ITPB2/415-550/13/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2013 r. (data wpływu - 24 maja 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2013 r. (data wpływu - 5 sierpnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek uzupełniono w dniu 5 sierpnia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pracodawca (kopalnia) zobowiązał się - w drodze zawartej w dniu 10 maja 2012 r. ugody pozasądowej - do wypłaty na Pana rzecz jako poszkodowanego w wyniku wypadku przy pracy kwoty tytułem zaspokojenia roszczeń związanych z tym wypadkiem, które dotyczą wykonywania protezy, będącej niezbędną w podstawowych funkcjach życiowych. Podstawą prawną dokonanej wypłaty, stanowiącej zapłatę za protezę, stanowił przepis art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego.

Wysokość tego odszkodowania ogranicza się jedynie do kosztu wykonania niezbędnej protezy. Zasady ustalenia wysokości wypłaconego odszkodowania nie wynikają z żadnej ustawy ani aktu wykonawczego, bowiem art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego normuje jedynie zakres rekompensaty (naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powody koszty).

Zwrot kosztów wykonania protezy dokonany na podstawie ww. ugody pozasądowej uznany był przez jej strony jako element odszkodowawczy.

Uprzednio w wyniku postępowania sądowego wszczętego na skutek wypadku przy pracy sąd zasadził z tego tytułu odszkodowanie.

Kompania już później do chwili obecnej bez spraw sądowych (bardzo długo trwających - około roku i kosztownych ekspertyz sądowych lekarzy i specjalistów) w ramach odszkodowania finansowała Panu zwrot protez, które średnio co 3 lata musi wymieniać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dokonana na mocy ugody pozasądowej wypłata tytułem zwrotu kosztów nabycia protezy może korzystać ze zwolnienia określonego w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Pana, dokonana przez pracodawcę na podstawie zawartej ugody pozasądowej wypłata - w związku z wypadkiem przy pracy - dotycząca sfinansowania protezy stanowi odszkodowanie, które może korzystać ze zwolnienia od podatku od osób fizycznych. Z uwagi na długie postępowanie sądowe oraz koszty takiego postępowania nie występował Pan z kolejną sprawą w sądzie o odszkodowanie. Ze względu na swój tryb funkcjonowania - chodzenie - nie mógł Pan zwlekać z wymianą protezy, na którą oczekiwanie trwałoby rok lub dłużej. Skorzystał Pan zatem w dobrej myśli z ugody z Kopalnią, która poczuwa się do obowiązku odszkodowawczego z tytułu wypadku przy pracy i zwraca Panu poniesione koszty za wymianę protezy.

Opodatkowanie podatkiem dochodowym zwrotu wydatków, które mają dla Pana charakter odszkodowawczy, uważa Pan jako dodatkową karę za wypadek w pracy, podczas gdy dla normalnej egzystencji musi wymieniać protezy. Nie jest to - w Pana opinii - prezent, od którego powinien płacić podatek dochodowy. Od kwoty zrefundowanej z NFZ w wysokości 1500 zł za powyższą protezę nie płacił Pan podatku dochodowego, a był to również zwrot kosztów.

Natomiast rozpatrując sprawę na gruncie Kodeksu cywilnego - w szczególności w oparciu o treść art. 444 - stoi Pan na stanowisku, że kwota stanowiąca zwrot kosztów protezy, to nic innego jak zwrot kosztu leczenia w wyniku poniesionego wypadku w pracy i jako forma odszkodowania, którego zasady ustalania wynikają z ww. Kodeksu może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w Pana opinii, zwrot kosztów za protezę przez Kopalnię powinien korzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Pana w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

Powołane uregulowania wskazują jednoznacznie, iż nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie ww. przepisu korzystają jedynie te odszkodowania lub zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że pracodawca zobowiązał się - w drodze zawartej w dniu 10 maja 2012 r. ugody pozasądowej - do wypłaty na Pana rzecz jako poszkodowanego w wyniku wypadku przy pracy kwoty tytułem zaspokojenia roszczeń związanych z tym wypadkiem, które dotyczą wykonywania protezy, będącej niezbędną w podstawowych funkcjach życiowych. Podstawą prawną dokonanej wypłaty, stanowiącej zapłatę za protezę, stanowił przepis art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego.

Wysokość tego odszkodowania ogranicza się jedynie do kosztu wykonania niezbędnej protezy. Zasady ustalenia wysokości wypłaconego odszkodowania nie wynikają z żadnej ustawy ani aktu wykonawczego, bowiem art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego normuje jedynie zakres rekompensaty (naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powody koszty).

Zwrot kosztów wykonania protezy dokonany na podstawie ww. ugody pozasądowej uznany był przez jej strony jako element odszkodowawczy.

W myśl powołanego przez Pana art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołany wyżej stan prawny stwierdzić zatem należy, że skoro wysokość lub zasady ustalania wypłaconego Panu przez pracodawcę świadczenia - nawet gdy miało charakter odszkodowawczy - nie wynikały z żadnych przepisów (wskazał Pan tylko, że podstawę prawną samej wypłaty stanowi art. 444 § 1 Kodeksu cywilnego) i zostało wypłacone ono na podstawie ugody innej niż ugoda sądowa, to nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.