ITPB2/415-698/14/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) uzupełnionym w dniu 8 września 2014 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odrębnej własności lokalu - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 8 września 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odrębnej własności lokalu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1998 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wprowadziła się do mieszkania spółdzielczego, którego głównym najemcą była babcia Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wykupiła członkostwo w spółdzielni oraz zameldowała się wraz z mężem na pobyt stały. Babcia Wnioskodawczyni w 2003 r. mając kłopoty zdrowotne poprosiła reprezentanta spółdzielni i w obecności świadka w domu przepisała na Wnioskodawczynię stosunek najmu oraz wkład mieszkaniowy wniesiony w 1976 r. Od tego momentu Wnioskodawczyni stała się głównym najemcą lokalu. W 2008 r. postanowiła razem z mężem wykupić lokal jako odrębną własność korzystając z okazji wykupu za "złotówkę". W 2012 r. postarali się o kredyt "Rodzina na swoim", aby ciasne mieszkanie zamienić na mały domek. W dniu 15 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali mieszkanie, zaciągnęli kredyt oraz kupili dom (bank jest wpisany w hipotekę). Wnioskodawczyni pytała notariusza zarówno przy sprzedaży jak i przy kupnie, które czynności powinny być zgłoszone do urzędu skarbowego. Wszyscy wraz z bankiem twierdzili, że nic zgłaszać nie muszą, wszystkim zajmuje się kancelaria notarialna. Jednakże Wnioskodawczyni wraz z mężem poszli do urzędu skarbowego do działu obsługi klienta zapytać co trzeba zgłosić do urzędu skarbowego. Poinformowano ich, że muszą złożyć NIP aktualizujący. Podatek nie obejmuje ich, gdyż korzystają z ulgi meldunkowej oraz sprzedając lokal za te pieniądze kupili inny lokal mieszkalny.

W czerwcu 2014 r. Wnioskodawczyni otrzymała z urzędu skarbowego wezwanie w celu złożenia wyjaśnień i zapłaty podatku od sprzedaży mieszkania wraz z odsetkami. Teraz okazało się, że miała czas do kwietnia 2013 r. złożyć oświadczenie i podatek by ich nie dotyczył. Oświadczenie w stosownym czasie nie zostało złożone i teraz należy zapłacić 19% podatku od kwoty 145 000 zł. Wnioskodawczyni z mężem może szukać kosztów zmniejszających te wartości. Może to być wkład mieszkaniowy. Wnioskodawczyni szuka rozwiązań, ponieważ mając kredyt, dwójkę dzieci, w sytuacji w której jedno z małżonków ma stałą pracę, nie dysponują takimi środkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni może uznać wkład mieszkaniowy wniesiony w 1976 r. jako swój koszt (nawet jeżeli go osobiście nie wniosła) jeśli GUS zwaloryzuje jej tę kwotę na dzień wykupu lokalu od spółdzielni, tj. 18 września 2008 r.

Wnioskodawczyni uważa, że podczas jedenastu lat użytkowania lokalu ponosiła znaczne koszty związane z remontem i modernizacją mieszkania. Wartość mieszkania wzrosła przez ponoszone nakłady finansowe. Zdaniem Wnioskodawczyni koszt w postaci wkładu mieszkaniowego powinien zostać uwzględniony jako Jej koszt. Ta wartość pomoże Jej obniżyć kwotę do opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 1998 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem wprowadziła się do mieszkania spółdzielczego, którego głównym najemcą była babcia Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni wykupiła członkostwo w spółdzielni oraz zameldowała się wraz z mężem na pobyt stały. Babcia Wnioskodawczyni w 2003 r. mając kłopoty zdrowotne poprosiła reprezentanta spółdzielni i w obecności świadka w domu przepisała na Wnioskodawczynię stosunek najmu oraz wkład mieszkaniowy wniesiony w 1976 r. Od tego momentu Wnioskodawczyni stała się głównym najemcą lokalu. W 2008 r. postanowiła razem z mężem wykupić lokal jako odrębną własność korzystając z okazji wykupu za "złotówkę". W 2012 r. postarali się o kredyt "Rodzina na swoim", aby ciasne mieszkanie zamienić na mały domek. W dniu 15 sierpnia 2012 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem sprzedali mieszkanie, zaciągnęli kredyt oraz kupili dom (bank jest wpisany w hipotekę).

Przenosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że ponieważ odpłatne zbycie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego nabytego w 2008 r. nastąpiło przed upływem pięcioletniego terminu, stanowi źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) stanowi, że do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek jest płatny w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ww. ustawy).

Artykuł 19 ust. 1 stanowi, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 analizowanej ustawy).

Jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ww. ustawy).

Do kosztów odpłatnego zbycia można zaliczyć takie wydatki, jak:

* prowizje pośredników w obrocie nieruchomościami,

* koszty ogłoszeń w prasie,

* wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,

* koszty i opłaty sądowe, koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (art. 22 ust. 6f analizowanej ustawy).

W świetle powyższego definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, że koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Pojęcie kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy zatem wszystkich tych wydatków, które zbywca musiał ponieść aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub wydatków które poniósł na nakłady, celem zwiększenia jej wartości. Tylko w taki sposób wolno pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia - odejmując tym samym wydatki poniesione uprzednio na nabycie zbywanej nieruchomości powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość tej nieruchomości, poczynione w czasie jej posiadania.

Zatem biorąc pod uwagę treść art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawczyni nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość wkładu mieszkaniowego, bowiem jego nabycie miało charakter nieodpłatny, co oznacza, że nie wiązało się ono z poniesieniem przez Wnioskodawczynię jakichkolwiek wydatków.

Reasumując, dochód ze sprzedaży prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego nabytego w 2008 r. stanowiący różnicę pomiędzy przychodem, określonym zgodnie z dyspozycją art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi w oparciu o art. 22 ust. 6c ww. ustawy, do których jednakże nie można zaliczyć wkładu mieszkaniowego, gdyż został nabyty nieodpłatnie, podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 30e ust. 1 ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.