ITPB2/415-587/14/DSZ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 września 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-587/14/DSZ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 4 czerwca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2014 r. (data wpływu 27 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek uzupełniony w dniu 27 sierpnia 2014 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku tym i w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 13 listopada 2009 r. Pani T.G.W. złożyła oświadczenie przed notariuszem w USA, z którego wynika, że jest ona spadkobierczynią wraz z siostrami po rodzicach: T. i K. G. i że spadek obejmuje "prawa i roszczenia do zwrotu części nieruchomości" położonej w W.

Ponadto, Pani T.G.W. oświadczyła, że przekazuje w drodze darowizny swoje prawa na rzecz kuzyna - Wnioskodawcy.

Analogiczne oświadczenia zostały złożone przez pozostałe współspadkobierczynie, dwie siostry Pani T.: A.G. oraz E.G.

Wnioskodawca przyjął darowiznę w formie aktu notarialnego z dnia 19 lutego 2010 r. Nieruchomość, po przeprowadzeniu prawnych czynności, wspomagając się doradztwem kancelarii adwokackiej, odzyskał i w dniu 13 marca 2014 r. sprzedał.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że nie jest spadkobiercą po zmarłym w dniu 9 września 1976 r. T.G. oraz zmarłej w dniu 9 kwietnia 1970 r. K.G. Postępowanie spadkowe po obojgu zostało przeprowadzone w Sądzie Rejonowym na rzecz córek.

T.i K.G. byli współwłaścicielami opisanej we wniosku nieruchomości położonej w W. i zostali pozbawieni tej własności na podstawie dekretu z dnia 12 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na terenie miasta W. oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 3 lipca 1953 r., oraz decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia 1 stycznia 1954 r.

Zwrot ww. nieruchomości nastąpił na podstawie decyzji Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2011 r. Decyzja o zwrocie została wydana przez Prezydenta Miasta z dnia 29 października 2013 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż nieruchomości wywłaszczonej decyzją administracyjną, przywraca Wnioskodawcy stosunek prawny sprzed wywłaszczenia, a zatem czy w związku ze sprzedażą nieruchomości nie mamy do czynienia z kreowaniem prawa własności, tylko z jego przywróceniem i tym samym nie dochodzi do przeniesienia prawa własności na zasadach ogólnych, wynikających z przepisów ogólno-prawnych. W związku z powyższym, czy w opisanym przypadku przy odpłatnym zbyciu nieruchomości uprzednio wywłaszczonej, obowiązuje pięcioletni termin, liczony od daty przyjęcia spadku.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie obowiązuje Go obowiązek zapłaty podatku dochodowego, gdyż uważa, że przy sprzedaży nieruchomości powinien być przywrócony stosunek prawny sprzed wywłaszczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości oraz ww. praw majątkowych jeżeli następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest źródłem przychodu w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dla rozpatrywanej sprawy istotna jest zatem kwestia, od kiedy należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w cytowanym wyżej przepisie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego w niniejszej sprawie stanu faktycznego wynika, iż w dniu 13 listopada 2009 r. Pani T.G.W. złożyła oświadczenie przed notariuszem w USA, z którego wynika, że jest ona spadkobierczynią wraz z siostrami po rodzicach: T. i K. G. i że spadek obejmuje "prawa i roszczenia do zwrotu części nieruchomości" położonej w W. Ponadto, Pani T.G.W. oświadczyła, że przekazuje w drodze darowizny swoje prawa na rzecz kuzyna - Wnioskodawcy. Analogiczne oświadczenia zostały złożone przez pozostałe współspadkobierczynie, dwie siostry Pani T.: A.G. oraz E.G. Wnioskodawca przyjął darowiznę w formie aktu notarialnego z dnia 19 lutego 2010 r. Nieruchomość odzyskał i w dniu 13 marca 2014 r. sprzedał. Ponadto wskazał, że nie jest On spadkobiercą po zmarłych T. i K. G. Postępowanie spadkowe po obojgu zostało przeprowadzone w Sądzie Rejonowym na rzecz córek.

