ITPB2/415-677/13/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 lipca 2013 r. (data wpływu 8 lipca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, pracując w firmie belgijskiej, w dniu 10 lipca 2006 r. uległ wypadkowi przy pracy. Wskutek wypadku doznał licznych obrażeń, co spowodowało Jego niezdolność do pracy, a lekarze orzecznicy stwierdzili stopień trwałej niezdolności do pracy na poziomie aż 28,50%. Z tego tytułu firma ubezpieczeniowa na podstawie belgijskiego ustawodawstwa, "tj. ustawy z dnia 10 kwietnia 1971 r. o wypadkach przy pracy należnego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy umową oznaczoną sygnaturą przyznała Wnioskodawcy odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy jako rekompensatę za utracone zdrowie". Odszkodowanie to zgodnie z prawem belgijskim jest wypłacane dożywotnio w miesięcznych ratach nazywanych zgodnie z prawem belgijskim rentą dożywotnią przewidzianą w ustawie o wypadkach przy pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przyznane na podstawie przepisów prawa belgijskiego odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, a wypłacane w miesięcznych ratach nazwanych rentą dożywotnią przez ubezpieczyciela, korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3, 3c czy też pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowitą lub częściową zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość. Otrzymane odszkodowanie co wynika z treści umowy, na podstawie której to jest wypłacane, spełnia wszystkie elementy wymienione we wskazanej normie prawnej. Nie zostało ono zwarte w formie umowy ani ugody przed sądem, co zdaniem Wnioskodawcy nie powoduje wyłączenia otrzymywanego przez Niego odszkodowania z prawa korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych, o którym mowa w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przekonanie to wynika z faktu, iż zwolnione są z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowania otrzymywane na podstawie przepisów prawa cywilnego, jak wynika to z treści art. 21 ust. 1 punktu 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepisy, na podstawie których to zostało przyznane odszkodowanie Wnioskodawcy są przepisami belgijskiego prawa cywilnego. Z treści ustawy nie wynika by zwolnienie to ograniczało się wyłącznie do polskiego prawa cywilnego, a tym samym po wejściu Polski do Unii Europejskiej norma ta ma zastosowanie do przepisów prawa cywilnego innych państw członkowskich Unii Europejskiej.

W takim stanie faktycznym i prawnym Wnioskodawca uważa, iż otrzymywane przez Niego odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca przewidział również zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odszkodowań wypłacanych przez ubezpieczycieli. Zwolnienie to wynika z treści art. 21 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i może mieć również zastosowanie do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ww. konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, bez względu na to skąd pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, iż odszkodowanie z Belgii otrzymywane przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Polsce jest opodatkowane tylko w Polsce.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Analiza cytowanego powyżej przepisu wskazuje jednoznacznie, że ustawodawca konsekwentnie wyłączył z katalogu zwolnień odszkodowania, które zostały otrzymane na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy lub ugody pozasądowej, nawet w sytuacji gdy ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Stosownie natomiast do art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, przez poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem:

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca, pracując w firmie belgijskiej, w dniu 10 lipca 2006 r. uległ wypadkowi przy pracy. Wskutek wypadku doznał licznych obrażeń, co spowodowało Jego niezdolność do pracy. Z tego tytułu firma ubezpieczeniowa na podstawie belgijskiego ustawodawstwa, tj. ustawy z dnia 10 kwietnia 1971 r. o wypadkach przy pracy przyznała Wnioskodawcy w umowie odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy jako rekompensatę za utracone zdrowie. Odszkodowanie to zgodnie z prawem belgijskim jest wypłacane dożywotnio w miesięcznych ratach nazywanych zgodnie z prawem belgijskim rentą dożywotnią przewidzianą w ustawie o wypadkach przy pracy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że przedmiotowe odszkodowanie - niezależnie od istnienia lub nieistnienia podstawy prawnej regulującej charakter odszkodowawczy oraz wysokość lub zasady ustalania tego rodzaju świadczeń pieniężnych - nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w związku z wyłączeniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g ww. ustawy.

Jeżeli natomiast ww. odszkodowanie w postaci renty zostało otrzymane - jak wskazano w treści wniosku - na podstawie przepisów belgijskiego prawa cywilnego, korzysta ono ze zwolnienia z opodatkowania określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo, w niniejszej sprawie zaznaczyć jednak należy, że tut. organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, 80-219 Gdańsk Al. Zwycięstwa 16/17 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.