ITPB2/415-602/10/IB
Pismo z dnia 13 września 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-602/10/IB
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2010 r. (data wpływu 17 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 17 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.
Wezwaniem z dnia 19 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku poprzez wniesienie wymaganej opłaty.
Wniosek uzupełniono w ww. zakresie w dniu 24 sierpnia 2010 r. (data wpływu na konto).
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Nadleśnictwo posiada leśniczówki, które są mieszkaniami służbowymi oddanymi w użytkowanie pracownikom - leśniczym na czas pełnienia funkcji leśniczego. W każdej leśniczówce są wydzielone pomieszczenia na kancelarie leśnictw, które stanowią biura nadleśnictwa w terenie i wydatki na ich utrzymanie są kosztami nadleśnictwa.
Umowy na energię elektryczną zużytą w całej leśniczówce (części mieszkalnej i części kancelaryjnej) mają zawarte użytkownicy (a nie Nadleśnictwo). Nadleśnictwo zamierza zamontować w kancelariach podliczniki, żeby znać dokładnie zużycie energii elektrycznej do obsługi urządzeń służbowych takich jak m.in.: komputery, drukarki, kasy fiskalne, oświetlenie i na podstawie odczytu z tych podliczników zamierza zwracać użytkownikom koszty zużytej energii elektrycznej do obsługi kancelarii leśnictw (pomieszczeń i urządzeń służbowych).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy zwrot pracownikom kosztów zużycia energii elektrycznej w kancelariach leśnictw na podstawie odczytu z podlicznika będzie korzystał ze zwolnienia od podatku stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Zdaniem Wnioskodawcy zwrot kosztów zużycia energii elektrycznej na podstawie odczytu z podlicznika jako ekwiwalent pieniężny będzie korzystał ze zwolnienia z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Energia elektryczna jest materiałem, który potrzebny jest do prawidłowego funkcjonowania urządzeń elektrycznych takich jak m.in.: komputer, drukarki, kasy fiskalne. Jest materiałem, który można zmierzyć odczytując dane z licznika bądź w przypadku kancelarii leśnictw - podlicznika. W konsekwencji, ekwiwalent pieniężny wypłacany pracownikom za używanie energii elektrycznej (materiału) na podstawie zużycia odczytanego z podlicznika będzie korzystał z przedmiotowego zwolnienia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.
W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 13 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność.
Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z ww. tytułu powinien spełniać łącznie kilka warunków:
ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu,
kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi a wartością używanych dla celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania,
narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika,
narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.
Definicje zawarte w słownikach języka polskiego określają, iż:
* "narzędzie" to urządzenie proste lub złożone umożliwiające wykonywanie jakiejś czynności lub pracy; przyrząd, instrument;
* "materiał" to to, z czego wytwarzane są przedmioty, tworzywo, substancja, artykuł, produkt;
* "sprzęt" to przedmioty użytkowe, maszyny, urządzenia.
Po spełnieniu powyższych warunków kwota wypłaconego ekwiwalentu korzysta ze zwolnienia od podatku.
Żadna z przedmiotowych definicji nie obejmuje zatem energii elektrycznej. Poza tym, zwrot kosztów musi dotyczyć narzędzi, materiałów lub sprzętu stanowiących własność pracownika.
Mając na uwadze powyższe, w sytuacji przedstawionej we wniosku uznać należy, iż zwrot poniesionych przez pracownika wydatków z tytułu korzystania z energii elektrycznej w celach służbowych nie podlega zwolnieniu z opodatkowania określonemu w art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dla pracownika stanowi zatem przychód ze stosunku pracy, zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. ustawy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, łącznie z innymi składnikami wynagrodzenia.
Stosownie bowiem do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.