ITPB2/415-413/14/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 15 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku wypłacanego z Irlandii - jest prawidłowe.

W dniu 15 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zasiłku wypłacanego z Irlandii.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 kwietnia 2013 r. Urząd Opieki Społecznej z Irlandii przyznał Wnioskodawczyni świadczenie dla wdowy z tytułu śmierci Jej męża, który pracował w Irlandii i zmarł w 2012 r. Świadczenie jest należne od 9 listopada 2012 r. w wysokości 193,50 € tygodniowo i jest przesyłane do Wnioskodawczyni pocztą w formie czeków, które realizuje za pośrednictwem polskiego banku.

Wnioskodawczyni posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tutaj mieszka na stałe i jednocześnie otrzymuje z ZUS swoją emeryturę. Świadczenie dla wdowy, które otrzymuje, stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów obowiązujących w Irlandii.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie dla wdowy jakie Wnioskodawczyni otrzymuje z Urzędu Opieki Społecznej z Irlandii podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce.

Wnioskodawczyni wskazuje, że Urząd Opieki Społecznej z Irlandii wypłaca Jej świadczenie dla wdowy nie odciągając podatku dochodowego, informując Ją jednocześnie, iż to czy ma zapłacić podatek dochodowy zależy od decyzji miejscowego urzędu podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasiłek z tytułu wdowieństwa zaliczany do świadczeń rodzinnych, nie podlega opodatkowaniu na podstawie polskich przepisów podatkowych (art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 kwietnia 2013 r. Urząd Opieki Społecznej z Irlandii przyznał Wnioskodawczyni świadczenie dla wdowy z tytułu śmierci Jej męża, który pracował w Irlandii i zmarł w 2012 r. Świadczenie jest należne od 9 listopada 2012 r. w wysokości 193,50 € tygodniowo i jest przesyłane do Wnioskodawczyni pocztą w formie czeków, które realizuje za pośrednictwem polskiego banku.

Wnioskodawczyni w okresie otrzymywania ww. świadczenia posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce, tutaj mieszka na stałe i jednocześnie otrzymuje z ZUS swoją emeryturę. Świadczenie dla wdowy, które otrzymuje, stanowi świadczenie rodzinne otrzymywane na podstawie przepisów obowiązujących w Irlandii.

W myśl art. 18 ust. 1 i 2 umowy z dnia 13 listopada 1995 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1996 r. Nr 29, poz. 129), z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej wcześniejszego zatrudnienia oraz każda renta wypłacana takiej osobie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Określenie "renta" oznacza określoną kwotę wypłacaną okresowo w ustalonych terminach dożywotnio lub przez konkretny lub dający się wymierzyć okres, jako spełnienie zobowiązania dokonywania płatności w zamian za uprzednio w pełni wykonane świadczenie pieniężne lub w równoważniku pieniężnym.

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd są one osiągane, a które nie zostały objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (art. 22 ust. 1 ww. umowy).

Zgodnie natomiast do art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 14 maja 2014 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 15 maja 2014 r., wolne od podatku dochodowego są świadczenia rodzinne otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, dodatki rodzinne i pielęgnacyjne, zasiłki dla opiekunów otrzymane na podstawie przepisów o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, świadczenia pieniężne otrzymane w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów oraz zasiłki porodowe otrzymane na podstawie odrębnych przepisów.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy zatem stwierdzić, iż zgodnie z postanowieniami umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Irlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, świadczenie dla wdowy otrzymywane z Irlandii, wypłacone Wnioskodawczyni mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlega opodatkowaniu tylko w Polsce. Jednocześnie jednak, jako świadczenie otrzymane na podstawie przepisów o świadczeniach rodzinnych, jest zwolnione od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.