ITPB2/415-724/13/MN - PIT w zakresie możliwości zastosowania tzw. "ulgi meldunkowej".

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 września 2013 r. (data wpływu 23 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania tzw. "ulgi meldunkowej' - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 23 września 2013 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania tzw. "ulgi meldunkowej'.

We wniosku tym przedstawiony został następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest podatniczką podatku dochodowego od osób fizycznych. Postanowieniem z dnia 7 czerwca 2010 r. Sąd stwierdził, że nabyła w drodze spadkobrania po zmarłej w dniu 21 sierpnia 2008 r. matce udział w wysokości 1/2 we własności nieruchomości położonej w I. Na nieruchomości tej posadowiony jest drewniany budynek mieszkalny, budynek gospodarczy oraz murowany garaż.

W odziedziczonym budynku mieszkalnym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały przez 11 lat, tj. od 1978 r. do 1989 r. Umową zamiany z dnia 21 lipca 2010 r., zawartą w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni przeniosła własność przysługującego jej udziału we własności ww. nieruchomości zabudowanej na inne osoby, w zamian za przeniesienie na Jej rzecz własności garażu blaszanego.

Z uwagi na fakt, iż w odziedziczonym budynku Wnioskodawczyni była zameldowana ponad 12 miesięcy przed datą zbycia, przysługuje Jej prawo do skorzystania z tzw. "ulgi meldunkowej".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym stanie faktycznym tzw. "uldze meldunkowej", o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlega przychód z zamiany całej nieruchomości gruntowej, w tym z położonymi na niej budynkami, czy też jedynie przychód z zamiany jej części składowej, tj. tylko budynku mieszkalnego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, ze zwolnienia od podatku dochodowego w ramach tzw. "ulgi meldunkowej" korzysta przychód z zamiany całej nieruchomości, tj. gruntu, jak i położonych na nim budynków. Budynek jest trwale związany z gruntem i jako jego część składowa nie może być przedmiotem odrębnej własności ani odrębnej czynności prawnej. Dlatego, w opinii Wnioskodawczyni, sprzedaż (zamiana) nieruchomości obejmuje zbycie gruntu i jego części składowej, tj. budynku trwale z tym gruntem związanego. Zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje odpłatne zbycie całej nieruchomości z jej częściami składowymi, w tym m.in. budynkiem.

Zgodnie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest min. odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

W opinii Wnioskodawczyni nie jest sprawą sporną, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest legalnej definicji "nieruchomości", a zatem w tym zakresie zastosowanie powinny znaleźć przepisy Kodeksu cywilnego, w tym art. 46 § 1, w myśl którego nieruchomości są częściami powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Zgodnie z treścią art. 48 Kodeksu cywilnego zamiarem ustawodawcy nie było, aby zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pojęcie "budynku mieszkalnego" należało rozumieć w oderwaniu od gruntu, z którym budynek ten jest trwale związany. Wnioskodawczyni uważa, że posłużenie się przez ustawodawcę pojęciem "budynku mieszkalnego" wynikało wyłącznie ze względów związanych z konstrukcją tzw. "ulgi meldunkowej", tj. uzależnienia ulgi od zameldowania trwającego określony czas. Jak wynika bowiem z przepisów administracyjnych meldunku można dokonać jedynie w lokalu/budynku, a nie na gruncie (niezależnie od tego, czy jest zabudowany, czy niezabudowany). Ustawodawca wskazując na zameldowanie jako na warunek skorzystania ze zwolnienia nie mógł posłużyć się innym pojęciem niż "budynek mieszkalny". W art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojecie budynku mieszkalnego ma dwa znaczenia tj. oznacza budynek mieszkalny stanowiący odrębną własność oraz grunt zabudowany budynkiem mieszkalnym. Zatem zwolnieniu z art. 21 ust. 1 pkt 126 powołanej ustawy podlega cały przychód uzyskany z zamiany całej nieruchomości tj. zabudowanej budynkiem mieszkalnym działki gruntu.

Innymi słowy, zdaniem Wnioskodawczyni, "ulga meldunkowa" powinna dotyczyć całości zamienionej nieruchomości tzn. gruntu i posadowionego na nim budynku mieszkalnego, co wprawdzie nie wynika z samej treści ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale z przepisów Kodeksu cywilnego, które stanowią, że grunt i posadowione na nich budynki stanowią całość nieruchomości i nie mogą być przedmiotem odrębnej czynności prawnej.