T. i K. G. byli współwłaścicielami opisanej we wniosku nieruchomości położonej w W. i zostali pozbawieni tej własności na podstawie dekretu z dnia 12 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na terenie miasta W. oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 3 lipca 1953 r., oraz decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia 1 stycznia 1954 r. Zwrot ww. nieruchomości nastąpił na podstawie decyzji Ministra Infrastruktury z dnia 11 sierpnia 2011 r. Decyzja o zwrocie została wydana przez Prezydenta Miasta z dnia 29 października 2013 r.

Mając na uwadze przedstawiony w niniejszej sprawie stan faktyczny, w pierwszej kolejności należy zauważyć, że wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy.

Ponadto dodać należy, iż instytucja prawna zwrotu nieruchomości uprzednio wywłaszczonej w drodze decyzji administracyjnej była przedmiotem orzecznictwa sądów administracyjnych (np. uchwała składu siedmiu sędziów NSA z dnia 17 grudnia 1996 r. sygn. FPS 7/96, wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2008 r. sygn. III SA/Wa 582/08). Sądy administracyjne zgodnie orzekają, iż: "Decyzja o zwrocie nieruchomości powoduje przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela, jednakże nie kreuje tego prawa; przywraca tylko wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe". W związku z tym nie następuje nabycie, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w momencie zwrotu nieruchomości. Ma miejsce restytucja stosunków prawnych sprzed wywłaszczenia, tj. zwrot prawa własności do nieruchomości na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców.

W sytuacji zatem, gdy tytułem prawnym do nabycia uprawnienia do wywłaszczonej nieruchomości jest spadkobranie, wówczas za dzień jej nabycia uznać należy datę śmierci uprawnionego, tj. wywłaszczonego właściciela. Zgodnie bowiem z art. 924 i 925 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.) spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, natomiast otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Natomiast data wydania decyzji o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości pozostaje bez wpływu dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nabytej w ten sposób nieruchomości (jak też udziału w niej).

Należy jednak mieć na uwadze, że w niniejszej sprawie, zgodnie z zaprezentowanym opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca nie jest spadkobiercą po zmarłych T. i K. G. Postępowanie spadkowe po nich zostało bowiem przeprowadzone na rzecz ich córek: T., A. oraz E. G., od których to Wnioskodawca - ich kuzyn - "prawa i roszczenia do zwrotu części nieruchomości" otrzymał w drodze umowy darowizny.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż w niniejszej sprawie wobec Wnioskodawcy nie doszło do restytucji wcześniej panujących stosunków prawnorzeczowych. Nie był On bowiem w przeszłości ani właścicielem, ani spadkobiercą właścicieli udziałów tej nieruchomości. Na mocy nieodpłatnej czynności prawnej, tj. umowy darowizny przyjętej w formie aktu notarialnego w dniu 19 lutego 2010 r., stał się jedynie podmiotem uprawnionym do zwrotu bezprawnie wywłaszczonej nieruchomości. Roszczenia te zostały przez Wnioskodawcę zrealizowane, zostały wydane przez Ministra Infrastruktury (w dniu dnia 11 sierpnia 2011 r.) oraz przez Prezydenta Miasta (w dniu 29 października 2013 r.) decyzje orzekające zwrot nieruchomości.

Tym samym, datą nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości, roszczenia o zwrot której zostały przez Niego nabyte w wyniku darowizny od osób będących spadkobiercami bezprawnie wywłaszczonych właścicieli tej nieruchomości, jest dzień zwrotu nieruchomości, zatem termin pięcioletni, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym na tej podstawie nastąpiło przeniesienie prawa własności na Wnioskodawcę.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż dochód uzyskany ze sprzedaży w dniu 13 marca 2014 r. opisanej w niniejszej sprawie nieruchomości podlega opodatkowaniu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

W myśl art. 30e powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek od dochodu ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1.

dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub

2.

dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z brzmieniem art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zauważyć że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl