ITPB2/415-542/10/MU - Skutki podatkowe postawienia przez organ zatrudnienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia z Funduszu Pracy oraz wynikające z tego tytułu obowiązki płatnika.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2010 r. (data wpływu 26 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych postawienia przez organ zatrudnienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia z Funduszu Pracy oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych postawienia przez organ zatrudnienia do dyspozycji bezrobotnego świadczenia z Funduszu Pracy oraz wynikających z tego tytułu obowiązków płatnika.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bezrobotni z różnych przyczyn nie odbierają zasiłku. Zasiłek zostanie odebrany np. po upływie 4 miesięcy. Zdarza się, że bezrobotny nie zgłosi się po zasiłek w ciągu 6 miesięcy, a nie odebranie w tym terminie przedmiotowego świadczenia skutkuje jego przedawnieniem zgodnie z art. 76 ust. 3a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, potrącenia zarówno podatku, jak i składki na ubezpieczenie zdrowotne należy dokonać w chwili pobrania zasiłku lub innego świadczenia wypłaconego z Funduszu Pracy, a nie postawienia go do dyspozycji bezrobotnego. Inne rozwiązanie spowodowałoby konieczność sporządzania korekt deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, zgodnie z którym przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) cyt. ustawy, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585), potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.):

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, do poboru zaliczek miesięcznych - od świadczeń pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) a wypłacanych z Funduszu Pracy - obowiązane są jako płatnicy organy zatrudnienia. Stosownie natomiast do art. 35 ust. 5 ustawy, od ww. przychodów, płatnik pobiera zaliczkę na podatek dochodowy stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Natomiast zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1 tegoż artykułu, obliczoną w sposób określony w ust. 3-8, zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w art. 27b, pobranej w tym miesiącu przez płatnika ze środków podatnika (art. 35 ust. 9 ustawy).

Z przepisu art. 38 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokonuje wypłat dla osób bezrobotnych, świadczeń finansowanych z Funduszu Pracy. Bezrobotni z różnych przyczyn nie odbierają tego świadczenia - zasiłku. Zasiłek zostanie odebrany np. po upływie 4 miesięcy. Zdarza się, że bezrobotny nie zgłosi się po zasiłek w ciągu 6 miesięcy, a nie odebranie w tym terminie przedmiotowego świadczenia skutkuje jego przedawnieniem, t.j. utratą prawa do skutecznego ubiegania się o jego wypłatę.

W świetle zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiującego pojęcie przychodu przychód stanowią otrzymane lub postawione do dyspozycji pieniądze i wartości pieniężne.

Przez pojęcie "otrzymane" - zgodnie ze Słownikiem języka polskiego - należy rozumieć takie pieniądze i wartości pieniężne, które zostały podatnikowi dane.

Natomiast "postawionymi do dyspozycji" są takie pieniądze i wartości pieniężne, które podatnik - wykazując określoną aktywność - ma możliwość włączyć do swojego władztwa. Innymi słowy, podatnik ma możliwość skorzystania z tychże pieniędzy, a nie jest to uzależnione od dodatkowej zgody osoby stawiającej określone środki do dyspozycji.

Z definicji pojęcia przychodu jako świadczenia otrzymanego, czy też w niektórych przypadkach postawionego do dyspozycji, wnosić należy również o momencie jego uzyskania. Ustalenie momentu uzyskania przychodu ma bardzo istotne znaczenie, przede wszystkim z tego powodu, że podatek dochodowy od osób fizycznych rozliczany jest w określonym czasie. Konieczne jest zatem ustalenie momentu uzyskania przychodu, by przyporządkować przychód do danego okresu rozliczeniowego - roku podatkowego, a w niektórych przypadkach również - miesiąca (w przypadku zaliczkowego rozliczania podatku).

W przedmiotowej sprawie przez postawienie do dyspozycji podatnika pieniędzy lub innych wartości należy rozumieć sytuację, w której uprawniony może podjąć należne mu świadczenie np. z kasy urzędu pracy.

Mając na uwadze ww. uregulowania prawne, jak również przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że dla osoby bezrobotnej uprawnionej do otrzymania świadczenia od organu zatrudnienia, przychód powstaje z chwilą postawienia tego świadczenia do dyspozycji uprawnionego. Przy czym, bez znaczenia dla momentu powstania przychodu jest to, iż bezrobotny odbiera postawione mu do dyspozycji świadczenie np. po 4 miesiącach, albo w ogóle go nie odbiera, zaś niepobrane kwoty zasiłków finansowane z Funduszu Pracy ulegają przedawnieniu z upływem 6 miesięcy od dnia postawienia ich do dyspozycji bezrobotnego.

Reasumując, Wnioskodawca, jako płatnik jest zobowiązany do pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, pomniejszonej o składki na ubezpieczenie zdrowotne, w chwili postawienia do dyspozycji świadczenia (zasiłku) osobie bezrobotnej.

Końcowo wskazać należy, iż zasady potrącania składki zdrowotnej podlegają regulacjom ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (DZ. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027 z późn. zm.). W związku z upoważnieniem tutejszego organu do wydania interpretacji indywidualnej w zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż powyższa kwestia nie należy do właściwości organu podatkowego i nie podlega interpretacji w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.