W tym stanie rzeczy Wnioskodawczyni uważa, że tzw. "uldze meldunkowej" podlega przychód z zamiany całej nieruchomości, a nie jedynie budynku jako jej części składowej, tj. budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni podkreśla, że budynek (o ile ustawa nie stanowi inaczej) stanowi cześć składową nieruchomości i jako taki, nie może stanowić odrębnego od niej przedmiotu obrotu, o ile nie jest on odrębną nieruchomością. Z cytowanych przepisów niewątpliwie wynika, że budynek będący częścią składową nieruchomości, nie może być sprzedany bez gruntu na którym został wniesiony.

Wnioskodawczyni zauważa, że tzw. "ulga meldunkowa" budzi wiele kontrowersji i urzędy skarbowe w różny sposób podchodzą do jej problematyki. Wnioskodawczyni podkreśla, że w tej kwestii wydawane były różne rozstrzygnięcia, jednak w dniu 22 kwietnia 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił interpretację Ministra Finansów w tej sprawie (wyrok w sprawie o sygn. III SA/Wa 2040/09). Zdaniem sądu zamiarem ustawodawcy nie było aby zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 126 cytowanej ustawy pojęcie "budynku mieszkalnego" należało rozumieć w oderwaniu od gruntu, z którym budynek ten jest trwale związany. Trudności interpretacyjne sprawiało rozstrzygnięcie kwestii czy ulga meldunkowa dotyczy tylko budynku (lokali), czy także gruntu, na którym jest on posadowiony (udziału w gruncie). Organy podatkowe uznawały, że omawiana ulga dotyczy tylko budynku (lokalu, itp.) a nie gruntu, z którym jest on związany. Sądy natomiast w tej sprawie nie zajmowały jednolitego stanowiska. Sprawa ostatecznie została rozstrzygnięta przez NSA w uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 2 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSP 3/11. NSA uznał, że ulga meldunkowa dotyczy zarówno budynku mieszkalnego jak i gruntu, na którym posadowiony jest ten budynek. Sąd orzekł, że "wykładnia systemowa i celowościowa dają (...) podstawę do stwierdzenia, że przychodem zwolnionym od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym, a nie przychód wyłącznie ze zbycia budynku. Takie znaczenie pojęcia budynku mieszkalnego (jako gruntu zabudowanego budynkiem mieszkalnym) mieści się także w dopuszczalnym (potocznym) znaczeniu wyrażenia - zbycie budynku mieszkalnego - pod którym to pojęciem rozumiana jest sprzedaż domu i gruntu, na którym dom ten jest posadowiony".

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawczyni, ulgą meldunkową objęta jest cała zbywana nieruchomość zabudowana, a nie tylko budynek mieszkalny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z treści przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w drodze spadkobrania nabyła po zmarłej w dniu 21 sierpnia 2008 r. matce udział w wysokości 1/2 we własności nieruchomości położonej w I. Na nieruchomości tej posadowiony jest drewniany budynek mieszkalny, budynek gospodarczy oraz murowany garaż. W odziedziczonym budynku mieszkalnym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały przez 11 lat, tj. od 1978 r. do 1989 r. Następnie, w drodze umowy zamiany zawartej w dniu 21 lipca 2010 r. w formie aktu notarialnego, Wnioskodawczyni przeniosła własność przysługującego jej udziału w ww. nieruchomości zabudowanej na inne osoby, w zamian za przeniesienie na Jej rzecz własności garażu blaszanego.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), spadek - to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Stosownie natomiast do zapisu art. 924 i 925 Kodeksu, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą jego otwarcia. Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci matki, tj. dzień 21 sierpnia 2008 r., natomiast postanowienie Sądu z dnia 7 czerwca 2010 r. o nabyciu spadku, potwierdziło jedynie prawo spadkobierczyni do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Dokonując oceny skutków podatkowych umowy zamiany zawartej w dniu 21 lipca 2010 r. należy zatem stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008 r.

