ITPB2/415-49a/11/MU

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 kwietnia 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-49a/11/MU

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu 20 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa własności lokalu mieszkalnego w zamian za prawo najmu do lokalu kwaterunkowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia prawa własności lokalu mieszkalnego w zamian za prawo najmu do lokalu kwaterunkowego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 kwietnia 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 22 lipca 2008 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem na podstawie umowy o ustanowienie odrębnej własności nabyła lokal mieszkalny. Następnie w dniu 14 kwietnia 2010 r. wraz z mężem zawarła, na podstawie aktu notarialnego, umowę przeniesienia prawa własności przedmiotowego lokalu w zamian za uzyskanie prawa najmu lokalu, który znajduje się w zasobach gminy. Zbycie lokalu należącego do Wnioskodawczyni i Jej męża nastąpiło w zamian za rozwiązanie przez małżonków Z. umowy najmu lokalu. Przedmiotowe zbycie miało na celu umożliwienie Wnioskodawczyni i Jej małżonkowi wstąpienie w stosunek najmu lokalu w miejsce małżonków Z. Umowa nie obejmowała żadnych rozliczeń finansowych między stronami. W akcie notarialnym z dnia 14 kwietnia 2010 r. nie została określona cena lokalu mieszkalnego, ponieważ przedmiotem aktu nie była sprzedaż lokalu mieszkalnego. Jednocześnie na podstawie aktu notarialnego nie miały miejsca żadne dopłaty. Umowa najmu pomiędzy Wnioskodawczynią i jej mężem jako najemcami, a Gminą jako wynajmującym została zawarta w dniu 7 maja 2010 r. Wnioskodawczyni w lokalu mieszkalnym zameldowana była przez okres 15 lat, przed datą jego zbycia.

Wobec powyższego zadano następujące pytanie.

Czy dokonana transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przedmiotowa transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zawarta przez Nią umowa przeniesienia prawa własności lokalu mieszkalnego w zamian za wstąpienie w stosunek najmu lokalu kwaterunkowego, nie jest umową zamiany nieruchomości lub praw majątkowych, będącą formą odpłatnego zbycia, stanowiącego dla Niej, źródło przychodów w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a). W przedmiotowej umowie nie występują dwie podstawowe cechy, które są charakterystyczne dla umowy zamiany, a mianowicie odpłatność oraz ekwiwalentność świadczeń. Strony dokonały przeniesienia prawa własności w zamian za wstąpienie w stosunek obligatoryjny, jakim jest najem lokalu kwaterunkowego. Oznacza to, że nie otrzymała w zamian za zbycie nieruchomości, żadnej rzeczy ani prawa majątkowego. Brak jest w tym przypadku równoważności świadczeń. Przedmiotowa transakcja nie miała również charakteru odpłatnego, ponieważ nie otrzymała żadnego przysporzenia majątkowego, nie nastąpiła również w tym stanie faktycznym żadna zapłata (dopłata) odpowiadająca wartości przenoszonego prawa własności lokalu mieszkalnego. Nie można w tej sytuacji mówić, że na podstawie zawartej umowy przeniesienia prawa uzyskała przychód podlegający opodatkowaniu, określony w art. 19 ust. 2 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis jednoznacznie określa, że źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości oraz wskazanych w nim praw majątkowych.

Użyte w cytowanym przepisie pojęcie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową. Niewątpliwie odpłatnym zbyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest sprzedaż dokonywana w oparciu o art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Aby dana czynność miała charakter odpłatny nie musi jej jednak towarzyszyć świadczenie pieniężne i przepływ gotówkowy. Dlatego też odpłatnym zbyciem jest również będąca formą bezpośredniej wymiany towarów umowa zamiany uregulowana w art. 603 Kodeksu cywilnego, w wyniku której każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Ekwiwalentem w tym wypadku jest inna rzecz, a nie wartości pieniężne. Na skutek zawarcia umowy zamiany z jednej strony - u każdej ze stron dochodzi do odpłatnego zbycia rzeczy np. nieruchomości z drugiej natomiast każda ze stron nabywa nową rzecz. Z powołanego przepisu wynika, że umowa zamiany jest umową konsensualną, odpłatną i wzajemną, w której świadczenia obu stron mają charakter niepieniężny.

Jednakże "odpłatne zbycie" obejmuje swoim zakresem nie tylko, wskazane powyżej, umowy sprzedaży czy zamiany, ale każdą inną umowę, na mocy której dochodzi do przeniesienia prawa własności w zamian za korzyść majątkową.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 14 kwietnia 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła, na podstawie aktu notarialnego, umowę przeniesienia prawa własności lokalu w zamian za uzyskanie prawa najmu lokalu, który znajduje się w zasobach gminy. Zbycie lokalu należącego do Wnioskodawczyni i Jej męża nastąpiło w zamian za rozwiązanie przez małżonków Z. umowy najmu lokalu. Przedmiotowe zbycie miało na celu umożliwienie Wnioskodawczyni i Jej małżonkowi wstąpienia w stosunek najmu lokalu w miejsce małżonków Z. Umowa nie obejmowała żadnych rozliczeń finansowych między stronami. W akcie notarialnym z dnia 14 kwietnia 2010 r. nie została określona cena lokalu mieszkalnego, ponieważ przedmiotem aktu nie była sprzedaż lokalu mieszkalnego. Jednocześnie na podstawie aktu notarialnego nie miały miejsca żadne dopłaty. Umowa najmu pomiędzy Wnioskodawczynią i jej mężem jako najemcami, a gminą jako wynajmującym została zawarta w dniu 7 maja 2010 r.

Zatem, w niniejszej sprawie, jak wynika z analizy wniosku, w wyniku czynności przeniesienia własności lokalu mieszkalnego w zamian za zawarcie umowy najmu lokalu kwaterunkowego nie doszło do zamiany w rozumieniu art. 603 Kodeksu cywilnego. Brak jest bowiem ekwiwalentności świadczeń. Wnioskodawczyni w zamian za przeniesienie własności prawa do lokalu mieszkalnego nie uzyskuje prawa własności żadnej rzeczy czy też prawa majątkowego. Wnioskodawczyni jako zbywca nieruchomości wstępuje jedynie w stosunek obligacyjny, jakim jest najem lokalu mieszkalnego kwaterunkowego. Ponadto, jak wskazano we wniosku, przedmiotowa transakcja nie miała charakteru odpłatnego. Umowa przeniesienia prawa własności lokalu mieszkalnego w zamian za prawo najmu lokalu kwaterunkowego nie obejmowała żadnych rozliczeń finansowych między stronami. Nie nastąpiła również żadna zapłata /dopłata odpowiadająca wartości przenoszonego prawa własności lokalu mieszkalnego. W literaturze przedmiotu podkreśla się, odpłatne zbycie to przeniesienie własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową, co w przedmiotowej sprawie nie miało miejsca.

W związku z powyższym, transakcja dokonana przez Wnioskodawczynię nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Jeśli jednak przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl