ITPB2/415-596/09/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 10 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 września 2009 r. (data wpływu 18 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego zniesienia współwłasności - jest prawidłowe, lecz z innych względów niż wskazane we wniosku.

W dniu 10 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania nieodpłatnego zniesienia współwłasności. Pismem z dnia 11 września 2009 r. Nr ITPB2/415-596/09-2/IL wezwano Pana do usunięcia braków formalnych złożonego wniosku. Braki wykazane w wezwaniu uzupełniono w dniu 18 września 2009 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1988 r. na podstawie umowy darowizny nabył Pan wraz z małżonką prawo do 1/2 własności nieruchomości, opisanej w księdze wieczystej nr 9046. W 1990 r. decyzją Wójta przeniesiono nieodpłatnie działkę nr 489 o pow. 0,15 ha na prawach współwłasności po 1/2 części. W 1994 r. po uzyskaniu zgody współwłaścicielki nieruchomości i spełnieniu niezbędnych wymagań tj. uzyskaniu pozwolenia na rozbudowę, dokonał Pan rozbudowy nieruchomości. Następnie w 1997 r. uzyskał Pan pozwolenie na użytkowanie budynku. W chwili obecnej za zgodą współwłaścicielki zamierza Pan znieść współwłasność na budynkach i działce nr 489. Działka została podzielona na trzy działki 489/1, 489/2 i 489/3. Działka 489/1 ma stanowić wyłączną własność współwłaścicielki Pani Danuty B., działka nr 489/2 ma stanowić wyłączną własność Pana i żony, natomiast działka 489/3 pozostanie na zasadach współwłasności. Wielkość nieruchomości otrzymanych przez Pana i żonę w wyniku zniesienia współwłasności nie będzie odpowiadała wielkości udziału, jaki przysługiwał Panu i żonie przed zniesieniem współwłasności. W wyniku zniesienia współwłasności nabędzie Pan wspólnie z żoną nieruchomości przekraczające dotychczasowy udział. Podział nieruchomości dokonywany w ramach zniesienia współwłasności na rzecz dotychczasowych współwłaścicieli odbędzie się bez spłat i dopłat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu zniesienia współwłasności powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawcy z tytułu zniesienia współwłasności nie wystąpi obowiązek w podatku dochodowym od osób fizycznych. Udział poszczególnych współwłaścicieli w gruncie będzie niemalże równy, różnica wyniesie 3%. W kwestii podziału budynku, różnica w nierównym podziale wynika z poczynionych przez Wnioskodawcę, za zgodą współwłaścicielki inwestycji tj. rozbudowa budynku ze środków własnych Wnioskodawcy. Przy ewentualnym podziale współwłaścicielka nic nie traci.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe, lecz z innych względów niż wskazane we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodu jest - z zastrzeżeniem ust. 2 - odpłatne zbycie:

Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Współwłasność jest instytucją prawa cywilnego. Zgodnie z art. 195 ustawy - Kodeks cywilny polega na tym, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną (art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego). Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy Działu IV Księgi drugiej. Zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności.

Zniesienie współwłasności może nastąpić przez fizyczny podział rzeczy wspólnej, polegający na przyznaniu każdemu ze współwłaścicieli wyodrębnionej rzeczy wspólnej, a wielkość tej części powinna odpowiadać wielkości udziału we współwłasności. Zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbył się bez spłat i dopłat. Natomiast jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat) to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego.

Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość, która po dokonanym podziale przekracza udział jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że zamierza Pan dokonać zniesienia współwłasności przedmiotowej nieruchomości w taki sposób, że w wyniku zniesienia współwłasności nabędzie Pan wspólnie z żoną nieruchomości przekraczające dotychczasowy udział. Podział ten będzie dokonany nieodpłatnie tj. bez spłat i dopłat rzecz współwłaścicielki.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. W Pana sytuacji zniesienie współwłasności nieruchomości zaliczane będzie jednak do kategorii nabycia, a ponieważ nastąpi nieodpłatnie to nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, lecz podatkiem od spadków i darowizn.

Stosownie bowiem do art. 1 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (tekst jedn. z 2009 r. Dz. U. Nr 93, poz. 768) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, skoro czynności nieodpłatnego zniesienia współwłasności podlegają ustawie o podatku od spadków i darowizn nie będą podlegały ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powstanie obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.