ITPB2/415-613/14/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2014 r. (data wpływu 11 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wygranej w konkursie artystycznym - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wygranej w konkursie artystycznym.

Wezwaniem z dnia 20 sierpnia 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. (data wpływu 1 września 2014 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W marcu br. Wnioskodawca wziął udział w konkursie artystycznym organizowanym przez amerykańską agencję mającą siedzibę w USA. Konkurs ten był ogłoszony przez internet. Zgodnie z regulaminem konkursu, zgłoszenie pracy do konkursu było równoznaczne z przekazaniem praw autorskich do zgłaszanej pracy konkursowej. W wyniku tego konkursu Wnioskodawca zdobył nagrodę pieniężną, a prawa autorskie do pracy Wnioskodawcy zostały przekazane organizatorowi konkursu.

Praca stanowiła utwór w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) i przysługiwały Wnioskodawcy jako twórcy prawa autorskie w rozumieniu ww. ustawy.

Zgłoszenie pracy do konkursu było równoznaczne z przekazaniem praw autorskich do zgłaszanej pracy, niezależnie od faktu otrzymania nagrody. Otrzymanie nagrody nie było bezpośrednim warunkiem przekazania ww. praw autorskich.

Konkurs był konkursem z dziedziny sztuki, a zgłoszona praca została wykonana w ramach osobiście wykonywanej działalności artystycznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jak należy naliczyć podatek od wygranej uzyskanej w konkursie artystycznym, którego warunkiem było przekazanie praw autorskich do zgłaszanej pracy, a który był zorganizowany w państwie nie należącym do Unii Europejskiej, ani do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych nagroda zdobyta w konkursie stanowi dochód i podlega opodatkowaniu z zastrzeżeniem określonych przypadków.

Jeżeli płatnik nie znajduje się na terenie państwa należącego do Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i nie ma możliwości zobowiązania go do uiszczenia zryczałtowanego podatku dochodowego w imieniu podatnika, to należy przyjąć, że obowiązek ten spoczywa na podatniku, który uzyskał dochód.

Skoro wygrana w konkursie stanowi szczególny rodzaj dochodu, inny niż np. dochód z tytułu stosunku pracy, czy darowizny, a podatek od tego dochodu wynosi 10%, to należy przypuszczać, że taki sam podatek obowiązuje w przypadku wygranych uzyskanych w krajach nie należących do Unii Europejskiej lub państw należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Skoro wygrana jest dochodem, a dochód z którym wiąże się z przeniesieniem praw autorskich traktuje się jako kwotę wynoszącą 50% uzyskanego przychodu, to podatek nalicza się od połowy uzyskanego przychodu.

Zatem w tym przypadku należy rozumieć, że podatek, który będzie musiał Wnioskodawca zapłacić będzie wynosił 10%, liczony od połowy wartości uzyskanej nagrody.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 5 umowy między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki z dnia 8 października 1974 r. o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylania się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Stosownie do art. 15 ww. umowy dochód osiągnięty przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności może być opodatkowany przez to Umawiające się Państwo. Poza wyjątkami przewidzianymi w ustępie 2 taki dochód będzie zwolniony od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. umowy dochód wymieniony w punkcie 1, uzyskany przez osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania w jednym z Umawiających się Państw z wykonywania wolnego zawodu o samodzielnym charakterze w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany przez drugie Umawiające się Państwo, jeżeli osoba fizyczna przebywa w tym drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy, sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego.

Określenie "wolny zawód" obejmuje między innymi samodzielne wykonywanie działalności naukowej, literackiej, artystycznej, jak również samodzielną działalność lekarzy, adwokatów, inżynierów, architektów, lekarzy dentystów, dziennikarzy i innych (art. 15 ust. 3 ww. umowy).

Na podstawie art. 20 wskazanej umowy, podwójnego opodatkowania dochodów będzie się unikać zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad). Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

W świetle powołanych postanowień umowy, dochód uzyskiwany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej w Stanach Zjednoczonych - co do zasady - podlega opodatkowaniu wyłącznie w Polsce.

Ww. dochód może być natomiast opodatkowany również w Stanach Zjednoczonych, jeżeli osoba przebywa tam przez okres lub okresy sięgające łącznie lub przekraczające 183 dni w ciągu roku podatkowego. W celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu znajduje wówczas zastosowania metoda unikania podwójnego opodatkowania, tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 tej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Na podstawie art. 13 pkt 2 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

W myśl art. 44 ust. 1a pkt 3 ww. ustawy podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4 i 6-9, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 1 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień - w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 44 ust. 3a ww. ustawy).

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3e ww. ustawy).

Stosownie do art. 22 ust. 9 ww. ustawy koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

3a) (uchylony);

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć 1/2 kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają zatem zastosowanie w przypadku korzystania przez twórców z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności - jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno - muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno - muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Natomiast z przepisu art. 8 ust. 2 ww. ustawy wynika, iż domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

W świetle okoliczności faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę zgłoszenie pracy do konkursu było równoznaczne z przekazaniem praw autorskich do zgłaszanej pracy, niezależnie od faktu otrzymania nagrody. Nie sposób zatem w przedmiotowej sprawie uznać, że przychód w postaci nagrody został uzyskany przez Wnioskodawcę w związku z przeniesieniem praw autorskich. W konsekwencji, nie mają zastosowania w tym przypadku 50%-koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, dochód z tytułu udziału w konkursie osiągnięty przez Wnioskodawcę w ramach osobiście wykonywanej działalności artystycznej podlega opodatkowaniu według skali określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy. Jednocześnie, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód nie podlega pomniejszeniu o 50% koszty uzyskania przychodów określone w art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy.

W stosunku do tego rodzaju przychodów stosuje się 20% stawkę kosztów uzyskania przychodów (zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy).

W terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany Wnioskodawca miał obowiązek wpłacić zaliczkę na podatek dochodowy, natomiast po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawca ma obowiązek uwzględnić przedmiotowy dochód łącznie z innymi dochodami osiągniętymi w 2014 r. w zeznaniu podatkowym składanym za ten rok.

Podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8 (art. 45 ust. 1 ww. ustawy).

W przedmiotowej sprawie - wbrew stanowisku Wnioskodawcy - nie ma natomiast zastosowania art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10% wygranej lub nagrody. Przepis ten nie dotyczy bowiem opodatkowania przychodów z osobiście wykonywanej działalności artystycznej (w tym uzyskanych w konkursie z dziedziny sztuki) uzyskanych w państwie innym niż państwo członkowskie Unii Europejskiej lub państwo należące do Europejskiego Obszaru Gospodarczego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.