Stosownie bowiem do art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy-w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r. - podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest - w oparciu o treść art. 30e ust. 2 przytoczonej ustawy - dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z treścią art. 19 ust. 1 Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

* jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Zwolnienie to, stosownie do art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. Ponadto, zwolnienie to ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków (art. 21 ust. 22 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienianej w art. 1. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Jak wynika z treści powyżej cytowanych przepisów, ustawodawca uzależnia możliwość zwolnienia z opodatkowania przychodów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy od łącznego, kumulatywnego spełnienia dwóch przesłanek: zameldowania w zbywanym budynku lub lokalu wymienionym w lit. a-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia oraz terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia w urzędzie skarbowym właściwym według miejsca zamieszkania podatnika. W efekcie jedynie spełnienie wszystkich ww. przesłanek razem może kwalifikować podatnika do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia. Z kolei nie spełnienie chociażby jednej z nich spowoduje brak prawa do zwolnienia.

Aby określić zakres omawianego zwolnienia należy przy interpretacji tego przepisu uwzględnić obok wykładni językowej także wykładnię systemową i funkcjonalną. Porównanie treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a i b) ww. ustawy i art. 21 ust. 1 pkt 126 tej ustawy wyraźnie wskazuje, że zwolnienie uregulowane w ostatnim z powołanych przepisów odnosi się do przychodów ze źródła określonego w pierwszym z nich. Pojęcia w nim użyte powinny być więc rozumiane tak samo. Dowodem na powyższe jest odczytanie art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy w kontekście art. 21 ust. 21 tej ustawy. W przepisie tym ustawodawca wskazał, że zwolnienie ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od daty dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie we właściwym urzędzie skarbowym o spełnieniu warunków do zwolnienia. Tym sposobem "zbycie budynku mieszkalnego", o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy koresponduje z pojęciem "nieruchomości" z art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji przyjąć należy, że pojęcie "budynek mieszkalny" z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy i pojęcie "nieruchomość" z art. 21 ust. 21 ustawy zostały użyte przez ustawodawcę niejako zamiennie, co prowadzi do odczytania regulacji z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako dotyczącej zbycia budynku mieszkalnego wraz z gruntem, gdyż oba te elementy stanowią nieruchomość w myśl przepisów Kodeksu cywilnego. Stosownie bowiem do art. 48 Kodeksu cywilnego budynki co do zasady są częścią składową gruntu i jako takie nie mogą być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych (art. 47 Kodeksu). To oznacza, że skoro nie są odrębnymi nieruchomościami, nie mogą być samodzielnym przedmiotem zbycia bez gruntu, na którym zostały wzniesione. Stąd pod pojęciem "zbycie budynku mieszkalnego" rozumiana być powinna sprzedaż domu wraz z gruntem, na którym dom ten jest posadowiony wraz z jego częściami składowymi służącymi realizacji celów mieszkaniowych (np. w postaci budynku gospodarczego, czy murowanego garażu). Jest to rezultat użycia przy regulacji zwolnienia w art. 21 ust. 21 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia "nieruchomość" bez nadawania mu w ustawie podatkowej innego niż cywilistyczne znaczenie. Nie czyniąc tego ustawodawca nie ograniczył zakresu ulgi, dlatego należy przyjąć, że obejmuje ona przychód z odpłatnego zbycia budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, ale także gruntu, na którym budynek został posadowiony wraz z jego częściami składowymi służącymi realizacji celów mieszkaniowych (np. w postaci budynku gospodarczego, czy murowanego garażu).

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że dokonana przez Wnioskodawczynię w dniu 21 lipca 2010 r. zamiana 1/2 udziału w budynku mieszkalnym, budynku gospodarczym oraz murowanym garażu, stanowiących część składową nieruchomości gruntowej, mieści się w dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest więc kwalifikowane jako odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości.

W konsekwencji, przenosząc dotychczasowe rozważania na grunt rozpatrywanej sprawy, w szczególności zaś na okoliczność, iż w zbywanym budynku mieszkalnym Wnioskodawczyni była zameldowana na pobyt stały przez 11 lat, tj. od 1978 r. do 1989 r., przychód uzyskany przez Nią z odpłatnego zbycia w drodze umowy zamiany 1/2 udziału w ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z zachowaniem wskazanego terminu Wnioskodawczyni złożyła we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia z podatku dochodowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.