ITPB2/415-72/11/IB

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 5 maja 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-72/11/IB

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2011 r. (data wpływu 24 stycznia 2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Wezwaniem z dnia 6 kwietnia 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku w zakresie m.in. wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 19 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 14 stycznia 2011 r. dokonano sprzedaży nieruchomości położonej przy ul. K. 5a. Przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła wraz z małżonkiem (Bogumiłem K. - I grupa podatkowa) na podstawie postanowienia sądowego z dnia 6 kwietnia 1992 r. z tytułu spadku po teściowej Józefie K. w udziale po 1/2 części nieruchomości położonej przy ul. K. 5 i 5A, gdyż wówczas obie te nieruchomości stanowiły jedną całość. Wówczas właścicielami tej nieruchomości byli Stanisław S. (brat rodzony Józefy K.) 1/2 udziału (ul. K. 5), Bogumił K. 1/4 udziału, Barbara K. 1/4 udziału (ul. K. 5A).

W 1995 r. zdecydowano się na geodezyjny podział działki na dwie równe części. Jedna połowa miała przypadać Stanisławowi S., a druga połowa Bogumiłowi K. i Barbarze K.

Działka o numerze ewidencyjnym 6 i powierzchni 842 m 2, została podzielona na dwie równe części po 421 m 2, od tej pory zostały nadane im nowe numery ewidencyjne 14/1 i 14/2. Ustalono, że działkę 14/1 użytkować będzie Stanisław S., a działkę 14/2 Bogumił K. i Barbara K.

W 2006 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem postanowiła wydzielić działkę z dotychczasowej Księgi Wieczystej i założyć dla niej nową Księgę Wieczystą, gdyż spadkobiercy po nieżyjącym wówczas Stanisławie S. zaczęli uchylać się od płacenia podatku gruntowego.

Dokonano sądowego podziału majątku w ten sposób, że działka 14/2 została przyznana Bogumiłowi i Barbarze K., a działka 14/1 spadkobiercom po Stanisławie S., na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 września 2006 r. Przy dokonaniu sądowego podziału majątku nie nastąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności.

Notariusz w umowie sprzedaży nieruchomości z dnia 14 stycznia 2011 r. powołała się na postanowienie sądowe w sprawie podziału majątku z dnia 12 września 2006 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży nieruchomości znajdującej się przy ul. K. 5a będzie należny podatek dochodowy.

Zdaniem Wnioskodawcy podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości nie jest należny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Wobec wyżej powołanych regulacji ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji przedstawionej we wniosku dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie daty jej nabycia.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Wnioskodawczynię spadku jest data śmierci spadkodawcy. Natomiast postanowienie sądu o nabyciu spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Instytucja zniesienia współwłasności stanowi natomiast likwidację łączącego współwłaścicieli stosunku prawnego. Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 210 ustawy - Kodeks cywilny każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Może to nastąpić w drodze umowy lub orzeczenia sądu.

Jednym ze sposobów zniesienia współwłasności jest fizyczny podział rzeczy wspólnej między współwłaścicielami. Następuje to w drodze przyznania każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej (podzielonej) rzeczy. Wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. W wyniku podziału fizycznego powstają nowe rzeczy. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. W przypadku natomiast, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu musi być traktowany w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Z treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawczyni oraz Jej małżonek nabyli w drodze spadku (postanowienie z dnia 6 kwietnia 1992 r.) udziały w nieruchomości. Natomiast na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z dnia 12 września 2006 r. dokonano sądowego podziału nieruchomości, w wyniku którego nie nastąpiło przysporzenie majątku ponad udział posiadany przed zniesieniem współwłasności.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz przedstawione we wniosku okoliczności faktyczne uznać zatem należy, iż nabycie przez Wnioskodawczynię udziału w przedmiotowej nieruchomości nastąpiło w dacie śmierci spadkodawcy, a tym samym jego sprzedaż w 2011 r. nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce to nabycie co oznacza, że sprzedaż tej nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w powołanym art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl