ITPB2/415-445/08/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 15 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem w dniu 16 czerwca 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 24 września 1984 r. zawiązała się spółka mieszkaniowa, której celem była budowa mieszkań własnościowych w budynkach wielorodzinnych w zabudowie zwartej na nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym. Jej członkami były osoby (wspólnicy) z różnych zakładów działających na terenie miasta. Jednym ze wspólników był Pan. Decyzją z dnia 7 maja 1985 r. przyznano spółce niewydzieloną część działki gruntu, przeznaczoną pod zabudowę domem mieszkalnym wielorodzinnym. W budynku tym jeden lokal przeznaczony był dla Pana. Zawarł Pan również umowę użytkowania wieczystego gruntu, na którym wybudowany miał być budynek mieszkalny wielomieszkaniowy, na mocy której uzyskał Pan udział wynoszący 2/100 w niewydzielonych częściach działki. W dniu 24 września 1985 r. uzyskał Pan kredyt na wybudowanie mieszkania w budynku wielomieszkaniowym. Następnie decyzją władz miasta przyznano Panu dotację budżetową na ww. budowę. Kolejny kredyt na sfinansowanie przedsięwzięcia uzyskał Pan w dniu 25 listopada 1987 r. Budowę tą ukończono w 1988 r. W tym samym roku, w dniu 20 lipca, podpisał Pan umowę o dostarczenie gazu do mieszkania oraz w dniu 1 listopada o dostarczenie energii elektrycznej. W dniu 8 września 1996 r. nastąpiła zmiana statusu wspólnoty na Zespół Mieszkaniowy. Na wniosek Zespołu wydano zaświadczenie z dnia 14 marca 1996 r., że budynek mieszkalny wielorodzinny zgłoszono do użytkowania w maju 1988 r. i zezwala się na jego ujawnienie w księdze wieczystej. Dokonano tego w dniu 29 marca 1999 r. W dniu 6 czerwca 2005 r. zawarto przed sądem rejonowym ugodę, na mocy której zniesiono użytkowanie wieczyste gruntu obejmującego działkę zabudowaną budynkiem mieszkalnym wielomieszkaniowym, stanowiącym współwłasność w częściach ułamkowych osób wnioskujących do sądu. Zniesiono również współwłasność budynku i ustanowiono odrębną własność wszystkich lokali znajdujących się w tym budynku. Stan ten nie zmienił się do dnia dzisiejszego. Ponadto podaje Pan, iż wielkość otrzymanego na wyłączną własność lokalu mieszkalnego i części użytkowania wieczystego odpowiada udziałowi, jaki posiadał Pan we współwłasności budynku wielomieszkaniowego i współużytkowaniu wieczystym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż mieszkania rodzi obowiązek uiszczenia podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, od dnia wybudowania mieszkania i uzyskania pozwolenia na użytkowanie do dnia zbycia minął okres 5 lat, co stanowi podstawę do zwolnienia z obowiązku płacenia podatku. Od początku powstania spółki mieszkaniowej, w dniu 24 września 1984 r. Wnioskodawca był jej członkiem, a z kredytów otrzymanych w 1985 r. i w 1987 r. oraz dotacji budżetowej, otrzymanej w 1987 r., wybudował przypisane mu mieszkanie wraz z lokalami użytkowymi. Budynek, w którym znajduje się mieszkanie do użytkowania oddany został w 1988 r. O tego czasu Wnioskodawca był zameldowany w przedmiotowym mieszkaniu i mieszkał w nim do dnia sprzedaży. Mieszkanie to cały czas stanowiło niezmieniony udział w budynku wielomieszkaniowym, którego Wnioskodawca był właścicielem, a w 2005 r. wyodrębniono jedynie wszystkie lokale celem założenia osobnych ksiąg wieczystych. Wyodrębnienie tych lokali nie zmieniło w żaden sposób "prawa własności" Wnioskodawcy do mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, a także innych rzeczy, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie

Ponieważ powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji nieruchomości, sięgnąć należy do definicji nieruchomości zawartej w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), w szczególności do art. 46 § 1. Zgodnie z tym przepisem nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Sytuację taką przewidują przepisy o użytkowaniu wieczystym.

Pojęcie użytkowania wieczystego zawarte zostało w Kodeksie cywilnym, w art. 232. Zgodnie z paragrafem pierwszym powołanego przepisu grunty stanowiące własność Skarbu Państwa położone w granicach administracyjnych miast oraz grunty Skarbu Państwa położone poza tymi granicami, lecz włączone do planu zagospodarowania przestrzennego miasta i przekazane do realizacji zadań jego gospodarki, a także grunty stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków mogą być oddawane w użytkowanie wieczyste osobom fizycznym i osobom prawnym. Natomiast w myśl art. 235 § 1 wskazanego kodeksu budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Paragraf 2 cytowanego przepisu stanowi jednak, że przysługująca wieczystemu użytkownikowi własność budynków i urządzeń na użytkowanym gruncie jest prawem związanym z użytkowaniem wieczystym.

Biorąc powyższe pod uwagę przyjąć należy, że własność budynku wybudowanego na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste jest ściśle związana z tym prawem, jednakże oba te prawa stanowią oddzielny przedmiot władania. Dlatego też pięcioletni termin, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczyć należy odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku.

Kluczowymi pojęciami dla rozstrzygnięcia istnienia w przedstawionej we wniosku sytuacji obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych są użyte w dyspozycji art. 10 ust. 1 pkt 8 zwrot "wybudowanie" oraz "nabycie".

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie wyjaśnia tego pojęcia, zastosować należy, jak przyjęto w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego, potoczne znaczenie tego pojęcia. W związku z tym słowo "wybudowanie" rozumieć należy w myśl sensu, jaki nadaje temu słowu słownik języka polskiego, czyli "postawienie, wzniesienie domu". Nie ma też wątpliwości, że słowu "wybudowanie" przypisano czas przeszły dokonany, co oznacza wybudowanie budynku w takim stanie, by nadawał się do zamieszkania (do użytkowania w innym celu w przypadku budynku użytkowego).

Odnośnie "nabycia" stwierdzić należy, iż zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w drodze zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast, biorąc pod uwagę przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego, nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

* podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub

* wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Jeżeli więc spełnione są wymienione wyżej warunki, podział współwłasności nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę nabycia w trakcie trwania współwłasności.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz przytoczonych przepisów prawa, za datę nabycia lokalu mieszkalnego, który zamierza Pan sprzedać, a którego wyłącznym właścicielem stał się Pan w 2005 r., w wyniku zawarcia ugody sądowej w przedmiocie zniesienia użytkowania wieczystego gruntu, zniesienia współwłasności budynku i ustanowienia odrębnej własności wszystkich lokali, przyjąć należy rok 1988, czyli rok, w którym budynek z położonymi w nim lokalami mieszkalnymi oddano do użytkowania. Natomiast za rok nabycia prawa użytkowania wieczystego przyjąć należy rok 1985, tzn. rok, w którym nabył Pan udział w tym prawie. Fakt zniesienia współużytkowania wieczystego i przyznania Panu na wyłączną własność części tego prawa oraz zniesienia współwłasności i przyznania Panu na wyłączną własność lokalu mieszkalnego, nie może być traktowany w kategoriach nabycia, gdyż wielkość udziałów (we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym) jest równa częściom przyznanym Panu w wyniku zniesienia współwłasności i współużytkowania. Sprawia to, że odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego i prawa wieczystego użytkowania nie będzie stanowiło źródła przychodu, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem 5 lat od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tego lokalu mieszkalnego oraz od końca roku, w którym nastąpiło nabycie prawa wieczystego użytkowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.