ITPB2/415-588/14/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2014 r. (data wpływu 6 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny - jest prawidłowe.

W dniu 6 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania darowizny.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od trzech lat otrzymuje darowizny od syna pracującego w Belgii. Darowizny są przekazywane na rachunek bankowy obdarowanej. Po stwierdzeniu tego faktu urząd skarbowy wezwał Wnioskodawczynię do złożenia wyjaśnień. W ich wyniku organ podatkowy stwierdził, że otrzymane od syna kwoty pieniężne kwalifikują się jako przychody z innych źródeł i zażądał korekty zeznań rocznych za lata 2010 - 2012. Wnioskodawczyni dokonała stosownych korekt składając za te lata ponowne zeznania na formularzach PIT-36, umieszczając otrzymane od syna kwoty w poz. "inne źródła" i opodatkowując je podatkiem dochodowym od osób fizycznych łącznie z przychodami z tytułu emerytury krajowej.

Wobec powyższego opisu zadano następujące pytanie:

Czy darowizna dokonana przez syna na rzecz matki podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych wg przepisów art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, stosowanie przez organ podatkowy przepisów, na mocy których otrzymana przez Nią darowizna kwalifikowana jest do przychodów z innych źródeł, opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest nieporozumieniem. Przekazywane w tej formie pieniądze od syna podlegają bowiem wyłącznie regulacjom zawartym w ustawie o podatku od spadków i darowizn i według tam zawartych procedur powinny być rozliczane. Stosowanie do nich przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest całkowicie nieuprawnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:

Jak z kolei stanowi ust. 2 ww. przepisu podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni otrzymuje od trzech lat od syna pracującego w Belgii darowizny środków pieniężnych. Darowizny te przekazywane są na rachunek bankowy Wnioskodawczyni (obdarowanej).

Wobec przedstawionego opisu stanu faktycznego wyjaśnić należy, że na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Z powyżej zacytowanego przepisu wynika, że podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy bowiem do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny - jako czynności nieodpłatnej - jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Nabycie tytułem darowizny stanowi również - co wynika wprost z zacytowanego wyżej art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn - jeden z tytułów prawnych, nabycie na podstawie którego podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

W rezultacie stwierdzić należy - wobec przedstawionych wyżej przepisów oraz opisu stanu faktycznego, w ramach którego Wnioskodawczyni oświadcza, że otrzymuje od syna darowizny - że w niniejszej sprawie Wnioskodawczyni uzyskuje przychody podlegające co do zasady opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. W konsekwencji, wobec wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - w tym art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 - nie znajdują więc do nich zastosowania.

Końcowo jedynie wyjaśnić należy, że niniejsza interpretacja wydana została wyłącznie w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny. W sytuacji więc, gdy elementy opisanego we wniosku stanu faktycznego różnić się będą od rzeczywistości - np. wobec stwierdzenia, że tytułem prawnym, na podstawie którego Wnioskodawczyni otrzymuje środki pieniężne od syna jest inna od darowizny czynność prawna, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chronić Wnioskodawczyni, a właściwy w sprawie organ podatkowy będzie mógł wywieść skutki podatkowe adekwatne do ustalonej sytuacji faktycznej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.