ITPB2/415-724/11/ENB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2011 r. (data wpływu 1 sierpnia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 października 2011 r. (data wpływu 11 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 sierpnia 2011 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 11 października 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2010 r. nabyła Pani prawo do spadku, w którego skład wchodziło mieszkanie. W marcu 2011 r. urząd skarbowy ustalił podatek od spadku, który został w całości zapłacony. W kwietniu 2011 r. mieszkanie to zostało sprzedane i jest Pani zobowiązana do zapłaty podatku od ceny pomniejszonej o koszty nabycia.

W 2001 r. zaciągnęła Pani wspólnie z małżonkiem kredyt na remont mieszkania należącego wówczas do Pani i małżonka. Z chwilą wystąpienia o separację sądową mieszkanie zostało przekazane w drodze darowizny Pani matce. Mieszkanie to nie należy obecnie do Pani, lecz jako jedyne dziecko i jedyny spadkobierca w przyszłości stanie się Pani jego właścicielką. Kredyt nie został spłacony w terminie i obecnie uruchomiony jest proces egzekucji komorniczej z Pani emerytury. Dodatkowo wpłaca Pani osobiście kwoty zadłużenia na konto bankowe. Ponieważ kwoty te są przeznaczone na spłacenie kredytu zaciągniętego na cele mieszkaniowe, uważa Pani, ze zarówno kwoty pobierane z emerytury jak i wpłacane przez Panią osobiście powinny być odliczone od dochodu uzyskanego ze sprzedaży mieszkania nabytego w spadku. Jest to spłata kredytu mieszkaniowego, co potwierdza umowa i wnioski windykacyjne. Została Pani osobiście obciążona sądowym nakazem zapłaty na kwotę ok. 130.000 i kwotę tę spłaca Pani wraz z odsetkami.

W przesłanym uzupełnieniu wskazała Pani, że kredyt został zaciągnięty przez Panią i małżonka w Banku. Nie korzystała Pani z ulg podatkowych w związku z kredytem. Większość spłat przed sprzedażą mieszkania była dokonywana ze wspólnych wierzytelności egzekwowanych przez kancelarię komorniczą. Od czerwca 2008 r. uruchomiono egzekwowanie spłat z Pani emerytury.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy spłata kredytu mieszkaniowego w postaci wpłat osobistych i egzekucyjnych jest wydatkiem na cele mieszkaniowe uprawniającym do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe można zaliczyć osobiste i egzekucyjne spłaty kredytu mieszkaniowego zaciągniętego wspólnie z mężem. Kwoty potrącone z emerytury przez komornika na pokrycie zadłużenia związanego z kredytem zaciągniętym na cele mieszkaniowe powinny być zaliczone jako podstawa do pomniejszenia podatku od sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 19 ww. ustawy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 uważa się:

Zgodnie natomiast z ust. 28 ww. przepisu, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30).

Z analizy przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w kwietniu 2010 r. Wnioskodawczyni nabyła prawo do spadku, w którego skład wchodziło mieszkanie. W marcu 2011 r. urząd skarbowy ustalił podatek od spadku, który został w całości zapłacony. W kwietniu 2011 r. mieszkanie to zostało sprzedane.

W 2001 r. Wnioskodawczyni zaciągnęła wspólnie z małżonkiem kredyt na remont mieszkania należącego wówczas do Niej i małżonka. Kredyt został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię i małżonka w Banku, a w związku tym kredytem Wnioskodawczyni nie korzystała z ulg podatkowych. Z chwilą wystąpienia o separację sądową mieszkanie to zostało przekazane w drodze darowizny matce Wnioskodawczyni.

Kredyt zaciągnięty w 2001 r. nie został spłacony w terminie i obecnie uruchomiony jest proces egzekucji komorniczej z emerytury Wnioskodawczyni. Dodatkowo Wnioskodawczyni wpłaca osobiście kwoty zadłużenia na konto bankowe. Z przesłanego uzupełnienia wynika, że większość spłat przed sprzedażą mieszkania była dokonywana ze wspólnych wierzytelności egzekwowanych przez kancelarię komorniczą.

Odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, iż podstawową i wyłączną okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, jest fakt wydatkowania (nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu ze sprzedaży nieruchomości na wskazane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych własne cele mieszkaniowe.

Zatem spłata kredytu zaciągniętego na cele wskazane w ustawie ze środków innych aniżeli przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, nie daje możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego w odniesieniu do uzyskanego dochodu. Jak bowiem wskazano powyżej, w celu skorzystania ze zwolnienia należy wydatkować środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości, a nie jakiekolwiek inne środki.

W świetle powyższego, wyłącznie wydatkowanie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na spłatę wskazanego we wniosku kredytu, wypełnia dyspozycję art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy i uprawnia do skorzystania z ww. zwolnienia. Przy czym zwolnienie obejmuje tę część dochodu, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Natomiast spłata kredytu, o którym mowa we wniosku ze środków pochodzących z innego źródła aniżeli odpłatne zbycie nieruchomości, w tym ze środków pochodzących z emerytury lub egzekucji wierzytelności, nie daje prawa do zastosowania analizowanego zwolnienia przedmiotowego. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy spłaty z tych źródeł są dokonywane bezpośrednio przez Wnioskodawczynię czy też w drodze egzekucji komorniczej.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości nabytej w 2010 r. stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże jeśli środki uzyskane ze sprzedaży nieruchomości zostaną przez Wnioskodawczynię wydatkowane nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na cele wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy, w tym na spłatę wskazanego we wniosku kredytu wówczas dochód ten będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.