ITPB2/415-44/11/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2011 r. (data wpływu 19 stycznia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

* jest prawidłowe - w części dotyczącej wydatków na zakup pompy insulinowej i oprzyrządowania sterylnego do tej pompy oraz

* jest nieprawidłowe - w części dotyczącej wydatków na opłacenie szkolenia z obsługi tej pompy.

W dniu 19 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1997 r. u syna Wnioskodawczyni, urodzonego w dniu 31 sierpnia 1989 r. rozpoznano cukrzycę insulinową typu I. Do końca września 2010 r. syn posiadał orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, a od października 2010 r. posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, które wydane zostało na stałe.

Obecnie syn jest studentem I roku na kierunku stosunków międzynarodowych. W 2010 r. nie osiągnął żadnego dochodu i jest na utrzymaniu Wnioskodawczyni oraz Jej męża.

Po wiosennym incydencie niedocukrzenia połączonym z utratą przytomności oraz wstrząśnieniem mózgu lekarz prowadzący uznał, że najwłaściwsze byłoby leczenie z użyciem pompy insulinowej, która wprowadza ciągły, całodobowy sposób podawania insuliny przeciwdziałający powyższym zdarzeniom. Lekarz ten wskazał Wnioskodawczyni i Jej małżonkowi osobę oferującą do sprzedania pompę insulinową, która była używana przez jeden rok. Nowa pompa kosztuje ok. 10.000 zł, dlatego też po sprawdzeniu prawidłowości działania używanej pompy insulinowej małżonkowie postanowili ją zakupić. W związku z powyższym w maju 2010 r. ponieśli wydatek w kwocie 5.500 zł, który został udokumentowany umową sprzedaży.

Zakup ten został dokonany po uprzednim sprawdzeniu działania pompy insulinowej u producenta, które zostało poprzedzone odpowiednim przeszkoleniem z obsługi tego urządzenia. Po sprawdzeniu pompa objęta została gwarancją producenta.

W związku z ww. szkoleniem małżonkowie ponieśli wydatek w kwocie 1.000 zł, który potwierdzony został umową oraz fakturą.

Pompa insulinowa do prawidłowego działania wymaga sterylnego oprzyrządowania w postaci zestawów infuzyjnych oraz pojemników na insulinę. Wymiana zestawów infuzyjnych następuje co 3 dni, a pojemników na insulinę co 5-7 dni. Wydatki na ten cel miesięcznie wynoszą ok. 350 zł i dokumentowane są fakturami.

Ww. wydatki poniesione zostały przez małżonków w całości i nie zostały sfinansowane ani dofinansowane przez instytucje wymienione w art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup pompy insulinowej, szkolenie z obsługi tej pompy oraz zakup oprzyrządowania sterylnego do pompy stanowią wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i czy podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki na zakup pompy insulinowej i oprzyrządowania sterylnego zostały poniesione na zakup indywidualnego sprzętu i urządzeń technicznych ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, w związku z tym podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania.

Natomiast wydatek na szkolenie z pompy insulinowej podlega odliczeniu na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 4 ww. ustawy, jako wydatek poniesiony na zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe - w części dotyczącej wydatków na zakup pompy insulinowej i oprzyrządowania sterylnego do tej pompy oraz jest nieprawidłowe - w części dotyczącej wydatków na opłacenie szkolenia z obsługi tej pompy.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) - w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. - podstawę obliczenia podatku z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b-7g tego artykułu.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7a ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na:

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

* orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

* decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

* orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7g ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6 wyżej cytowanej ustawy może być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r.

Wysokość wydatków, o których mowa powyżej ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14 (art. 26 ust. 7c ustawy).

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie (art. 26 ust. 7b ww. ustawy).

Przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120 zł (art. 26 ust. 7e ww. ustawy).

Katalog wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych uprawniających do ww. ulgi, zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu od podstawy opodatkowania - przy spełnieniu pozostałych warunków wynikających z tej ustawy - podlegają tylko i wyłącznie wydatki wymienione w tym przepisie.

Ponadto wyjaśnić należy, że każda ulga podatkowa, jako czyniąca wyłom w zasadzie powszechności opodatkowania i równego traktowania podmiotów, musi być stosowana ściśle, bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 1997 r. u syna Wnioskodawczyni, urodzonego w dniu 31 sierpnia 1989 r. rozpoznano cukrzycę insulinową typu I. Do końca września 2010 r. syn posiadał orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności wydane przez Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności, a od października 2010 r. posiada orzeczenie o lekkim stopniu niepełnosprawności, które wydane zostało na stałe.

Obecnie syn jest studentem I roku na kierunku stosunków międzynarodowych. W 2010 r. nie osiągnął żadnego dochodu i jest na utrzymaniu Wnioskodawczyni oraz Jej męża.

W maju 2010 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem poniosła wydatek w kwocie 5.500 zł na zakup używanej osobistej pompy insulinowej. Zakup ten został udokumentowany umową sprzedaży. Ponadto małżonkowie ponieśli wydatek w kwocie 1.000 zł na szkolenie z obsługi pompy insulinowej, który potwierdzony został umową oraz fakturą.

Ww. sprzęt do prawidłowego działania wymaga sterylnego oprzyrządowania w postaci zestawów infuzyjnych oraz pojemników na insulinę. Wymiana zestawów infuzyjnych następuje co 3 dni, a pojemników na insulinę co 5-7 dni. Wydatki na ten cel miesięcznie wynoszą ok. 350 zł i dokumentowane są fakturami.

Ww. wydatki poniesione zostały przez małżonków w całości i nie zostały sfinansowane ani dofinansowane przez instytucje wymienione w art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz ww. przepisy prawne stwierdzić należy, że odliczeniu od podstawy opodatkowania w ramach ulgi rehabilitacyjnej podlegają poniesione przez Panią - jako rodzica na utrzymaniu którego pozostaje niepełnosprawny syn - wydatki na zakup pompy insulinowej oraz zakup oprzyrządowania sterylnego do tej pompy w postaci zestawów infuzyjnych i pojemników na insulinę. Poniesiony wydatek mieści się w dyspozycji art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek na zakup indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Natomiast odnosząc się do możliwości odliczenia od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na szkolenie z zakresu obsługi pompy insulinowej należy odnieść się do treści art. 26 ust. 7a pkt 4. Mając na uwadze, iż ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęć zawartych w tym przepisie:, t.j. definicji "wydawnictwa", "materiałów (pomocy)" szkoleniowych należy odwołać się do ich definicji słownikowych. Według słownika języka polskiego - "wydawnictwo" oznacza książkę lub czasopismo wydane drukiem, natomiast "materiały" - jest to zbiór przedmiotów używanych przy wykonywaniu jakiejś pracy lub zbiór wiadomości i danych z jakiejś dziedziny. Zwrot "pomoce" oznacza natomiast coś, co pomaga w trudnej sytuacji, czyni ją mniej uciążliwą lub przedmiot ułatwiający wykonywanie jakichś czynności. Mając na uwadze powyższe definicje stwierdzić należy, że wydatki wskazane w treści art. 26 ust. 7a pkt 4 dotyczą zakupu przedmiotów szkoleniowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

W ramach ww. ulgi nie można zatem odliczyć wydatków na szkolenie z obsługi pompy insulinowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.