ITPB2/415-750/11/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2011 r. (data wpływu 11 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 11 sierpnia 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od miesiąca czerwca 2007 r. Wnioskodawczyni pozostaje w związku małżeńskim, w którym istnieje wspólność majątkowa. W lipcu 2009 r. do majątku osobistego otrzymała od swojego ojca w drodze darowizny mieszkanie. Mieszkanie to nie zostało wniesione do majątku wspólnego. W dniu 2 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie za kwotę 296.200 zł. Część środków uzyskanych ze sprzedaży mieszkania t.j. 260.000 zł zamierza do końca 2011 r. przeznaczyć na zakup wspólnie z mężem t.j. do majątku wspólnego małżonków domu w stanie deweloperskim. Na pozostałą część wartości domu planuje wraz z mężem zaciągnąć kredyt hipoteczny. Pozostałą część środków uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania t.j. 36.200 zł zamierza przeznaczyć do końca 2013 r. na urządzenie nowego domu, aby nadawał się do zamieszkania (m.in. podłogi, drzwi zewnętrzne, malowanie ścian, glazura, terakota itp.).

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy wydatkowanie kwoty uzyskanej ze sprzedaży mieszkania stanowiącego majątek osobisty Wnioskodawczyni, na zakup wspólnie z mężem w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej budynku mieszkalnego oraz na jego urządzenie jest wystarczające do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości przeznaczone w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na własne cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 pkt 1a, art. 21 ust. 25 pkt 1d ww. ustawy są wolne od podatku dochodowego. W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, iż planowane wydatkowanie środków ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania na zakup domu i jego urządzenie pozwala na zastosowanie zwolnienia podatkowego, pomimo iż planuje zakupić dom wspólnie z mężem. Wnioskodawczyni sądzi, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje, aby dochód małżonka ze sprzedaży lokalu mieszkalnego był wydatkowany tylko i wyłącznie przez tego małżonka. W ocenie Wnioskodawczyni nie jest więc istotne, czy dochód zostanie przeznaczony tylko i wyłącznie na własne cele mieszkaniowe, czy też obok celów własnych również na cele mieszkaniowe drugiego małżonka.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Zatem przychód z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub ww. praw majątkowych nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Jednocześnie jednak wskazać należy, iż dla zastosowania zasad opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia nieruchomości lub prawa.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni od czerwca 2007 r. pozostaje w związku małżeńskim, w którym istnieje wspólność majątkowa. W miesiącu lipcu 2009 r. do majątku osobistego Wnioskodawczyni otrzymała od swojego ojca w drodze darowizny mieszkanie, które nie zostało wniesione do majątku wspólnego. Następnie w dniu 2 sierpnia 2011 r. Wnioskodawczyni sprzedała przedmiotowe mieszkanie za kwotę 296.200 zł.

Wobec powyższego bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2009 r. W związku z tym, odpłatne zbycie przedmiotowego mieszkania nastąpiło w dniu 2 sierpnia 2011 r. t.j. przed upływem ww. terminu, a zatem stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany zaś dochód podlegał będzie opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009 r. wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

W myśl art. 21 ust. 26 ww. ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z art. 21 ust. 27 ww. ustawy w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 z późn. zm.) z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie do art. 33 pkt 2 ww. ustawy do majątku osobistego każdego z małżonków należą przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił,

Z opisanego przez Wnioskodawczynię we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż część środków t.j. kwotę 260.000 zł uzyskaną ze sprzedaży mieszkania, nabytego do majątku osobistego Wnioskodawczyni zamierza do końca 2011 r. przeznaczyć na zakup wspólnie z mężem t.j. do majątku wspólnego małżonków domu w stanie deweloperskim. Pozostałą część środków uzyskanych ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania t.j. kwotę 36.200 zł planuje przeznaczyć do końca 2013 r. na urządzenie nowego domu, aby nadawał się do zamieszkania t.j. m.in. montaż stałych elementów: podłóg, drzwi zewnętrznych, glazury, terakoty oraz malowanie ścian).

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż podstawową i wyłączną okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości na cele wskazane w art. 21 ust. 25 tej ustawy.

Niewątpliwie wydatkowanie przychodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania na nabycie budynku mieszkalnego mieści się w katalogu, określonym ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a) ww. ustawy.

W odniesieniu natomiast do wydatków, które Wnioskodawczyni zamierza ponieść na wykończenie budynku mieszkalnego, stwierdzić należy, że wydatki poniesione na prace wykończeniowe w budynku w stanie "developerskim" będą mieściły się zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy w szeroko rozumianym pojęciu remontu własnego budynku mieszkalnego. Jednakże z art. 21 ust. 26 ww. ustawy wynika, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Oznacza to, że w dacie ponoszenia tych wydatków osoba chcąca skorzystać z omawianego zwolnienia przedmiotowego musi być właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego.

Zatem, jeżeli wydatki na wykończenie budynku będą ponoszone przez Wnioskodawczynię po podpisaniu aktu notarialnego przenoszącego własność nieruchomości będzie Ona uprawniona do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131, w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż wydatkowanie przed upływem dwóch lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, t.j. w przedmiotowej sprawie do końca 2013 r. całości środków pieniężnych, uzyskanych ze sprzedaży mieszkania, stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni na nabycie do majątku wspólnego małżonków nieruchomości w postaci budynku mieszkalnego oraz na remont własnego budynku spełnia przesłanki zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.