ITPB2/415-747/13/KK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 20 listopada 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-747/13/KK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2013 r. (data wpływu 5 sierpnia 2013 r.), uzupełnionym w dniu 5 września 2013 r. oraz w dniu 4 listopada 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 5 września 2013 r. oraz w dniu 4 listopada 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 30 lipca 1999 r. Wnioskodawca nabył wspólnie z rodzicami (po #189; części we współwłasności) nieruchomość rolną. W wyniku zmiany planów zagospodarowania przestrzennego ziemia została podzielona. Dotychczasowe działki nr 20 i 22 o łącznej powierzchni 2,6700 ha podzielono na działki o numerach: 389/1, 389/2, 389/3, 389/4 i 389/5. Wnioskodawca wspólnie z rodzicami zdecydowali o uporządkowaniu spraw majątkowych dlatego rozdzielili opisaną nieruchomość między Wnioskodawcę, rodziców i brata. Na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego 22 sierpnia 2007 r. rodzice darowali Wnioskodawcy udział wynoszący #189; we współwłasności działek gruntu oznaczonych numerami 389/3 i 389/4. Podział ten miał miejsce w stosunku do gruntów nabytych przez Wnioskodawcę i jego rodziców w 1999 r.

Następnie, na podstawie aktu notarialnego z 31 maja 2012 r., Wnioskodawca sprzedał za cenę 30.000 zł nieruchomość stanowiącą działkę gruntu oznaczoną nr 389/7, która powstała w wyniku uprzedniego podziału działki nr 389/4 na kilka mniejszych oznaczonych numerami: 389/6, 389/7 i 389/8. Wyłącznym właścicielem działki gruntu sprzedanej 31 maja 2012 r., wydzielonej z nieruchomości gruntowej nabytej uprzednio we współwłasności z rodzicami w 1999 r., Wnioskodawca stał się na skutek umowy darowizny z 22 sierpnia 2007 r. Sprzedając działkę budowlaną Wnioskodawca wydatkował pieniądze otrzymane w ramach tej sprzedaży na budową własnego domu.

Wobec powyższego zadano następujące pytania:

1. Czy będąc współwłaścicielem (w #189; części) całości gruntu od 1999 r. Wnioskodawca nie był właścicielem #189; gruntu.

2. Czy przeznaczając pieniądze ze sprzedaży działki gruntu na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych (pierwsze samodzielne mieszkanie) Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z odprowadzenia podatku dochodowego od przychodu z tej sprzedaży.

Zdaniem Wnioskodawcy, był właścicielem sprzedanego gruntu od 1999 r. dlatego uważa, że konieczność płacenia podatku byłaby dla niego krzywdząca. Akt notarialny z 2007 r. przyporządkował numery ewidencyjne działki do Wnioskodawcy i jego rodziców. Inaczej mówiąc sankcjonował istniejący stan. Według Wnioskodawcy przeznaczenie przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych zwalnia go od uiszczenia podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży działki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 30 lipca 1999 r. Wnioskodawca nabył wspólnie z rodzicami (po #189; części we współwłasności) nieruchomość rolną. W wyniku zmiany planów zagospodarowania przestrzennego ziemia została podzielona. Dotychczasowe działki nr 20 i 22 o łącznej powierzchni 2,6700 ha podzielono na działki o numerach: 389/1, 389/2, 389/3, 389/4 i 389/5. Wnioskodawca wspólnie z rodzicami zdecydowali o uporządkowaniu spraw majątkowych dlatego rozdzielili opisaną nieruchomość między Wnioskodawcę, rodziców i brata. Na podstawie umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego 22 sierpnia 2007 r. rodzice darowali Wnioskodawcy udział wynoszący #189; we współwłasności działek gruntu oznaczonych numerami 389/3 i 389/4. Podział ten miał miejsce w stosunku do gruntów nabytych przez Wnioskodawcę i jego rodziców w 1999 r.

Następnie, na podstawie aktu notarialnego z 31 maja 2012 r., Wnioskodawca sprzedał za cenę 30.000 zł nieruchomość stanowiącą działkę gruntu oznaczoną nr 389/7, która powstała w wyniku uprzedniego podziału działki nr 389/4 na kilka mniejszych oznaczonych numerami: 389/6, 389/7 i 389/8. Wyłącznym właścicielem działki gruntu sprzedanej 31 maja 2012 r., wydzielonej z nieruchomości gruntowej nabytej uprzednio we współwłasności z rodzicami w 1999 r., Wnioskodawca stał się na skutek umowy darowizny z 22 sierpnia 2007 r. Sprzedając działkę budowlaną Wnioskodawca wydatkował pieniądze otrzymane w ramach tej sprzedaży na budową własnego domu.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawca nabył działkę gruntu, sprzedaną 31 maja 2012 r., w #189; części w chwili nabycia nieruchomości wspólnie z rodzicami czyli w 1999 r. oraz w #189; części w momencie zawarcia umowy darowizny, w wyniku której Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem działki nr 389/4, z której wyodrębniono działkę 389/7, czyli w 2007 r.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie stanu faktycznego należy wskazać, że sprzedaż działki gruntu w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez Wnioskodawcę w 1999 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 letniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż tej działki w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w drodze darowizny stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, w konsekwencji przychód uzyskany z jej zbycia w tej części podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na nabycie przedmiotowego udziału w 2007 r. w niniejszej kwestii zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Przepis art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (art. 30e ust. 4 ww. ustawy). Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a - c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Podstawą obliczenia podatku, w myśl art. 30e ust. 2 ustawy, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest jej wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Reasumując stwierdzić należy, że od przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę z tytułu odpłatnego zbycia udziału w działce gruntu nabytego w 1999 r. Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z uwagi na upływ 5 letniego terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast dochód osiągnięty ze zbycia udziału nabytego w 2007 r. w drodze darowizny, podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Jednocześnie podkreślić należy, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, jednoznacznie wskazuje, że pomimo wprowadzonych od dnia 1 stycznia 2009 r. nowych zasad opodatkowania przychodu (dochodu) ze sprzedaży nieruchomości (w tym wprowadzenia nowego katalogu ulg związanych z przeznaczeniem środków uzyskanych z tej sprzedaży), zasady opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości nabytych w latach 2007 i 2008 nie uległy zmianie, wobec czego do przychodu ze sprzedaży tych nieruchomości należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zasady opodatkowania, o których mowa w ww. art. 8 ust. 1 obejmują również wszelkie ulgi i zwolnienia odnoszące się do przychodu (dochodu) uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, które obowiązywały na dzień 31 grudnia 2008 r., natomiast zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwarunkowane przeznaczeniem przychodu na własne cele mieszkaniowe, dodane zostało przez art. 1 pkt 11 lit. a) ww. ustawy zmieniającej. Powyższa zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 r., oraz ma zastosowanie tylko i wyłącznie do przychodów (dochodów) uzyskanych ze sprzedaży tych nieruchomości, które nabyte zostały od 1 stycznia 2009 r.

Zatem Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych. Nie można bowiem przyjąć, że zwolnienie z opodatkowania wprowadzone od 1 stycznia 2009 r., przy jednoznacznej dyspozycji przepisu art. 8 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ma zastosowanie do przychodów (dochodów) ze zbycia nieruchomości nabytej przed dniem 1 stycznia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl