ITPB2/415-757/10/MM - Zwolnienie z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku gospodarczego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r. (data wpływu 9 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku gospodarczego jest nieprawidłowe.

W dniu 9 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży budynku gospodarczego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość, którą nabyła w drodze darowizny od swojej mamy oraz od siostry mamy. Ww. nieruchomość nabyła w roku 2007, kiedy to obowiązywała tzw. ulga meldunkowa. Na działce znajdują się dwa budynki, tj. dom mieszkalny i budynek gospodarczy zaadaptowany na cele mieszkalne. Gdy dom był budowany Wnioskodawczyni przez kilka lat mieszkała z mamą i babcią w budynku gospodarczym, który był w pełni przystosowany do mieszkania. Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni była zameldowana na stałe przez ponad dwadzieścia lat.

Problem w niniejszej sprawie tkwi w nazewnictwie, ale faktycznie budynek gospodarczy spełniał funkcje mieszkalne.

Obecnie na tej posesji mieszka mama Wnioskodawczyni. Ze względu na wiek mamy Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać nieruchomość i kupić małe mieszkanie w bloku. Dzięki temu mogłaby pomagać mamie.

Budynek gospodarczy wyceniony został na 9.000 zł, a uzyskane pieniądze ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 55.000 zł nie wystarczą na zakup mieszkania w bloku. Dlatego też każde pieniądze są niezbędne aby zrealizować zaplanowane przedsięwzięcie.

Po analizie treści wniosku z dnia 4 sierpnia 2010 r., mając na względzie zakres kompetencji przyznanej tutejszemu organowi i treść przepisu art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa przyjęto, iż intencją Wnioskodawczyni było uzyskanie odpowiedzi na pytanie:

Czy jest zobowiązana do zapłaty podatku od sprzedaży budynku gospodarczego, w którym mieszkała przez wiele lat.

Zdaniem Wnioskodawczyni nie powinna płacić podatku od środków uzyskanych ze sprzedaży budynku gospodarczego, w którym przez kilka lat zamieszkiwała i który do tej pory w pełni wyposażony jest do mieszkania; można powiedzieć, że jest to drugi dom na tej samej działce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a - c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ww. ustawie w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Wobec tego do opodatkowania dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia przedmiotowej nieruchomości - w związku z treścią powołanego uprzednio przepisu przejściowego - będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Oznacza to, że nie złożenie oświadczenia lub złożenie go po terminie powoduje brak prawa do zwolnienia.

Jednakże zgodnie z art. 8 ust. 3 ww. ustawy zmieniającej podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 1, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość, którą nabyła w drodze darowizny od swojej mamy oraz od siostry mamy. Ww. nieruchomość nabyła w roku 2007, kiedy to obowiązywała tzw. ulga meldunkowa. Na działce znajdują się dwa budynki, tj. dom mieszkalny i budynek gospodarczy zaadaptowany na cele mieszkalne. Gdy dom był budowany Wnioskodawczyni przez kilka lat mieszkała z mamą i babcią w budynku gospodarczym, który był w pełni przystosowany do mieszkania. Na przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawczyni była zameldowana na stałe przez ponad dwadzieścia lat. Problem w niniejszej sprawie tkwi w nazewnictwie, ale faktycznie budynek spełniał funkcje mieszkalne.

Obecnie na tej posesji mieszka mama Wnioskodawczyni. Ze względu na wiek mamy Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać nieruchomość i kupić małe mieszkanie w bloku we Włocławku. Dzięki temu mogłaby pomagać mamie.

Budynek gospodarczy wyceniony został na 9.000 zł, a uzyskane pieniądze ze sprzedaży nieruchomości w kwocie 55.000 zł nie wystarczą na zakup mieszkania w bloku. Dlatego też każde pieniądze są niezbędne aby zrealizować zaplanowane przedsięwzięcie.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawczyni, wskazać należy iż ustawodawca konstruując przesłanki uprawniające do skorzystania z ulgi meldunkowej, nie użył w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sformułowania "nieruchomość", a posłużył się katalogiem rzeczy (ich części składowych) oraz praw (posiadającym walor katalogu zamkniętego), których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem.

O ile bowiem w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidział, że źródłem przychodu jest sprzedaż nieruchomości (udziału w nieruchomości), jeżeli nastąpi ona przed upływem 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło jej nabycie, o tyle w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy nie przewidział, że zwolnieniem objęty jest przychód uzyskany ze zbycia całej nieruchomości.

Zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ww. ustawy objęty jest wyłącznie przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego. Zwolnieniem tym nie jest objęty przychód ze sprzedaży gruntu lub udziału w gruncie związanego z tym budynkiem ani też budynku gospodarczego. Gdyby zamiarem ustawodawcy było zwolnienie przychodu ze zbycia nieruchomości, a więc gruntu wraz z położonym na nim budynkiem w tym budynkiem gospodarczym, to dałby temu wyraz w treści przepisu. Skoro jednak ustawodawca nie posługuje się w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy pojęciem "nieruchomość" lecz wyłącznie "budynek mieszkalny", to nie ma żadnych podstaw aby określone tym przepisem zwolnienie rozciągać również na grunt czy budynek niemieszkalny.

Ulga meldunkowa podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym wskazać należy, iż skoro ujęty w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy katalog rzeczy (ich części składowych) oraz praw, których sprzedaż objęta jest przedmiotowym zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym i - co wynika z treści tego przepisu - nie obejmuje on swoją dyspozycją gruntu lub udziału w gruncie związanego ze zbywanym budynkiem lub lokalem, ani budynków niemieszkalnych, to w niniejszej sprawie - przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek warunkujących przedmiotowe zwolnienie - zwolnieniem tym objęty zostać może wyłącznie przychód ze sprzedaży budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Panią ze sprzedaży budynku gospodarczego nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z przedmiotowego zwolnienia nie korzysta również przychód uzyskany ze sprzedaży gruntu, na którym budynki zostały posadowione. Przychód uzyskany z ich sprzedaży podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo wskazać należy, że w sytuacji, gdyby na przedmiotowej działce znajdowały się dwa budynki mieszkalne, Wnioskodawczyni chcąc skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z ich sprzedaży musiałaby udokumentować fakt zameldowania na stałe w każdym z tych budynków przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia,

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.