ITPB2/415-573/10/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2010 r. (data wpływu 9 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu.

Wezwaniem z dnia 27 sierpnia 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o uzupełnienie wniosku w zakresie m.in. wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego.

Pismem z dnia 7 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem, który w 2008 r. zawarł umowę na rezerwację gruntu rolnego z inwestorem pod budowę farmy wiatrowej. Umowa posiada poświadczone notarialnie podpisy obu stron. W umowie zawarto klauzulę, iż umowa stanowi podstawę do poczynienia przez inwestora czynności w sprawie uzyskiwania odpowiednich pozwoleń na budowę wiatraków. Jako rolnik Wnioskodawca nadal użytkuje ww. grunt, dokonując upraw rolnych.

Według ww. umowy nie zostało "zawarte przeniesienie gruntów do użytkowania przez inwestora" - umowa zabezpieczenia stanowi podstawę do sporządzenia umowy dzierżawy gruntów, które w przyszłości staną się użytkami rolnymi przeznaczonymi na cele nierolnicze.

W dniu 25 listopada 2009 r. zawarto umowę o ustanowienie hipoteki łącznej umownej zwykłej w formie aktu notarialnego z uwagi na dokonane w dniu 27 listopada 2009 r. i 15 grudnia 2009 r. wypłaty w kwocie łącznej 300.000 zł. Zgodnie z zapisem w zawartym w dniu 25 listopada 2009 r. akcie notarialnym otrzymana kwota wynagrodzenia stanowi przyszłe wynagrodzenie z tytułu zawartej umowy rezerwacji nieruchomości. Zgodnie z umową kwoty te podlegają zaliczeniu na przyszłe wynagrodzenie minimalne lub wynagrodzenie za elektrownie wiatrowe. W przypadku braku możliwości realizacji zadania i odstąpienia od umowy Wnioskodawca jest zobowiązany do zwrócenia w całości otrzymanych kwot w ciągu roku wraz z ustalonymi odsetkami.

W przesłanym uzupełnieniu wskazano, że celem umowy zawartej w 2008 r. jest rezerwacja nieruchomości do przygotowania na nich elektrowni wiatrowych. Zgodnie z warunkami umowy tytułem rezerwacji nieruchomości (gruntów rolnych) objętych umową kontrahent zobowiązał się wpłacić i wpłacił łączną kwotę 300.000 zł w przypadku braku możliwości realizacji elektrowni wiatrowych na gruntach objętych umową i zabezpieczeniem hipotecznym, kwota uiszczonego zabezpieczenia w wysokości 300.000 zł ma być zwrócona wraz z odsetkami w wysokości 5% w ciągu jednego roku od chwili doręczenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy. W razie realizacji przedsięwzięcia przez kontrahenta wpłacone zabezpieczenie nie ulegnie zwrotowi a będzie rozliczone jako przyszłe wynagrodzenie za dzierżawę gruntu i ewentualne wynagrodzenie za zrealizowane elektrownie wiatrowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy samo podpisanie umowy w dniu 25 czerwca 2008 r. na możliwość przygotowania gruntu na cele inne niż rolne bez osiągania w tym okresie przychodu skutkuje opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych czy też z chwilą podpisania właściwej umowy dzierżawy gruntu, określenia wartości czynszowych i osiągania z tego tytułu przychodu, a otrzymane zaliczki na poczet przyszłych dochodów będą rozliczane w przyszłości zgodnie z zawartą w tym zakresie umową.

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągane przychody z dzierżawy gruntu przeznaczonego na cele nierolnicze stanowią podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

Otrzymane zaliczki na poczet przyszłych wynagrodzeń będą podlegały rozliczeniu w podatku dochodowym od osób fizycznych z chwilą dojścia do skutku umowy dzierżawy gruntów - przeniesienia ich do używania i ustalenia wartości czynszowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Podstawą generowania przychodów z tytułu dzierżawy jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

Jednocześnie, określenia przychodu z dzierżawy, zaliczanego do źródła przychodów wymienionego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc dzierżawy niestanowiącej pozarolniczej działalności gospodarczej należy dokonywać w oparciu o postanowienia art. 11 ww. ustawy.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane. Mając na uwadze istnienie wielu form rozliczeń, należy uznać, że otrzymane pieniądze to nie tylko wypłacona gotówka, ale również kwota, która wpłynęła na rachunek bankowy podatnika.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz w jego uzupełnieniu Wnioskodawca w 2008 r. zawarł umowę na rezerwację gruntu rolnego z inwestorem pod budowę farmy wiatrowej. Zgodnie z warunkami umowy tytułem rezerwacji nieruchomości (gruntów rolnych) objętych umową kontrahent zobowiązał się wpłacić i wpłacił łączną kwotę 300.000 zł W przypadku braku możliwości realizacji elektrowni wiatrowych na gruntach objętych umową i zabezpieczeniem hipotecznym, kwota uiszczonego zabezpieczenia w wysokości 300.000 zł ma być zwrócona wraz z odsetkami w wysokości 5% w ciągu jednego roku od chwili doręczenia oświadczenia o odstąpieniu od umowy. W razie realizacji przedsięwzięcia przez kontrahenta wpłacone zabezpieczenie nie ulegnie zwrotowi a będzie rozliczone jako przyszłe wynagrodzenie tytułem umowy dzierżawy gruntu na cele nierolnicze.

Wobec powyższego, kwota w wysokości 300.000 zł otrzymana przez Wnioskodawcę w 2009 r. (w dniach 27 listopada i 15 grudnia) stanowi niewątpliwie określony przyrost majątkowy, który co do zasady ma charakter definitywny i w rezultacie stanowi należność tytułem umowy dzierżawy gruntów rolnych na cele nierolnicze.

Tym samym, kwoty otrzymane przez Wnioskodawcę w 2009 r. stanowią przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.