ITPB2/415-743/14/MU - PIT w zakresie opodatkowania wypłacanej nagrody

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 października 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-743/14/MU PIT w zakresie opodatkowania wypłacanej nagrody

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 1 sierpnia 2014 r. (data wpływu 5 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanej nagrody - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wypłacanej nagrody. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 października 2014 r. (data wpływu 22 października 2014 r.).

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 49 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 z późn. zm.) osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, ale które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, w tym przypadku enzootycznej białaczki bydła należy się nagroda. W stadach zakażonych mogą występować zarówno sztuki seropozytywne (zakażone chorobą), jak również seronegatywne (podejrzane o chorobę). Za likwidację sztuk seropozytywnych przysługuje odszkodowanie z budżetu państwa. Przyznawane nagrody w części refundują straty poniesione przez hodowców bydła, z tytułu podejmowanej przez nich pełnej likwidacji stada, są więc mechanizmem działającym podobnie jak przy odszkodowaniach. Należy zaznaczyć że nagroda ta w części refunduje poniesione przez hodowcę straty, a nie jest dla niego czystym dochodem. Powiat, tak jak i całe województwo od 2010 r. jest oficjalnie uznany przez Komisję Europejską za wolny od enzootycznej białaczki bydła. Nie oznacza to jednak, że choroba w ogóle nie występuje na terenie, a jedynie że jej występowanie nie może przekroczyć 0,2% zakażonych stad na terenie rejonu uznanego za wolny. Szybka likwidacja zakażonych stad pozwoli utrzymać status rejonu oficjalnie wolnego od enzootycznej białaczki bydła oraz zapobiegnie rozprzestrzenianiu się choroby. Utrata statusu spowodowałaby konieczność zwiększenia ilości badań w celu ponownego uznania za wolne od enzootycznej białaczki bydła co znacznie podwyższyłoby koszty budżetowe w przyszłych latach. Likwidacja we własnym zakresie sztuk bydła ze stada zakażonego enzootyczną białaczką bydła pod nadzorem Wnioskodawcy - Powiatowego Lekarza Weterynarii doprowadziła do szybkiej likwidacji ww. choroby zakaźnej zwierząt. Rolnikowi na wniosek Wnioskodawcy - Powiatowego Lekarza Weterynarii Wojewódzki Lekarz Weterynarii przyznał nagrodę, która będzie wypłacona ze środków Wnioskodawcy.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy nagroda, która ma być wypłacona przez Wnioskodawcę rolnikowi z tytułu pełnej likwidacji stada bydła, w którym stwierdzono enzootyczną białaczkę korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy w związku z jej wypłaceniem Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

Zdaniem Wnioskodawcy ww. nagroda, która będzie wypłacona rolnikowi korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym nie ma też obowiązku wystawienia tej osobie informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienione zostały źródła przychodów, do których w pkt 9 zaliczono inne źródła.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności", wskazuje, iż definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

a.

określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,

b.

odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,

c.

odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,

d.

odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,

e.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,

f.

odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,

g.

odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Należy zaznaczyć, że ww. zwolnieniem przedmiotowym objęte są tylko odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego na podstawie art. 49 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 z późn. zm.) osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, ale które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, w tym przypadku enzootycznej białaczki bydła należy się nagroda. W stadach zakażonych mogą występować zarówno sztuki seropozytywne (zakażone chorobą), jak również seronegatywne (podejrzane o chorobę). Za likwidację sztuk seropozytywnych przysługuje odszkodowanie z budżetu państwa. Przyznawane nagrody w części refundują straty poniesione przez hodowców bydła, z tytułu podejmowanej przez nich pełnej likwidacji stada, są więc mechanizmem działającym podobnie jak przy odszkodowaniach. Należy zaznaczyć że nagroda ta w części refunduje poniesione przez hodowcę straty, a nie jest dla niego czystym dochodem. Powiat, tak jak i całe województwo od 2010 r. jest oficjalnie uznany przez Komisję Europejską za wolny od enzootycznej białaczki bydła. Nie oznacza to jednak, że choroba w ogóle nie występuje na terenie, a jedynie że jej występowanie nie może przekroczyć 0,2% zakażonych stad na terenie rejonu uznanego za wolny. Szybka likwidacja zakażonych stad pozwoli utrzymać status rejonu oficjalnie wolnego od enzootycznej białaczki bydła oraz zapobiegnie rozprzestrzenianiu się choroby. Utrata statusu spowodowałaby konieczność zwiększenia ilości badań w celu ponownego uznania za wolne od enzootycznej białaczki bydła co znacznie podwyższyłoby koszty budżetowe w przyszłych latach. Likwidacja we własnym zakresie sztuk bydła ze stada zakażonego enzootyczną białaczką bydła pod nadzorem Powiatowego Lekarza Weterynarii doprowadziła do szybkiej likwidacji ww. choroby zakaźnej zwierząt. Rolnikowi na wniosek Wnioskodawcy - Powiatowego Lekarza Weterynarii Wojewódzki Lekarz Weterynarii przyznał nagrodę, która będzie wypłacona ze środków Wnioskodawcy.

Na podstawie art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 213, poz. 1342 z późn. zm.) za bydło, świnie, owce, kozy, konie, kury, kaczki, gęsi, indyki, perlice, przepiórki, kuropatwy, bażanty, strusie (Struthio camelus), jeleniowate utrzymywane w warunkach fermowych (jeleń szlachetny - Cervus elaphus, jeleń sika - Cervus nippon i daniel - Dama dama), rodziny pszczele (pszczoła miodna - Apis mellifera) oraz ryby słodkowodne zabite lub poddane ubojowi z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej albo za takie zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.

Stosownie natomiast do art. 49 ust. 9 ww. ustawy osobom, którym nie przysługuje odszkodowanie, a które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, wojewódzki lekarz weterynarii, na wniosek powiatowego lekarza weterynarii, może przyznać nagrodę ze środków budżetu państwa.

Z powyższych przepisów ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt jednoznacznie wynika, że odszkodowanie ze środków budżetu państwa przysługuje za zwierzęta zabite lub poddane ubojowi z nakazu organów Inspekcji Weterynaryjnej albo za takie zwierzęta padłe w wyniku zastosowania zabiegów nakazanych przez te organy przy zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt podlegających obowiązkowi zwalczania. Natomiast w sytuacji gdy osobom, nie przysługuje odszkodowanie, a przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej, może zostać przyzna nagroda ze środków budżetu państwa.

Zatem ustawodawca wyraźnie odróżnia - pomimo jak to Wnioskodawca uważa podobnej zależności w przyznawaniu - nagrodę dla osób, które przyczyniły się do szybkiej likwidacji choroby zakaźnej od odszkodowania za zwierzęta zabite, poddane ubojowi lub padłe.

W tym miejscu należy jednoznacznie podkreślić, że wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe nie stanowią standardu prawnego, lecz są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Oznacza to, że wszelkie odstępstwa od tej zasady, muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. Co więcej, zgodnie z konstrukcją i systematyką ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wszelkie ulgi i zwolnienia podatkowe stanowią wyjątek od generalnej zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Stąd też, korzystanie z każdej preferencji podatkowej, wymaga spełnienia warunków określonych w przepisach je konstytuujących. Tak więc, przepisy regulujące prawo do przedmiotowego zwolnienia winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca.

Skoro zatem, nie ulega wątpliwości, że nagroda, którą Wnioskodawca ma wypłacić rolnikowi - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - nie jest odszkodowaniem, to tym samym nie może korzystać ze zwolnienia od podatku dotyczącego odszkodowań (zadośćuczynień) określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powyższe oznacza, że Wnioskodawca, dokonując wypłaty ww. kwoty będzie obowiązany do wystawienia tej osobie informacji PIT-8C.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl