stąd też, posiadanie bądź brak akredytacji przez organizatora kształcenia, należy uznać za pozostające bez wpływu na prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych pracownikowi na podstawie odrębnych przepisów w związku z jego dokształcaniem.

Dodatkowo wyjaśnia się, iż do dnia 13 marca 2006 r. w myśl przepisu § 8 ust. 1 rozporządzenia z dnia 12 października 1993 r. za podstawowe formy kształcenia, doskonalenia, a także doskonalenia w formach pozaszkolnych uznawano studia podyplomowe, kursy i seminaria. Przepis ten został uchylony Rozporządzeniem Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 31, poz. 216), które weszło w życie z dniem 14 marca 2006 r.

W stanie prawnym obowiązującym od tego dnia studia podyplomowe organizowane przez szkoły uznaje się za kształcenie w formach szkolnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl