ITPB2/415-635/09/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 15 lipca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 7 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu świadczeń ponoszonych przez pracodawcę w związku z zakwaterowaniem pracowników - jest prawidłowe o ile spełnione zostaną wszystkie warunki określone przez ustawodawcę.

W dniu 20 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu świadczeń ponoszonych przez pracodawcę w związku z zakwaterowaniem pracowników. Pismem z dnia 23 września 2009 r. Nr ITPB2/415-635/09-2/IL, ITPB1/415-722/09-2/TK wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono w dniu 7 października 2009 r. (data wpływu) oraz w dniu 5 października 2009 r. (data uiszczenia opłaty).

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług budowlanych na terenie kraju, stosownie od zleceń. Siedziba firmy znajduje się na K., natomiast obecnie wykonuje Pan zlecenie na terenie S. Zamierza Pan zatrudnić pracowników z terenu K. i zapewnić im zakwaterowanie na S. w hotelach pracowniczych lub kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt zakwaterowania pracowników w hotelu pracowniczym lub w kwaterach prywatnych ponoszony przez pracodawcę można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej bez ustalenia przychodu pracownikom.

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do przychodu pracownika świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, natomiast wniosek Pana w pozostałym zakresie zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość świadczenia, z tytułu zakwaterowania pracowników zarówno w hotelach pracowniczych jak i w kwaterach prywatnych nie stanowi dla tych pracowników przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, o ile spełnione zostaną wszystkie warunki określone przez ustawodawcę.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na mocy art. 12 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Należy wskazać, że stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy.

Na mocy art. 21 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14, w:

Zgodnie z art. 21 ust. 14 ww. ustawy zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ww. ustawy (podwyższone koszty uzyskania przychodów stosowane w jednym, bądź więcej niż jednym zakładzie pracy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyjaśnia pojęcia "kwatera prywatna wynajmowana na cele zbiorowego zakwaterowania". Z wykładni językowej tego pojęcia wynika, iż dotyczy ono kwater prywatnych będących zarówno lokalami mieszkalnymi, jak i pomieszczeniami w takich lokalach, które pracodawca zamierza wynająć w celu udostępnienia ich w tym samym czasie więcej niż jednemu pracownikowi. Decydujący pozostaje cel pracodawcy w momencie wynajmowania kwatery. Kwatera powinna zostać wynajęta przez pracodawcę dla grupy pracowników.

Nie każdy rodzaj zakwaterowania korzysta ze zwolnienia. Uprawnienie to obejmuje wyłącznie zakwaterowanie polegające na udostępnieniu miejsca w hotelu pracowniczym lub w kwaterze prywatnej wynajmowanej na cele zbiorowego zakwaterowania. W przypadku hotelu pracowniczego ustawodawca nie wprowadził limitu kwotowego zwolnienia jak ma to miejsce w przypadku świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że ustawodawca uzależnił prawo do zwolnienia od:

* rezygnacji pracownika ze stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów (w trakcie roku, jak i w rozliczeniu rocznym),

* rodzaju zakwaterowania tj. w hotelach pracowniczych lub kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania,

* limitu kwotowego w przypadku świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników w kwaterach prywatnych wynajmowanych na cele zbiorowego zakwaterowania do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł,

* miejsca zamieszkania pracownika - musi być ono położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż zamierza Pan zakwaterować pracowników w hotelach pracowniczych, lub kwaterach prywatnych.

Siedziba Pana Firmy znajduje się na terenie K. i z tego terenu pochodzą pracownicy, natomiast zlecenie realizuje Pan na terenie S., gdzie zakwateruje Pan pracowników.

Reasumując, wartość świadczenia z tytułu zakwaterowania pracownika będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli miejsce zamieszkania pracowników znajdować się będzie poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i pracownicy nie będą korzystali z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku zakwaterowania pracowników w kwaterach prywatnych zwolnienie przysługuje do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł (przypadającej na każdego pracownika), natomiast nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.