ITPB2/415-613/13/MU

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 14 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia od podatku opłaconych składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w 2012 r. dokonała wpłat na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 3352,01 zł W roku 2012 Wnioskodawczyni pracowała tylko na umowę o dzieło, więc nie podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu. W dniu 31 maja 2012 r. Wnioskodawczyni rozwiązała umowę z NFZ o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne podpisaną w dniu 13 grudnia 2011 r. Kolejną umowę z NFZ o dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne Wnioskodawczyni podpisała w dniu 27 czerwca 2012 r. i trwa ona nieprzerwanie do dnia dzisiejszego.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy w rozliczeniu rocznym PIT-37 Wnioskodawczyni może odliczyć od podatku dochodowego kwotę 3352,01 zł wpłaconą w 2012 r. na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne.

Zdaniem Wnioskodawczyni składki na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, podobnie jak składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne, które są odprowadzane przez pracodawcę ze stosunku pracy, stanowią koszt działalności zawodowej, którą Wnioskodawczyni wykonuje na podstawie umowy o dzieło. Są to koszty, które Wnioskodawczyni ponosi regularnie na publiczną służbę zdrowia. W związku z tym Wnioskodawczyni uważa, że jako płatnik składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, powinna mieć możliwość uwzględnienia tych kwot (w sumie 3352,01 zł) przy obliczaniu kwoty podatku w rozliczeniu rocznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.), opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (art. 27b ust. 2 ww. ustawy).

Natomiast stosownie do art. 27b ust. 3 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1 ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Zasady opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Możliwość dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego przewiduje art. 68 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym, poseł do Parlamentu Europejskiego wybrany w Rzeczypospolitej Polskiej lub osoba niewymieniona w art. 66 ust. 1, do której ma zastosowanie art. 13 ust. 2 lit. f rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (Dz. Urz. WE L 149 z 05.07.1971, str. 2, z późn. zm.; Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 1, str. 35), może ubezpieczyć się dobrowolnie na podstawie pisemnego wniosku złożonego w Funduszu, jeżeli ma miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takim przypadku zgodnie z art. 68 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy, podstawę wymiaru składki opłacanej przez osobę, o której mowa w ust. 1, stanowi kwota deklarowanego miesięcznego dochodu, nie niższa jednak od kwoty odpowiadającej przeciętnemu wynagrodzeniu.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż składki z tytułu dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego, o których mowa w ustawie o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, podlegają odliczeniu od podatku dochodowego (a nie jak Wnioskodawczyni twierdzi, że jako koszt działalności zawodowej, którą wykonuje można je uwzględnić przy obliczeniu podatku).

W konsekwencji w rozliczeniu rocznym Wnioskodawczyni ma prawo do odliczenia od podatku dochodowego zapłaconych zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w roku podatkowym 2012 składek na dobrowolne ubezpieczenie zdrowotne, jednakże z uwzględnieniem ograniczenia wynikającego z art. 27b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. kwota składki, o którą zmniejsza się podatek nie może przekroczyć 7,75% podstawy jej wymiaru.

Końcowo nadmienić należy, że w ramach interpretacji indywidualnej wydawanej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej tut. organ nie może odnieść się do konkretnej kwoty składek podanej we wniosku jako podlegającej odliczeniu od podatku. Powyższe może bowiem podlegać ocenie, weryfikacji przez organy podatkowe w ramach postępowania podatkowego, czynności sprawdzających lub kontroli podatkowej, o których mowa w działach IV-VI Ordynacji podatkowej, a więc w ramach procedur, które nie należą do kompetencji organu upoważnionego do wydania interpretacji indywidualnej. Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie może bowiem prowadzić postępowania ani podejmować rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego trybu orzekania, w tym w postępowaniu kontrolnym czy podatkowym prowadzonym w oparciu o konkretną dokumentację

W kontekście powyższego, podkreślenia również wymaga, iż podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu, zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku oraz odliczeń od tego podatku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.